Bokser Patricio Manuel won onlangs zijn eerste profkamp bij de mannen, iets meer dan zes jaar nadat hij door een schouderblessure het olympisch bokstoernooi van Londen miste. Als Patricia, bij de dames.
‘Het was een emotionele en fysieke lijdensweg die bijna zes jaar heeft geduurd, maar ik zou morgen net hetzelfde doen. Het was de moeite waard, ik ben eindelijk een profbokser.’ Patricio Manuel (33) klonk bijzonder emotioneel toen hij onlangs in het Fantasy Springs Resort Casino in Indio (Californië) zijn eerste kamp bij de supervlieggewichten (min 52 kilogram) had gewonnen van de Mexicaan Hugo Aguilar, die pas twee dagen eerder op de hoogste was gebracht dat zijn tegenstander zes jaar ervoor als… Patricia door het leven ging. ‘Voor mij veranderde er niets. Hij wilde winnen, ik ook. Ik heb slechts één woord: respect.’
In 2012 leek Manuel op weg naar de Olympische Spelen in Londen, maar de 27-jarige Amerikaanse moest met een schouderblessure in extremis forfait geven voor het kwalificatietoernooi. ‘Toen ik na de kamp waarin ik geblesseerd geraakte terug naar huis reed, besliste ik dat ik voorgoed als man door het leven wilde gaan’, vertelde Manuel vorig jaar aan de Los Angeles Times.
Zijn moeder en grootmoeder waren niet verbaasd. ‘Patricia’, zei moeder Loretta Butler, ‘was anders dan haar klasgenootjes op school.’ Ze droeg, net als haar zuster Megan die op latere leeftijd toegaf dat ze lesbisch was, jongenskleren. ‘Als ik rond de kerstperiode met de cadeautjes aan de kassa stond, vroegen de medewerksters van de speelgoedwinkel: ‘Twee jongens in het gezin?’ Aanwijzingen genoeg, zeker als ik terugkijk, alleen ík besefte het blijkbaar niet.’ Grootmoeder moedigde haar kleindochter aan om in high school een cursus boksen te volgen en gaf Patricia, die met overgewicht kampte, een jaarabonnement bij de boksclub.
‘Ik voelde me steeds ongemakkelijker in mijn vel’, zei Manuel onlangs. Hij trainde jaren onder de vleugels van Robert Luna, die drie olympiërs had gevormd, maar werd aan de deur gezet toen hij na zijn laatste kamp vertelde dat hij van geslacht zou veranderen. De hormonenkuur werd in september 2013 opgestart, in minder dan vijf maanden was het resultaat spectaculair: 8 kilogram extra, baardgroei en een stem die met een paar octaven was gezakt. In de lente werden de borsten verwijderd, grootmoeder betaalde ‘met plezier’ de 5000 euro voor de operatie.
Maar, gaf hij toe: ‘Ik ben maanden door een hel gegaan.’ Hij verloor job na job en werd, toen hij over zijn transitie sprak, weggestuurd uit gymclubs. Pas toen het Internationaal Olympisch Comité bepaalde dat transgenders (van vrouw tot man) ‘zonder restrictie’ aan competities mochten deelnemen, kreeg hij van USA Boxing een licentie. ‘Maar zelfs toen werden geplande kampen op het laatste moment afgeblazen omdat mijn tegenstander had gehoord dat ik vroeger een vrouw was. Heel bekrompen reacties, maar hopelijk behoren die definitief tot het verleden.’
