De transfer van Lewis Hamilton (39) naar Ferrari was hét nieuws in aanloop naar het nieuwe formule 1-seizoen, dat dit weekend van start gaat. Waarom maakte dat zo veel ophef?
Wanneer een groot kampioen naar een ander F1-team trekt, halen waarnemers vaak (te) veel superlatieven boven. Deze keer hadden ze echter gelijk: de transfer van Lewis Hamilton van Mercedes naar Ferrari in 2025 is de strafste transfer ooit in de formule 1. Het gaat om de rijder met het meest uitgebreide palmares (zeven wereldtitels en 103 GP-zeges) die verkast naar het meest succesvolle en legendarische team uit de F1-geschiedenis. De laatste keer dat dat gebeurde? In 1956, toen drievoudig wereldkampioen Juan Manuel Fangio dezelfde overstap maakte, weliswaar in een kampioenschap dat pas zes jaar jong was.
In de zeven decennia daarna verhuisden nog veel andere (ex-)wereldkampioenen van team: Alain Prost van McLaren naar Ferrari (1990), Ayrton Senna van McLaren naar Williams (1994), Michael Schumacher van Benetton naar Ferrari (1996), Fernando Alonso van Renault naar McLaren (2007), Sebastian Vettel van Red Bull naar Ferrari (2015) en Lewis Hamilton zelf, van McLaren naar Mercedes (2013). Geen transfer die echter kan tippen aan Hamiltons nieuwste zet. Zeker gezien zijn lange geschiedenis bij de Duitse renstal, waarmee hij zes wereldtitels en 82 GP-zeges heeft behaald. Bovendien had Hamilton eind augustus vorig jaar zijn contract bij Mercedes nog verlengd, tot en met 2024 en met een optie voor 2025. Goed voor een jaarsalaris van ruim vijftig miljoen euro (zonder bonussen). De 39-jarige Brit beweerde toen dat hij ‘nergens anders liever wilde zijn dan bij dit fantastische team’ en dat hij bij Mercedes zou blijven tot zijn ‘laatste dagen als F1-rijder’. Hij benadrukte ook zijn hechte band met teambaas Toto Wolff.
Dat was echter schone schijn, want de onderhandelingen hadden lang aangesleept. Hamilton wilde immers minstens een driejarig contract, en na zijn pensioen tot 2035 bij Mercedes als een nog altijd dik betaalde ambassadeur aan de slag blijven. Hamilton ving bot bij de top van Mercedes, maar tekende toch bij. Weliswaar mét een optie, zodat hij in 2025 een uitweg kon forceren.
Geruchten dat de Brit al in 2024 Mercedes zou verlaten verdwenen zo naar de achtergrond. In mei, voor de Grote Prijs van Monaco, had de krant The Mail al bericht over de interesse van Ferrari en ceo John Elkann. Hamilton wees dat aanbod toen nog af, en ontkende in een persconferentie elke toenadering tussen hem en Ferrari.
Grotere onvrede over wagen
Elkann gaf echter niet op. Zeker toen Hamilton zijn onvrede over de weinig performante F1-bolide van Mercedes steeds minder verstopte. In 2022 kon hij voor het eerst in zijn carrière geen enkele GP-zege behalen, en ook in 2023 bleef de teller op nul. Mercedes slaagde er niet in om de code van de nieuwe ‘ground effect’-regels te kraken. Die waren in 2022 ingevoerd zodat wagens makkelijker in het zog van een voorligger zouden kunnen volgen. Na een teleurstellende negende plaats in de laatste Grote Prijs van 2023, amper drie maanden na zijn contractverlenging, voorspelde Hamilton dat wereldkampioen Max Verstappen en Red Bull in 2024 allicht hun heerschappij zouden voortzetten. Eerder had hij al gezegd dat de W14-bolide van Mercedes een ‘nachtmerrie was om mee te rijden.’ Technisch directeur James Allison benadrukte dat de nieuwe W15-wagen, voor het seizoen 2024, niet de ‘hatelijke eigenschappen’ van zijn voorganger zou hebben, maar het geduld van Hamilton was op. Als hij had geloofd dat Mercedes tegen 2025 het tij nog zou kunnen keren, was hij nooit overboord gesprongen, zeggen insiders.
