Ambassadrice van Phonak

Emma Meesseman is sinds kort ook ambassadrice van Phonak, een producent van hoorapparaten. Door een aangeboren afwijking is ze, net als haar broer, voor vijftig procent doof en draagt ze al van jongs af een hoortoestel. In deze rol wil ze jongeren tonen dat ook dat geen hinderpaal hoeft te zijn in hun persoonlijke ontwikkeling. ‘Mijn broer en ik zijn daarmee nooit gepest, noch op school, noch in het basketbal of bij de scouts. We hebben een heel normale jeugd gehad, hebben dat nooit als iets ‘vreemds’ ervaren. Pas toen ik in Frankrijk ging spelen, bij Villeneuve-d’Ascq, zag ik dat het voor sommigen niet zo normaal was. Een ploeggenote wilde zelfs alleen met los haar, zonder staartje, op het terrein verschijnen, opdat niemand zou zien dat ze een hoortoestel droeg. Ik heb haar toen gezegd dat ik altijd met een staartje heb gespeeld en dat ze daar niet beschaamd voor hoeft te zijn.

‘Later, in de WNBA, werd ik nog meer als een voorbeeld aangezien. Aanvankelijk verschenen er zelfs vooral verhalen en interviews over de ‘Belgische speelster met de hoortoestellen’. Studenten van de Gallaudet University, een unief voor doven en hardhorigen in Washington, kwamen zelfs speciaal voor mij naar matchen van de Mystics. Ik was verwonderd hoezeer zij naar mij opkeken. Ook toen heb ik benadrukt dat een ernstig gehoorprobleem hen niet hoeft tegen te houden om hun droom na te jagen.

‘De reacties waren heel positief, zoals ook nu, in mijn rol voor Phonak. Ik krijg veel vragen van slechthorende kinderen of van hun ouders, hoe ik daarmee omga. ‘Een hoorapparaat is zoals een bril, maar dan voor de oren. Dat is perfect normaal’, antwoord ik altijd. Via de bluetoothfunctie kan ik zelfs bellen en naar muziek luisteren. Mensen zijn vaak verwonderd als ik dat vertel, en denken dan: hé, misschien is dat tóch iets voor mij. Als ik de angst zo kan wegnemen, dan heb ik ook op dat vlak mijn doel bereikt.’

Protest in Tokio

Op de Spelen in Tokio verbiedt het IOC nog altijd elke vorm van protest tijdens de podiumceremonie. Daar heeft Emma Meesseman weinig begrip voor. ‘Ik snap dat ze willen vermijden dat bepaalde atleten een politiek geladen boodschap willen uitsturen, maar waarom zou je boodschappen verbieden die ijveren voor gelijkheid? Daar kan niemand toch iets op tegen hebben? Het is al positief dat ze het toelaten bij de ploegvoorstelling en op persconferenties, maar waarom dan niet op het podium? Ik vermoed dat dat sommige atleten niet zal tegenhouden. En dan zal de wereld zich achter hen scharen. Benieuwd wat het IOC dan zal doen en of het zichzelf in de voet zal schieten.’