Hoe Mike Thibault, de nieuwe coach van de Belgian Cats, Emma Meesseman ontdekte
De 75-jarige Amerikaan Mike Thibault werd vorige week aangesteld als de nieuwe coach van de Belgian Cats.
‘De beste manier om je dromen te laten uitkomen, is door ’s ochtends op te staan. Ik deed dat zonet en het voelt geweldig!’ postte Emma Meesseman in april 2013 op het toenmalige Twitter (nu X).
In de voorafgaande nacht hadden de Washington Mystics haar als 19e gekozen in de tweede ronde van de WNBA-draft. Daarin mogen de clubs die in het voorgaande seizoen het slechtst hebben gepresteerd als eerste de beste jonge talenten oppikken.
Hoewel Meesseman, toen pas 19 jaar jong, niet wist dat de Mystics in Washington speelden en ze nog nooit een WNBA-match had gezien, was haar blijdschap er niet minder om.
Toch twijfelde ze: zou ze het niveau aankunnen? Zou ze kunnen optornen tegen de grote, gespierde Amerikaanse speelsters?
Eén man was overtuigd van wel: Mike Thibault, de toen nieuwe coach van de Washington Mystics. Met zijn vriendelijke, vaderlijke stem trok hij de Ieperse aan de telefoon helemaal over de streep.
‘Toen ik hem hoorde, was ik er zeker van dat hij voor mij zou zorgen’, zei Meesseman later. Thibault had haar in 2011 al opgemerkt, toen de Wereldbasketbalbond FIBA haar uitriep tot ‘Europe Young Women’s Player of the Year’.
Daarna zag de Amerikaanse coach vele matchen van de Belgische op video, als speelster bij het Franse Villeneuve d’Ascq. Hij wist dat ze goed was opgeleid, dat ze met de juiste waarden was opgevoed, en dat haar moeder Sonja op het hoogste niveau in België had gespeeld.
Belgian Cat Emma Meesseman, de normaalste vedette ter wereld
Een juweel
Thibault was er ook van overtuigd dat Meesseman met haar allroundkwaliteiten – spelinzicht, afstandsshot, snelheid, passing – een ideale aanvulling voor de meer individualistische Amerikaanse speelsters zou zijn.
Dat was ook het antwoord toen hij belde naar enkele bevriende collega-coaches in Europa. ‘Jazeker, Emma is het risico waard.’ De West-Vlaamse was nochtans de jongste speelster uit de WNBA-draft. Dan is zelfs een late draftkeuze (19e in de tweede ronde) niet vanzelfsprekend.
Thibault trok zich daar niets van aan: ‘Als ze wordt wat we denken dat Emma kan worden, hebben we een juweel in handen. Alleen beseft dat ze zelf nog niet helemaal.’ Het was alleen een kwestie van Meesseman tijd te geven om te groeien. ‘Wat er ook gebeurt, we houden haar sowieso’, vertelde Thibault tegen zijn staf nog voor het eerste trainingskamp.
Onder Thibault leerde Emma Meesseman zelf de wedstrijd in handen te nemen op cruciale momenten.
Thibault hield woord en speelde in de jaren erna een cruciale rol in Meessemans ontwikkeling. Hij overtuigde haar vooral om zelf meer te shotten. Lang was ze te onbaatzuchtig, en paste ze soms te veel, zelfs als ze vrij stond.
Onder Thibault leerde de Ieperse zelf de wedstrijd in handen te nemen op cruciale momenten. Meesseman speelde zo zeven seizoenen lang voor Thibault in Washington, met de WNBA-titel in 2019 als hoogtepunt.
Ze werd, als eerste en nog altijd als enige Europese ooit, zelfs verkozen tot MVP (beste speelster) van de finale. In een rol die Thibault haar al in 2013 had toegedicht.
Belgian Cats: waarom Emma Meesseman de slimste basketbalspeelster ter wereld is
Voorspelling
Voor Thibault was het de bekroning van een lange carrière. In 1977 werd hij scout van de LA Lakers in de NBA, later ook assistent-coach en hoofd scouting.
In 1982 verkaste hij naar de Chicago Bulls, waar hij in 1984 in dezelfde functie Michael Jordan verschillende keren zag spelen én trainen in zijn collegejaren bij North Carolina.
Thibault zag het immense talent van de jonge guard, die in de zomer van 1984 olympisch kampioen was geworden met Team USA in Los Angeles en daar veel indruk had gemaakt. De coach van de Amerikanen, Bobby Knight, voorspelde Jordan toen al een grote toekomst. ‘I think he’s the best athlete I’ve ever seen play basketball.‘ Eerder, in 1982, had Jordan met North Carolina de NCAA-titel gewonnen, door het winnende shot te scoren in de finale. In 1984 was hij ook verkozen tot ‘college player of the year’.
Hoewel de Bulls met de eerste keuze in de NBA Draft voor de grote centerspeler Hakeem Olajuwon hadden gekozen, twijfelden ze dus niet wie ze als derde zouden kiezen: Michael Jordan. Op basis van de algemene perceptie moesten de Bulls ook voor een center gaan. Grote spelers werden toen als bepalender beschouwd dan kleinere guards. Daarom kozen de Portland Trailblazers met hun tweede pick Sam Bowie – later werd dat als de grootste miscast in de geschiedenis van de NBA beschouwd.
Mike Thibault en zijn general manager Rod Thorn bleven echter bij hun eerste keus voor de derde pick. ‘Binnen de twee jaar wordt Jordan een All Star, een van de beste spelers in de NBA’, zei Thibault intern. Een foute voorspelling, want ‘MJ’ werd dat al in zijn eerste matchen. En groeide later uit tot de beste basketbalspeler ooit.
60 jaar Michael Jordan: waarom hij de Grootste Aller Tijden blijft
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