Dat deed de Brit wel, mede omdat hij zo een stille droom kon verwezenlijken: rijden voor Ferrari. De Scuderia heeft als enig team aan elke F1-jaargang sinds 1950 deelgenomen en bezit nog altijd een mythische uitstraling. Al bij Hamiltons F1-debuut in 2007 vertelde zijn vader/manager Anthony dat zijn zoon ooit voor de Italiaanse renstal zou uitkomen. Zoals ook Ayrton Senna, Hamiltons grote idool, van plan was in 1995, tot hij het jaar ervoor verongelukte. Hamilton kent de geschiedenis van de F1 bijzonder goed en is altijd verliefd geweest op de magie van de rode Ferrari. Tot zijn privécollectie sportwagens behoren onder meer een LaFerrari en een Ferrari 599 SA Aperta.
Hamilton zal de veertig gepasseerd zijn als hij voor het eerst achter het stuur van een Ferrari kruipt.
Hamilton heeft bovendien nog een andere link met de Italiaanse renstal. Met Frédéric Vasseur, sinds 2023 de teambaas bij Ferrari, werkte hij al bij het ASM en ART Grand Prix-team in de F3 en GP2 Series, in de jaren voor zijn F1-debuut. Vasseur had een grote hand in de ontwikkeling van Hamilton als jong toptalent. Sindsdien bellen ze, volgens Vasseur, elkaar bijna elke week. Toch was het vooral John Elkann, de ceo van Ferrari en kleinzoon van wijlen FIAT-baas Gianni Agnelli, die de transfer van Hamilton doordrukte. Ook met hem onderhield Hamilton in het verleden een vriendschappelijke relatie. Dat kwam van pas toen Elkann na de eerste ‘njet’ van de Brit weer een lijntje legde in de laatste maanden van 2023.
Betere sportieve kansen
Deze keer ging Hamilton wel overstag, hoewel Ferrari het voorbije seizoen niet beter gepresteerd had dan Mercedes. Het won met Carlos Sainz wel één Grand Prix, maar eindigde in het constructeursklassement als derde op drie punten van de Duitse renstal. Toch raakte Hamilton overtuigd dat de Ferrari van 2025 hem een betere kans op een achtste wereldtitel zou bieden dan Mercedes. En lukt het dat seizoen niet, dan in 2026, wanneer de regels in de F1 drastisch hervormd worden met duurzamere motoren en brandstof. Kenners schatten dat dan de kans het grootst is dat Red Bull op zijn minst een deel van zijn dominantie zal moeten inboeten. De komst van een megaster als Hamilton zou Ferrari bovendien moeten helpen om meer topingenieurs en mecaniciens aan te trekken die de wagen kunnen verbeteren. Met zijn grote kennis kan Hamilton die ook mee helpen ontwikkelen.
De druk van de tifosi en de (Italiaanse) pers zal niettemin immens zijn, van een nog grotere orde dan de Brit in zeventien seizoenen in de formule 1 heeft meegemaakt. Hij zal een einde moeten maken aan de langste periode ooit zonder wereldtitel in de geschiedenis van Ferrari. De laatste dateert al van 2007, toen Kimi Raikonen in de eindstand… Lewis Hamilton, toen pas 22, afhield.
Hoewel Hamilton zijn lichaam tot in de puntjes heeft verzorgd en over een puike fysieke conditie beschikt, zal hij ook de veertig jaar gepasseerd zijn wanneer hij in 2025 voor het eerst in een Ferrari plaatsneemt. Dat kan hij uitvlakken door zijn grote ervaring en stuurmanskunst. Wat dat betreft is hij, naast Fernando Alonso, nog altijd de enige die zijn voet naast Max Verstappen kan zetten. Hamilton huurde onlangs zelfs weer Marc Hynes in, een jarenlange vriend met wie hij eerder al werkte bij Mercedes en die hem opnieuw zal bijstaan tijdens grand prixs.
