Kippenvelmoment voor racer Bas Leinders: ‘Bocht vier nam ik blind’
Voor racer Bas Leinders voelde 360 kilometer per uur geeneens zo snel.
Jef Van Baelen vraagt toppers naar hun mooiste sportherinnering.
In het seizoen 2004 maakte ik mijn debuut als testpiloot in de Formule 1. Na tien jaar hard werken in kleinere kampioenschappen had ik een plaats bemachtigd bij het kleine Minardi-team. Ik was 28 en zeker geen groentje meer toen ik op het circuit van Sepang in Maleisië mijn eerste grandprix reed. De testpiloot komt op vrijdag de baan op. Hij moet uitvissen hoe ver de wagen gedreven kan worden, zodat de ingenieurs nog instellingen kunnen aanpassen met het oog op de GP in het weekend.
Ik kende Sepang niet, maar het bleek een loodzwaar circuit, wellicht het meest veeleisende op de kalender. De loden hitte, de vochtigheid en de g-krachten eisten hun tol. Aan het eind van de lange vrijdagtest begon ik last te krijgen in de remzone van bocht vier, een bijzonder scherpe bocht waar een hobbel in zit.
Mijn nek was letterlijk niet sterk genoeg om mijn hoofd rechtop te houden, waardoor ik het einde van de bocht niet zag. Levensgevaarlijk, natuurlijk. Op dat moment kan je twee dingen doen. Of je erkent dat het niet gaat en je parkeert je auto, maar dan is het avontuur in de Formule 1 zo goed als over. Of je negeert je angst en je probeert het toch. Ik dacht aan tien jaar opofferingen en ben ervoor gegaan. Bocht vier nam ik blind. Ik schatte maar hoe ik moest insturen… en haalde het eind van de sessie zonder crash. Oef.
De eerste keer dat je Formule 1 rijdt, is alsof ze een film op vierdubbele snelheid afspelen. Maar naarmate het seizoen vorderde, leek het alsof de tijd verstilde. Mijn persoonlijke snelheidsrecord is 360 kilometer per uur, gereden op het circuit van Monza. Op dat moment voelde het geeneens zo snel. De bochten leken in slowmotion op me af te komen. Ook voor dat seizoen had ik heus wel ervaring met snelheid. Maar aan Formule 1-snelheid moeten zelfs beslagen racers wennen.
Er zijn gesprekken geweest om het volgende seizoen in de Formule 1 te blijven, maar uiteindelijk zijn die op niks uitgedraaid. Jammer. Slechte raad gekregen van mijn management. Maar ik weet van mezelf dat ik het in me had om te schitteren in het grootste racekampioenschap ter wereld, en dat is ook iets waard.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier