Na de historische kwalificatie voor de halve finales: als Emma Meesseman niet alleen schittert, zijn de Belgian Cats op hun best

Als het op een na kleinste land in moderne basketbaltijden plaatsten de Belgian Cats zich tegen Spanje voor de halve finale van het olympische basketbaltoernooi. Ze deden het op een manier zoals zij dat als de besten kunnen: dankzij prachtig passingsspel, waarin metronoom Emma Meesseman niet alleen hoeft uit te blinken.

Het mooiste moment van de match kwam er 34 seconden voor het einde. Toen bondscoach Rachid Méziane Emma Meesseman naar de kant haalde, er luid applaus in de zaal klonk van de paar duizend Belgische fans, en de Ieperse een innige knuffel gaf aan haar ploeggenote/hartsvriendin Antonia Delaere. Waarop ze Becky Massey, die haar enkel had omgeslagen, een hart onder de riem ging steken, en daarna op de bank plaatsnam naast Kyara Linskens. De Ieperse sloeg haar arm rond haar nek, sprak haar enkele woorden toe, en omhelsde vervolgens Elise Ramette naast haar.

Voor de camera’s van Sporza vertelde Meeseman later wat ze verteld had tegen Linskens: ‘Dat ik supertrots op haar ben. Ze beseft niet hoe belangrijk ze is voor dit team, terwijl wij het allemaal zien. Ze is ons ‘beast’ op het veld. Zonder ‘Kiki’ staan we er ook niet.’

De scène zegt veel over de leidster die Emma Meesseman ook naast het veld is, maar ook over het grote belang van Kyara Linskens voor de Belgian Cats. Dat bewees ze al in de EK-finale vorig jaar, toen ze – ook tegen Spanje – met 18 punten en 15 rebounds MVP van de wedstrijd was.

Die (officieuze) titel zou ze ook na de olympische kwartfinale verdienen, met 19 punten, 8 rebounds, 2 steals en 2 assists. Dankzij een mengeling van krachtige moves en lay-ups onder de korf, maar ook met haar softe touch: twee shots vanop halve afstand, drie op vier vrijworpen, telkens perfect door het net vallend. Veel actiever en productiever in aanval dan in de drie groepsmatchen (gemiddeld 8,6 punten), maar ook verdedigend knokkend onder de korf. Het werk waarmee ze, als ‘beast’, Emma Meesseman perfect aanvult.

(lees verder hieronder)

Kiki 💥😤

19 points, 8 rebounds, 2 assists & 2 steals 👀#basketballbelgium #teambelgium #Paris2024 pic.twitter.com/HeAaKLj79U

— Belgian Cats (@TheBelgianCats) August 7, 2024

‘Normal day at the office’

Zo creëert Linskens een extra aandachtspunt voor de tegenstander, waar haar ploeggenotes van profiteren. Meer zelfs: dan hoeft Meesseman niet per se een dominerende wereldmatch, waarin ze alles naar zich toetrekt, te spelen. Dan volstaan 19 punten, naast 9 rebounds, 6 assists en 4 blocks, zoals in de kwartfinale tegen Spanje. Voor de meeste spelers een wereldpartij, voor Meesseman ‘a normal day at the office’ – zo uitzonderlijk goed is ze. Zo scoorde de West-Vlaamse voor het eerst in acht olympische matchen net geen 20 punten en kwam haar recordreeks ten einde, maar dat zal haar worst wezen. De ploeg telt, niet haar ego.

Dat bleek het meest in het derde quarter, die de Cats waren ingegaan met een 37-48 voorsprong. Nadat Meesseman in de eerste helft 14 punten had gescoord, waarvan twéé driepunters in de openingsminuut, beperkte ze zich daarna tot een meer dienende rol, als de speelster die haar team beter doet draaien. Zo wonnen de Cats dat quarter met 19-12, dankzij slechts één punt van Meesseman – een vrijworp 23 seconden voor het einde. In ruim zeven minuten had ze zelf slechts twee (gemiste) shots genomen. De 18 andere punten werden gescoord door Linskens (6), Julie Vanloo (5), Antonia Delaere (4) en Elise Ramette (3).

(lees verder hieronder)

Emma leaving us speechless, yet again. 🐐#Paris2024 x #Basketball pic.twitter.com/HA1PS9b3ET

— FIBA (@FIBA) August 7, 2024

Het mooiste punt kwam er halfweg, na een subliem samenspel bij de Cats. Na zes passes, waarvan één zijdelingse en een achterwaartse van Meesseman, en een festival van snijdende bewegingen en screens speelde Delaere Vanloo aan achter de driepuntlijn. Zij shotte haar derde driepunter van de avond binnen: 39-59. De match was zo goed als gespeeld. Spanje keerde wel nog even terug (60-71), tot Meesseman weer een pass gaf naar Vanloo en die opnieuw een driepunter binnen gooide: 60-74. Comeback in de kiem gesmoord.