Toch is de komst van Hamilton geen garantie op succes voor Ferrari. Van alle wereldkampioenen die het team aantrok, slaagde er slechts één in om ook bij de Italianen de F1-kroon te veroveren: Michael Schumacher. De laatste twee, Fernando Alonso en Sebastian Vettel, verlieten de Scuderia gedesillusioneerd en zonder titel. De auto blijft in de formule 1 voor tachtig procent bepalend, en zonder performante bolide zal ook Hamilton geen wonderen kunnen verrichten. Bovendien krijgt hij met Charles Leclerc een zeer ambitieuze, en bij de tifosi geliefde teamgenoot. Amper vijf dagen voor de transfer van de Brit maakte Ferrari bekend dat de 26-jarige Fransman tot 2029 had bijgetekend, voor een jaarsalaris van dertig miljoen euro. Opvallend, want Ferrari’s modus operandi was in het verleden altijd dat van een kopman en een knecht. Leclerc zal zich in 2025 dus allicht in een ondergeschikte rol moeten vinden. Anderzijds kan hij ook veel leren van Hamilton, als beiden daarvoor openstaan.
Dikste salaris ooit
Toch lijken spanningen onvermijdelijk, want in de F1 wordt altijd de rijder met het grootste salaris als de nummer één beschouwd. Die krijgt bij de technische afstelling van de wagen meestal het hoogste woord. Dat is dus Hamilton, die zelfs de bestbetaalde rijder in de formule 1-geschiedenis zal worden. Hij zou in 2025 tachtig miljoen euro verdienen, waarvan er twintig in de vorm van bonussen naar zijn jongerenstichting ‘Mission 44’ vloeien. Hamilton bedong ook een optie voor 2026. Daarnaast zal John Elkann via zijn familiebedrijf Exor met de Brit een gezamenlijk investeringsfonds van zo’n 250 miljoen euro oprichten, waarvan Hamilton de ambassadeur wordt. Naast mogelijk betere sportieve vooruitzichten en de rode magie van Ferrari speelde ook geld dus een rol in zijn beslissing.
Voor Ferrari een zeer stevige investering, maar het rekent ook op een grote financiële return. Die kwam er al op de eerste dag na het ‘breaking transfer news’, toen het aandeel van het bedrijf op de beurs van New York met elf procent steeg. De mondiale allure van een megavedette als Hamilton moet ook de merchandising van Ferrari extra pk’s geven, nog meer geldschieters aantrekken (onder meer uit de dikke sponsorportefeuille van Hamilton zelf) en de totale waarde van het team opkrikken. Op sociale media heeft de Brit zelfs een groter bereik dan de Italiaanse renstal, én van het overkoepelende merk Ferrari: 36,3 miljoen versus 13,7 en 28,9 miljoen volgers op Instagram. Beide partijen zullen elkaar dus versterken, tenzij Hamiltons nieuwe avontuur uitdraait op een sportief fiasco. Kan hij echter Ferrari voor het eerst sinds 2007 een nieuwe F1-kroon bezorgen en zelf een achtste titel behalen, dan kan hij nog meer het alleenrecht op de status van de ‘grootste F1-rijder ooit’ claimen.
Sowieso zullen de makers van de Drive to Survive-serie van Netflix de champagneflessen hebben ontkurkt bij het transfernieuws. Zij krijgen er een gedroomde, nieuwe verhaallijn bij, inclusief de intriges en spanningen van Hamiltons laatste seizoen bij Mercedes, in 2024. Een nog grotere winnaar kan de formule 1 worden. Dat had na de verpletterende dominantie van Max Verstappen en Red Bull in 2023 een nieuwe magneet nodig om fans en aandacht te blijven aantrekken. Met het vooruitzicht van de succesvolste rijder die voor het meest legendarische team gaat rijden, zal dat ongetwijfeld gebeuren.
