Kim Clijsters speelde bij haar comeback een verdienstelijke wedstrijd tegen Garbine Muguruza. ‘Bij vlagen had ik echt het gevoel dat ik aan het spelen was zonder na te moeten denken’, vertelde ze na de wedstrijd.
Kim Clijsters heeft niet kunnen stunten, maandagavond op het WTA Premier toernooi van Dubai, bij de start van Episode 3 van haar loopbaan. Ondanks massale steun van het publiek, moest de 36-jarige Limburgse op het Centre Court van de Aviation Club Tennis Centre het onderspit delven tegen Garbine Muguruza (WTA 16), finaliste op de Australian Open, met 6-2 en 7-6 (8/6).
De voormalige nummer 1 van de wereld charmeerde echter in de tweede set met haar vechtersmentaliteit, haar befaamde spreidstand en vooral haar meerdere prachtige forehand winners, om na een 3-0 dubbele break achterstand de Spaanse bijna tot een beslissende derde set te dwingen. Ze mag met een gerust hart naar haar volgende toernooi, begin maart in Monterrey, afreizen: ze kan het nog.
Kim, je hebt het nog, nietwaar?
Kim Clijsters: “Een beetje (lacht). Ik merkte vooral een groot verschil in de tweede set in vergelijking met de eerste. Mijn timing, mijn voetenwerk, ik moest er in het begin vaak naar zoeken. Er waren momenten waar ik het idee had dat ik er dichtbij was, dat ik de bal heel duidelijk zag. Ik begon ook haar spel beter te lezen en haar tempo wat beter gewoon te worden. In de tweede set, zat ik goed in de wedstrijd. Bij vlagen had ik echt het gevoel dat ik aan het spelen was zonder na te moeten denken. Ik domineerde zelfs een aantal van de punten. De manier waarop ik mij terug in die tweede set heb kunnen knokken geeft mij een positief gevoel over deze wedstrijd. Dat kan ik meenemen naar de toekomst toe.”
Het werkt heel motiverend, die Belgische supporters en die Belgische vlaggen in de tribunes te zien.
Kan je de emoties die je vanavond beleefd hebt beschrijven?
Clijsters:“Het was natuurlijk prachtig. Ik had hier nog nooit gespeeld, ik wist zelfs niet via welke weg ik de baan moest betreden. Het werkt heel motiverend, die Belgische supporters en die Belgische vlaggen in de tribunes te zien. Het helpt duidelijk tijdens momenten zoals in de eerste set, wanneer ik in de wedstrijd probeer te geraken. Het doet mij wat net gebeurd is of de fout die ik gemaakt heb sneller vergeten en er weer positief tegenaan te gaan. Ik heb vaak avondpartijen in mijn loopbaan gespeeld. Ik voelde echter in het begin, met die donkere hemel, dat ik moeite had met de timing van mijn opslag. Het zijn van die zaken dat ik weer gewoon moet worden. Maar het was leuk!”
Je vertelde tijdens je eerste persconferentie dat je verwachtingen niet resultaat gebonden zijn. Is dat moeilijk voor iemand die zoveel gewonnen heeft?
Clijsters:“Ik had het vooral over het belang van het gevoel op de baan. Natuurlijk speel je tennis om wedstrijden te winnen. En ik heb het gevoel dat ik een mogelijkheid had om die tweede set te winnen. Er is dus een moment van ontgoocheling, waar je probeert die wedstrijd weer te analyseren en te zien wat er tijdens die eerste set gebeurd is, wat je gedaan hebt om de zaken proberen te doen kantelen, maar ook het besef dat je in de rallies met haar werkelijk kon wedijveren. Ze heeft goed gespeeld. Ze heeft zelfs zeer goed gespeeld, toen ik een paar breakpoints heb kunnen verzilveren. Ze serveerde uitstekend. Dat is waarschijnlijk een van de belangrijkste verschillen geweest, de manier waarop ze serveerde als het er echt toe deed.”
Het is maar jouw eerste match, maar heb je verschillen gezien in het tennis sinds jouw afwezigheid van het circuit?
Clijsters:“Het is moeilijk te zeggen. Ik had een goed gevoel op de baan. Ik ga niet zeggen dat ik ergens opgelucht ben, maar ik ben blij dat ik haar tempo heb kunnen bijbenen. Ze is natuurlijk niet de speelster die het hardst op de bal mept. Er zijn andere meisjes die veel harder slaan. Ik had het gevoel dat ik haar evenknie was vanaf de baseline. Het is echter nog te vroeg om te zeggen wat er in die acht jaar tijd veranderd is.”
Zijn er zaken die je vanavond op de baan getoond heb die je verbaasd hebben?
Clijsters:“Het naar de bal glijden een paar keer was toch al iets. Sam (NvdR: haar osteopaat en conditietrainer) had mij nochtans gezegd dat ik het niet mocht doen, althans nu nog niet. Ik antwoorde hem: ‘Sam, je weet toch dat het er van gaat komen’. Het zal gebeuren als ik een beetje meer reikwijdte nodig heb om de bal te halen. Mijn vechtersmentaliteit ook. Ik heb mijn hoofd niet laten zakken in die tweede set. Het is misschien geen verrassing, maar het is goed om weten dat het er nog is. Ja, met deze zaken ben ik tevreden.”
En hoe zit het op fysiek vlak?
Clijsters:“Op dit moment gaat het. Ik heb net een ijsbad genomen en ik ga mijn herstel voortzetten zoals gewoonlijk. We zullen morgen zien hoe mijn knieën en heupen aanvoelen… (lacht)”
Kan je deze hele ervaring samenvatten?
Clijsters:“Ik denk dat het hele team beseft dat het hier de ideale gelegenheid was om mijn comeback te maken. Ik ben hier verleden donderdag beginnen te trainen en iedere dag is het beter en beter gegaan. Natuurlijk, met het veranderen van de loting (NvdR: ze moest normaal tegen de Nederlandse Kiki Bertens aantreden), heeft er wat geschuif moeten plaatsvinden. Ik moest eerst dinsdag spelen en uiteindelijk werd het maandag. Maar ik was er klaar voor. En ik denk dat deze hele week een grote stap in de goede richting is geweest voor mij en het hele team.”
Die ‘why not’, aan deze comeback beginnen, was dus de moeite waard?
Clijsters:“Ja, ja. (lacht) Maar ik zou er sowieso niet aan begonnen zijn indien ik er geen vertrouwen in had. Wat ook niet wilt zeggen dat dit een bevestiging of zo voor mij is. Het zal misschien 10 wedstrijden de tijd vragen om te spelen zoals in die tweede set, misschien 10 wedstrijden vergen om zo te spelen van begin tot einde. Ik kan echter geduld tonen, geloof mij. Ik zal blijven werken en vechten. En dan zien we wel…”
