Het tennisjaar zit er (buiten de Daviscup eind deze week) helemaal op. Hoog tijd dus voor de awards. Marc De Hous, commentator en ex-coach van Kim Clijsters, deelt ze uit.
Beste mannelijke acteur: Novak Djokovic
‘Voor deze prijs zijn er enkele kandidaten. Ik ga er drie nomineren: Novak Djokovic, Daniil Medvedev en Alexander Zverev. Djokovic had uitzicht op de Golden Slam (alle grand slams en olympisch goud in één seizoen winnen, nvdr.), won verrassend van Rafael Nadal op Roland Garros, maar toen ging het wat mis op de Olympische Spelen. Zijn droom verdween als sneeuw voor de zon tegen de latere olympische kampioen Zverev en hij verloor zelfs de troostfinale.
‘Vanaf dat moment namen die twee andere namen het wat over van hem. Zverev won dus goud op de Spelen én pakte ook de eindzege op de ATP Finals dit weekend, waar hij zowel Djokovic als Medvedev uitschakelde. Twee fenomenale prestaties. En Medvedev pakte dan weer zijn eerste grand slam op de US Open tégen Djokovic. Ook een niet te onderschatten zege.’
‘Als als ik dan toch één naam moet uitkiezen, dan ga ik voor Djokovic. Die won gewoon weer even drie grand slams met de Australian Open, Roland Garros en Wimbledon. Zo dicht bij de Golden Slam of de Career Slam (de vier grand slams in één seizoen winnen, nvdr.) staan, is op zich al ongelooflijk en haast ongezien. Maar we hebben ook een zeer kwetsbare Djokovic gezien. Op de Spelen gooide hij zijn racket nog kapot toen hij verloor van Zverev en in de US Open barste hij in tranen uit toen hij in drie sets verloor van Medvedev. Dat zijn we niet meteen gewoon van hem, maar het toont aan hoe enorm de druk moet zijn geweest.’
Beste vrouwelijke actrice: Maria Sakkari
‘Dit vind ik echt een heel lastige categorie. Er zijn een paar prachtprestaties geweest bij de dames met Maria Sakkari die als eerste Griekse in de top tien stond, Garbiñe Muguruza die de WTA Finals won als eerste Spaanse of Emma Raducanu die volledig uit het niets de US Open won als kwalificatiespeelster.
‘Maar er zijn er ook heel wat geweest die dit jaar bezweken onder de druk. Kijk maar naar Iga Swiatek die na winst in Roland Garros vorig seizoen niet kon bevestigen of Aryna Sabalenka die stopte met dubbelen en zo zelfs op de tweede plaats wereldwijd kwam te staan, maar het niet kon waarmaken op de grote momenten.’
‘Maar de keuze is ook moeilijk omdat spelers als Ashleigh Barty, Naomi Osaka of Serena Williams eigenlijk het hele seizoen ontbraken. Maar je kan het ook positief bekijken en zeggen dat er enorm veel diversiteit is. Als ik dan toch een naam moet zeggen, dan ga ik voor Maria Sakkari. Zij is zowat het toonbeeld van vechtlust en inzet geweest dit seizoen en een voorbeeld voor de jeugd. De grand slams heeft ze niet binnengehaald, maar ze stond wel in twee halve finales en ook in de andere toernooien was ze altijd bij de besten.’
Grootste talent: Carlos Alcaraz
‘Hiervoor schieten me zo onmiddellijk twee namen te binnen: Emma Raducanu en Carlos Alcaraz. Raducanu won al op haar achttiende een grand slam dit seizoen met de US Open, Alcaraz pakte dan weer zonder moeite de eindwinst in de NextGen Finals (het toernooi voor de acht beste spelers onder 21 jaar, nvdr.), kwam tot de kwartfinale in New York en is nog een beetje jonger.
‘Ook hier is de keuze erg lastig. Grand slams geven vaak de doorslag, maar Alcaraz was echt heel het seizoen sterk, terwijl Raducanu vooral tijdens de zomer ineens kwam piepen en ook al snel bezweek onder de druk na de US Open. Bij Alcaraz denk ik ook dat hij volgend seizoen nog beter gaat worden, bij Raducanu weet ik dat niet meteen. Ik ga dus voor de allerjongste: Alcaraz is voor mij het talent van het jaar, maar het is wel erg nipt met de Britse.’
