Basketbalspeelster Ann Wauters zag een winnend team opstaan.
Jef Van Baelen vraagt toppers naar hun mooiste sportherinnering.
‘Vlak voor het einde van de verlengingen staan we 1 punt achter tegen Rusland, een van de beste teams ter wereld. Ik loop de bucket in. Kim Mestdagh ziet de kans en bereikt mij met een sluwe botspass. Mijn tegenstander is te laat en ik leg de lay-up binnen. Nu staan wij één punt voor, maar met nog een halve minuut op de klok hebben we nog niks in handen. De Russen trekken ten aanval. We heroveren de bal en krijgen twee vrijworpen… die we allebei missen. Rusland zet alles op alles, maar de bal wil er niet in. De Belgian Cats halen de zege binnen!
Het was nog maar de poulefase van het EK van 2017, en we waren zelfs al geplaatst voor de volgende ronde. Toch heeft die match alles in gang gezet. Door te winnen van Rusland werden we groepswinnaar en kregen we een betere loting voor de kwartfinales. We pakten brons op dat EK, plaatsten ons voor het WK, werden daar vierde en mochten meedoen aan het kwalificatietoernooi voor de Olympische Spelen.
De bron van die opmars ligt in die ene succeservaring tegen Rusland. We hadden nog nooit een tegenstander van dat kaliber verslagen. Winnen lijkt onmogelijk… tot je het doet. En als het één keer is gelukt, waarom dan niet nog eens? De Belgian Cats werden een winnend team. We verlegden onze doelen en tot onze eigen verbazing haalden we die doelen ook keer op keer. Het pure van die zege blijft me ook bij. De Belgian Cats waren nog zo groen. Op dat moment hadden we ons al tien jaar niet meer kunnen plaatsen voor het EK. Je staat daar als underdog en klopt een van de toonaangevende basketballanden. Die blijdschap, het ongeloof over wat je zelf presteert: het hoort bij het mooiste wat ik in mijn carrière heb beleefd.
Eigenlijk was ik gestopt bij de nationale ploeg. Bondscoach Philip Mestdagh overtuigde me om mee te spelen in de EK-kwalificaties: ‘Emma Meesseman wordt de nieuwe leider, maar we kunnen nog wat ervaring gebruiken, Ann.’ Waarom niet, dacht ik. Plots zat ik op een trein die in ijltempo doorstoomde naar een ongelooflijk Belgisch basketbalsucces. We zijn zeven jaar verder en ik basket intussen niet meer, maar wie durft te beweren dat we van de Belgian Cats het beste al hebben gezien?’
Hoe Emma Meesseman de Belgian Cats steeds hoger tilt: nooit was een ‘vedette’ zo gewoon
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
