Remco Evenepoel is vrijdagavond in Kinepolis Antwerpen voor de tweede keer in zijn carrière verkozen tot Sportman van het Jaar. Nafi Thiam, die niet aanwezig was, werd voor de vierde keer verkozen tot Sportvrouw van het Jaar.
In 2019 mocht Remco Evenepoel de onderscheiding voor het eerst in ontvangst nemen. De voorbije twee jaar ging zijn collega-wielrenner Wout van Aert met de prijs aan de haal. De laatste niet-wielrenner die de trofee kreeg was Eden Hazard, na zijn hoofdrol op het WK van 2018 in Rusland.
Met 1065 punten haalde Evenepoel het in de verkiezing met een duidelijke voorsprong van Van Aert (617) en Bart Swings (464). Voor Evenepoel was het al de zevende sportonderscheiding die hij na zijn boerenjaar 2022 in ontvangst mocht nemen. Eerder kreeg de nog steeds maar 22-jarige poulain van Patrick Lefevere al de trofee voor de Flandrien, de Kristallen Fiets, het Vlaams Sportjuweel, de Vlaamse Reus, de Nationale Trofee voor Sportverdienste en de Vélo d’Or.
Hij was in Antwerpen aanwezig om deze prijs in ontvangst te nemen. Eerder op de dag was er de ploegvoorstelling van Soudal – Quick-Step in Plopsaland. Zaterdag gaat het vervolgens richting het Spanse Calpé voor een kort trainingskamp, komende week is er al de lange vlucht richting Argentinië voor de Ronde van San Juan.
Evenepoel bezorgde wielerminnend België een prachtige nazomer. In september won hij als eerste Belg in meer dan 40 jaar een grote ronde, met de Vuelta. Evenepoel behield vervolgens de focus voor het WK in Australië en na brons in de tijdrit volgde de ultieme kroon op het werk met de wereldtitel in de wegrit. In het voorjaar had hij met Luik-Bastenaken-Luik ook al een monument op zijn naam geschreven en hij won ook de Clasica San Sebastian voor de tweede keer.
Swings veroverde goud in de massastart op de Winterspelen in Peking. Hij werd ook derde op het WK allround. In het skeeleren veroverde hij op de Wereldspelen vijf medailles, waarbij vier gouden. Van Aert beleefde een buitengewoon seizoen op de weg. Hij won onder meer de Omloop Het Nieuwsblad, de E3 Saxo Bank Classic en drie ritten in de Tour de France, waar hij met ongeziene inspanningen zijn ploegmaat Jonas Vingegaard aan de eindwinst hielp en zelf met overmacht de groene trui greep.
Nafi Thiam
Nafi Thiam werd in Antwerpen voor de vierde keer verkozen tot Sportvrouw van het Jaar.
De 28-jarige Thiam haalde het in de verkiezing met 947 punten van wielrenster Lotte Kopecky (720) en kunstschaatsster Loena Hendrickx (359). Voor Thiam was het eerste trofee van Sportvrouw van het Jaar sinds 2017. Ook in 2014 en 2016 werd ze gelauwerd als de beste Belgische atlete. Vorig jaar moest ze nipt de duimen leggen voor Nina Derwael, met een verschil van amper 78 punten. Dat was toen een strijd tussen twee olympische kampioenes. In 2020 was de prijs voor basketbalspeelster Emma Meesseman, in 2018 en 2019 was Nina Derwael de Sportvrouw van het Jaar.
Vorige zomer was Thiam alweer onklopbaar, met goud op de zevenkampen op het WK in het Amerikaanse Eugene en het EK in het Duitse München. Begin vorige maand won ze de Gouden Spike voor de negende keer op rij.
Loena Hendrickx eindigde op de Winterspelen knap als achtste. Op het WK kroonde ze zich tot vicewereldkampioene.
Kopecky werd tweede op het WK op de weg en won de Strade Bianche en Ronde van Vlaanderen. Ze sprokkelde ook tweemaal goud op het WK baanwielrennen.
Thiam was niet aanwezig in Antwerpen om de trofee in ontvangst te nemen. Onze landgenote verblijft momenteel in Zuid-Afrika en zit in volle seizoensvoorbereiding. Het is wat in de atletiekwereld een overgangsjaar genoemd wordt: alles staat nu reeds in teken van de Olympische Spelen van medio volgend jaar in de Franse hoofdstad Parijs, waar ze met haar nieuwe coach aan haar zijde voor een derde olympische titel op rij wil gaan.
Paralympiër, coach, ploeg, belofte
Er werden ook andere prijzen toegekend.
Michèle George (para-dressuur) werd voor de tweede keer in haar carrière verkozen tot Paralympiër van het Jaar.
In 2014 mocht ze de onderscheiding voor het eerst in ontvangst nemen. Deze keer haalde ze het met 469 punten van para-wielrenner Ewoud Vromant en para-tafeltennisser Laurens Devos (433).
Vorige zomer veroverde ze op het wereldkampioenschap para-dressuur in het Deense Herning de wereldtitels in de Grand Prix en de freestyle (graad V). Op de erelijst is ze de opvolgster van rolstoelatleet Peter Genyn. Genyn was eerder al in 2017 en 2018 paralympiër van het Jaar.
Roger Lespagnard werd voor de derde keer in zijn carrière verkozen tot Coach van het Jaar. De 76-jarige Luikenaar haalde het in de verkiezing met 592 punten van zijn collega-atletiekcoach Jacques Borlée (420) en Sven Vanthourenhout (325), de Belgische bondscoach in het wielrennen.
De Belgische mannenatletiek ploeg Belgian Tornados werd verkozen tot Ploeg van het Jaar.
Met 640 punten haalden de Borlées en co het van voetbalclub en huidige vicekampioen Union Sint-Gillis (525), en de Belgische WK-wielerploeg (390). Op de erelijst volgen ze de Belgische mannenhockeyploeg op.
Cian Uijtdebroeks werd verkozen tot Belofte van het Jaar.
De negentienjarige renner van BORA-hansgrohe kreeg 475 punten achter zijn naam en haalde het daarmee nipt van gewichthefster Nina Sterckx (455) en tennisbelofte Gilles-Arnaud Bailly (429). Onze landgenoot deed afgelopen jaar van zich spreken in de Ronde van de Toekomst. Daarin schreef hij twee ritten op zijn naam en werd hij ook eindwinnaar. De toenmalige neoprof van Bora-hansgrohe werd zo eindwinnaar en eerste Belgische opvolger van Jan Bakelants, die de wedstrijd in 2008 op zijn naam schreef. Op de erelijst is hij de opvolger van Thibau Nys. Hij haalde het vorig jaar van Sterckx, die dus twee jaar op rij naast de hoofdvogel greep.