Volgens een opmerkelijke, Duitse studie gaan topatleten sneller dood dan gewone mensen. Dat doet ethische vragen rijzen over competitiesporten.
De resultaten van de studie werden onlangs gepubliceerd in het Duitse kwaliteitsblad Der Spiegel. De auteur van het werk is Lutz Thieme, een voormalige zwemmer die nu lesgeeft in Koblenz aan de Universiteit van Toegepaste Wetenschappen.
Pierre de Coubertin, de vader van de Olympische Spelen, zou ooit gezegd hebben: ‘Het belangrijkste bij de Spelen is niet winnen, maar deelnemen.’ Maar voor de meeste atleten is winnen het enige wat telt.
En daar betalen ze, volgens Thieme, een hoge prijs voor. Volgens zijn studie sterven deelnemers aan de Spelen eerder dan de gemiddelde bevolking. En, straffer nog: Duitse olympische kampioenen leven gemiddeld minder lang dan atleten die géén medaille wonnen op de Spelen.
Andere bevindingen: van de olympische deelnemers hebben vrouwen een langere levensverwachting dan mannen. En verrassend: olympiërs uit West-Duitsland leggen sneller het loodje dan die uit Oost-Duitsland (waar jarenlang systematisch doping werd toegepast).
Duitse olympische kampioenen leven gemiddeld minder lang dan atleten die géén medaille wonnen op de Spelen.
Vragen
Thieme ging voor zijn onderzoek grondig te werk. Hij onderzocht de sterftecijfers van alle 6066 olympiërs die voor zijn land uitkwamen op de Zomer- en Winterspelen tussen 1956 en 2016.
Thieme zegt dat je het verlies niet in jaren en maanden kan uitdrukken. ‘Je kan alleen naar individuele groepen in een bepaald tijdssegment kijken en hun sterftecijfer vergelijken met dat van de gehele bevolking uit die tijd.’
Toch zijn de resultaten op zijn minst opmerkelijk te noemen. Meer nog: als olympische successen een lagere levensverwachting met zich meebrengen, dan roept dit wetenschappelijke en ethische vragen op.
Een van die vragen is: onder welke voorwaarden is het verantwoord om kinderen en adolescenten te trainen met het oog op topprestaties, als je weet dat dat gevolgen heeft voor de levensverwachting?
En: Thieme heeft zich beperkt tot het onderzoeken van olympische atleten, meer geldt dit niet bij uitbreiding voor álle topsporters? Vaak wordt gezegd dat topsport ongezond is, deze cijfers tonen dat onweerlegbaar aan.
Onder welke voorwaarden is het verantwoord om kinderen en adolescenten te trainen met het oog op topprestaties, als je weet dat dat gevolgen heeft voor de levensverwachting?
Financiële vergoeding?
Thieme sluit zijn onderzoek af met een pleidooi voor financiële vergoeding voor topsporters, bijvoorbeeld in de vorm van een (extra) pensioen. ‘Als hun prestaties door de maatschappij worden toegeëigend, moeten de leveranciers worden gecompenseerd voor de verloren levensduur.’ Stof tot discussie.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