Beste film/wedstrijd: vrouwenfinale US Open
‘Ik heb er veel gezien en als coach vind ik dan vaak momenten van een wedstrijd fenomenaal. Maar ik kies hier voor de buitengewone prestatie van Raducanu en haar finale op de US Open tegen nog zo’n verrassing Leylah Fernandez. Je verwacht dat Raducanu die wedstrijd verliest na zo’n slopend toernooi, maar het sprookje bleef gewoon duren.’
‘Die finale is voor mij het teken dat de jongere generatie klaarstaat om het machtsvacuüm bij de vrouwen in te vullen. Ik hoorde vaak dat tieners die een grand slam winnen, niet meer van deze tijd is, maar die finale bewees dus het tegendeel. Al moet je er ook wel bij zeggen dat heel wat toppers ontbraken in Amerika.’
Beste regie/verhaal van het jaar: de persboycot van Naomi Osaka
‘Waar je echt niet omheen kan, is het verhaal van Naomi Osaka op Roland Garros. Ze weigerde er met de pers te praten omdat ze zich mentaal niet sterk genoeg voelde. De druk was te groot van buitenaf. En niet alleen Osaka, ook andere tennissers en sporters begonnen toe te geven dat de druk gewoon te groot was. Zelfs Djokovic, zoals ik daarnet vertelde, was er niet meer tegen opgewassen.
‘Wat Osaka in Parijs deed, is zoals een steen in een vijver gooien. De rimpels van het water trokken door alle andere sporttakken. En je mag niet vergeten dat dat ook in de jeugd van enorm belang is. Ik ben zelf ook actief als jeugdcoach en wat die kinderen daar allemaal te horen en te verduren krijgen van hun ouders en soms zelfs de club… Als ik daar zie dat er ballen gestolen worden om te winnen, dan wil je niet weten onder wat voor druk ook die kinderen en jongeren staan. Voor de sport was het verhaal van Osaka dus van enorm groot belang.’
Beste Belgische acteur: Elise Mertens
‘Dit is een makkelijke keuze. Elise Mertens was dit jaar veruit de beste van onze landgenoten. Ze zit nu dicht tegen die top tien aan, maar het verhaal blijft hetzelfde: ze gaat het dubbelspel moeten opgeven om de echte top te bereiken. Ze doet dat wel enorm graag en ze verdient er ook een aardig centje mee, maar als ze het maximale uit haar carrière wil halen, zal ze moeten kiezen voor het enkelspel. Ze is nog maar 26, dus heeft nog enkele jaren te gaan. In het dubbel is ze al nummer 1 geworden en won ze verschillende trofeeën, dus wat heeft ze er nog te bereiken? En bovendien kan ze later gewoon terugkeren, natuurlijk.
‘Vooral op de allergrootste toernooien is die focus op het enkelspel van cruciaal belang. Je kan je dan volledig daarop richten en dan heb je ook tussen de wedstrijden door veel meer rust. En dan ben je ook veel fitter tijdens die partijen. Al verhoogt het ook wel de druk, want je hebt het vangnet van dat dubbelspel niet meer.
‘Volgend jaar moet de top tien en wie weet zelfs een grandslamoverwinning het doel zijn. Zeker eindwinst wordt heel erg moeilijk, maar Kirsten Flipkens en Yanina Wickmayer stonden ook al eens in de halve finale van een major. Mertens heeft dan wel niet het buitengewone talent van een Kim Clijsters of Justine Henin, maar haar werkethiek is ongelooflijk. Ik blijf erbij dat dat eigenlijk een groter talent is dan puur het technische. Volgend jaar kan een leuk experiment worden als ze het dubbel laat vallen en alles op het enkel zet.
‘Ik ben aan de andere kant ook wel benieuwd naar wat David Goffin volgend jaar gaat doen, want niemand van de huidige generatie Belgen stond ooit al op zijn niveau, ook niet Mertens. Hij heeft al veel afgezien, maar het zal ook niet eenvoudig worden om nog terug te keren.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
