De vierde wereldtitel in de Formule 1 is een feit voor Lewis Hamilton. Twee races voor het einde al en daar had de 32-jarige Brit van Mercedes vermoedelijk zelf ook niet op gerekend. De Duitse raceauto had zich de drie voorgaande seizoenen weliswaar de beste getoond – razendsnel en betrouwbaar – maar dit jaar leek de titel allerminst een zekerheid.
Ferrari diende zich immers voor het eerst in jaren aan als een geduchte concurrent. Red Bull zocht ook de aansluiting, maar de motor van de renstal van Max Verstappen bleek zeker aan het begin van het seizoen niet sterk genoeg om al mee te kunnen strijden om de zeges. Dat gold niet voor de rode bolide van Sebastian Vettel, die een einde maakte aan de gebruikelijke overheersing van Mercedes en zich de eerste helft van het seizoen de voornaamste kandidaat voor de titel toonde.
Maar na de race op Silverstone, de tiende van het jaar, kantelde het kampioenschap geleidelijk de kant op van Hamilton. Met als definitieve omslagpunt de GP van Italië. Na zijn zege op Monza, nota bene de thuisrace van Ferrari, passeerde Hamilton zijn Duitse rivaal in de tussenstand. Voorbij was het mopperen van Hamilton over de kuren van zijn Mercedes, de glans was terug op de ‘Silberpfeil.’
Het was te danken aan pech en een domme actie van Vettel dat Hamilton na Monza een riante voorsprong kon opbouwen en het kampioenschap van zijn spanning ontnam. Als Vettel, in zijn drift om Max Verstappen te stuiten, niet was gecrasht in de GP van Singapore, had de slotfase van het seizoen er heel anders uit kunnen zien.
Buiten kijf staat de grote klasse van Hamilton. Ook al profiteerde de Engelsman dit jaar van het ontbreken van een teamgenoot die hem het vuur aan de schenen legde, zoals in de voorgaande drie jaren Nico Rosberg, hij liet wel degelijk zien dat hij één van de beste coureurs aller tijden is. Hamilton mag dan zijn vrije tijd veelal doorbrengen met wereldberoemde glamourvrienden uit muziek en mode, eenmaal achter het stuur van de Mercedes is hij scherp en volkomen toegewijd aan de sport.
De cijfers spreken voor zich. Met 72 polepositions staat hij op één in de eeuwige ranglijst, met 62 grandpixzeges – waarvan 9 dit jaar, heeft hij alleen nog Michael Schumacher boven zich. Met vier wereldtitels komt hij op gelijke hoogte met Vettel en Alain Prost. Alleen Schumacher (zeven titels) en Juan Manuel Fangio (vijf) vergaarden er meer. Hamilton heeft zich dus wel degelijk definitief genesteld in de galerij der groten van de Formule 1.
