Boris Becker-biopic: de kampioen van het zelfbeklag

Sinds twee maanden is ex-tenniskampioen Boris Becker weer een vrij man. De Duitser toont een beetje berouw over de fraude die hij heeft gepleegd. Maar volstaat dat voor een start in een nieuw leven?

Op het Internationaal Film Festival van Berlijn, van 16 tot 26 februari, gaat de documentaire Boom! Boom! The World vs. Boris Becker in première. Het is een werkstuk van de Amerikaanse filmmaker Alex Gibney, die in 2007 een Oscar won voor zijn documentaire Taxi to the Dark Side en in 2006 genomineerd was voor Enron: The Smartest Guys in the Room.

Gibney, die Becker jarenlang volgde, schetst het turbulente leven van het vroegere tennisicoon. Becker won op zijn zeventiende voor het eerst Wimbledon. Later volgden nog twee titels op het heilige gras, twee keer de Australian Open en eenmaal de US Open.

Het verhaal eindigt op het moment dat Becker in april 2022 – uitgerekend in de stad waar hij onsterfelijk werd – tot een gevangenisstraf van tweeënhalf jaar wordt veroordeeld voor fraude en het verduisteren van zijn vermogen om een persoonlijk bankroet af te wenden. De Duitser werd na de uitspraak meteen naar de gevangenis overgebracht, zonder dat hij afscheid kon nemen van zijn familie.

Becker leefde tussen criminelen, verkrachters, drugshandelaars en mensen ‘die weten hoe je iemand vermoordt’, zou hij later zeggen. Dat, zo voegde hij eraan toe, is iets wat hij niet kan. Toen hij op 15 december 2022 na acht maanden cel werd vrijgelaten, vertelde hij dat hij bijna door een medegevangene was vermoord.

Marketingoperatie

Het verblijf in hechtenis werd voor hem een odyssee tussen twee gevangenissen. Het ging daarbij om leven en dood, zo voegde hij er met de nodige dramatiek aan toe. Becker getuigde erover in een interview met de Duitse commerciële zender Sat 1A. Hij kreeg de kans om over berouw en bescheidenheid, over schuld en boetedoening te spreken. De moderator gaf hem ook verschillende voorzetten om de hand in eigen boezem te steken. Alleen: dat deed Becker amper. Natuurlijk was hij schuldig, gaf hij toe, maar al heel snel verdronk hij in zijn eigen heldenepos. Becker leek wel de kampioen van het zelfbeklag. Zijn verhaal stond bol van verdriet en zelfmedelijden. Het was het begin van een marketingoperatie waarin het merk Boris Becker in de etalage werd gezet.

Dure scheidingen

Hoeveel kans dat merk nog heeft, is onduidelijk. Becker zou opnieuw bij Eurosport kunnen beginnen als expert en is ook weer in de omkadering van het Duitse tennisteam opgenomen, maar dat zal niet volstaan om de hoge eisen die hij aan het leven stelt te bevredigen.

Voor zijn gevangenisstraf was Becker een meester in het vinden van middelen om zijn levensstijl te financieren. Maar toen jonge zakenlui amper nog iets konden beginnen met zijn vroegere status, moest Becker zichzelf opnieuw uitvinden. Hij moest zijn fouten erkennen, inzicht tonen, en ervoor zorgen dat de Duitsers hem weer in de armen zouden sluiten.

Daarvoor moest hij zich vooral nederiger opstellen. De vraag is of Boris Becker dat kan. In het interview met Sat 1 vertelde hij dat het hem in zijn leven nooit om geld ging, dat het vroeger weleens gebeurde dat hij vergat om zijn prijzengeld op te halen. Becker sprak over zijn dure scheidingen en het onderhoudsgeld dat hij voor zijn kinderen moest betalen. Wat hij niet vertelde, is dat hij miljoenen over de balk had gegooid, noch dat hij de vele kansen die hem waren geboden om zijn financiële problemen op een verstandige manier op te lossen niet had benut.

Half miljoen gekregen

Becker verstopte zich bij zijn terugkeer naar Duitsland door niet, zoals gepland, in München te landen waar een horde journalisten en fotografen hem opwachtte. Hij arriveerde met een privéjet in Stuttgart. Die werd betaald door een vriend die anoniem wenste te blijven. De eerste nachten na zijn vrijlating zou hij in een luxehotel in Frankfurt hebben doorgebracht, waar een fles champagne al eens 2000 euro kost en er voor gasten een witte Porsche Cayenne klaarstaat. Een opmerkelijk decadent toevluchtsoord voor iemand die net uit de gevangenis was vrijgelaten.

Een half miljoen euro zou Becker voor zijn interview aan Sat 1 hebben gekregen, een som waarover de televisiezender geen commentaar wilde geven. Hoe het nu verder moet, is onduidelijk. Becker wordt voor de première van zijn film in Berlijn verwacht. Zijn vriendin Lilian de Carvalho Monteiro moet er nu vooral over waken dat hij niet meer geld uitgeeft dan hij krijgt. Zij komt uit Sao Tomée, een Afrikaans eilandje in de Golf van Guinee. Haar vader was daar minister van Defensie, haar grootvader wordt als volksheld aanbeden omdat hij 70 jaar geleden in een bloedig conflict met het koloniale Portugese bestuur een moordbevel niet uitvoerde. Bij het opstarten van Beckers nieuwe leven neemt de 32-jarige Carvalho Monteiro een sleutelrol in.

Een beter mens

Intussen zijn de gevolgen van het faillissement nog niet weggewerkt. Veertien schuldeisers wachten op in totaal 60 miljoen euro. Zij weten niet wanneer deze hele zaak eindigt. Ook daarover rept Becker met geen woord. Net zoals hij voor zijn arrestatie nooit wilde toegeven dat hij failliet was. Wel vertelt hij in de acht maanden en zes dagen in de gevangenis een betere mens te zijn geworden. Hij heeft er zich verdiept in het Griekse stoïcisme, die leert slechts de re­de te vol­gen, de harts­toch­ten uit te ban­nen en het leed te ver­ach­ten.

Waar Becker dat alles zal vinden is onduidelijk. Misschien trekt hij naar Miami, misschien naar Dubai. In Duitsland wonen, kan hij zich niet langer voorstellen. Daarvoor, zegt hij, is zijn privéleven te belangrijk.