28 op 31

Symbolisch voor de hele wedstrijd en het passing game van de Cats, waarin zij zo uitblinken. Van de 31 field goals die ze tegen Spanje scoorden, kwamen er liefst 28 na een assist – en dat zonder de geblesseerde spelverdeelster Julie Allemand. Dat gemis werd deze keer opgevangen door Vanloo en Delaere (elk zeven assists), Ramette (vijf), naast de zes van Meesseman.

Zo werd ook het driepunterspercentage, dat in de groepsfase veel te laag was, opgekrikt van 27,5 naar 50 procent (8 op 16). Vanloo was goed voor een 3 op 5, met oog voor de juiste momenten, zoals al aangehaald. Veel beter dan in de laatste twee groepsmatchen, waarin ze niet alleen te veel had geshot, maar ook te veel miste (2 op 20 vanachter de driepuntlijn).

Tegen Spanje focuste Vanloo meer op haar werk als spelverdeelster, maar dat had, naast zeven assists, ook nadelen: liefst negen balverliezen. Te veel, zoals ook het totale aantal turnovers van de Belgian Cats: 22. Vooral door de 26 punten die Spanje daaruit scoorde kon het een vernedering vermijden.

Het was een van de minpunten van de Belgische zege, naast de beperkte productie van de bank (7 punten, waarvan geen enkel punt voor de weinig geïnspireerde Maxuella Lisowa en voor de fysiek niet scherpe Bethy Mununga) en een te slap eerste quarter op defensief vlak (26 geïncasseerde punten).

Dat zetten de agressievere Cats recht in de volgende drie quarters. Zo wonnen ze het reboundduel en kon Spanje nog amper 40 punten scoren. Ook Megan Gustafson, de genaturaliseerde center die aan de rust op 17 stond, viel daardoor in de tweede helft helemaal stil, met nog 4 puntjes.

All-out gaan en genieten

Zo won België uiteindelijk met 66-79. Goed voor een historische olympische halve finale, als klein land tussen traditionele basketbalgrootmachten als de VS, Frankrijk en Australië, en goed voor een revanche op de immense ontgoocheling van de Spelen van Tokio, waar de Cats in de kwartfinale onverwacht werden uitgeschakeld.

Zelfs Emma Meesseman had dat na de eerste verloren groepswedstrijd tegen Duitsland in Parijs niet meer gedacht. De enige opdracht die ze haar teamgenoten daarna gaf was: vanaf nu all-out gaan, óns spel spelen en genieten, ook van de vele Belgische fans op de tribune. Het was in het verleden al hun succesrecept en dat hebben de Cats na die bizar slechte openingsmatch weer toegepast.

(lees verder hieronder)

Belgian Cats ❤️ Belgian Fans

One of the best game-end celebrations. 👏#Paris2024 x #Basketball pic.twitter.com/6lHhksmLp5

— FIBA (@FIBA) August 7, 2024

Toch zal het toernooi pas écht geslaagd zijn als die formule vrijdagavond (21 uur) ook in de halve finale tegen Frankrijk aanslaat. Of in een eventuele match om de bronzen medaille, tegen allicht Australië. Dat is zelfs na de mooie zege tegen Spanje niet vanzelfsprekend: Frankrijk was in de kwartfinale ook indrukwekkend, tegen de Belgische boeman Duitsland, en Australië veegde de vloer aan met Servië.

De euforie na de historische kwalificatie voor de halve finale was gepast, maar zal niet lang duren. De Cats zijn gekomen voor een medaille, en niets minder. En willen vooral van niets spijt hebben, als het dan toch zou mislukken. Met genieten als sleutelwoord.

Dat Frankrijk in de halve finale op een fanatiek thuispubliek zal rekenen? ‘Het wordt fantastisch om op de Olympische Spelen tegen het thuisland te mogen spelen’, was het veelzeggende antwoord van Meesseman. Zij raakt nooit onder de indruk, omdat haar wil om geschiedenis te schrijven zo groot is. In Parijs meer dan ooit. En dan kunnen de andere Cats niet achterblijven.

België 🇧🇪 is het kleinste land in moderne basketbaltijden (sinds 1992, invoering profbasket) dat tot de halve finale van het vrouwentoernooi kon doorstoten op zowel EK, WK als nu ook Olympische Spelen.

En het op één na kleinste land in de halve finale van de Spelen (na Servië). pic.twitter.com/oyrNa5wCdl

— Jonas Creteur (@jonas_creteur) August 7, 2024