Op het WK in Doha pakte de Britse atlete Katarina Johnson-Thompson (27) het goud over van olympisch kampioene Nafi Thiam (25), deze zomer wil ze dat kunstje op de Spelen in Tokio nog eens overdoen.
2019 wil ze voor altijd inkaderen, biechtte Katarina Johnson-Thompson onlangs op aan The Guardian. Europees indoorkampioene in Glasgow en wereldkampioene in Doha, mét een nieuw persoonlijk record van 6981 punten. Daarmee kwam ze in de buurt van Nafi Thiam, die in mei 2017 in Götzis 7013 punten verzamelde, maar op het WK van vorig jaar – met pijn in de rechterarm – ver onder haar niveau (6677 punten) bleef. Een gevoel dat de atlete uit Liverpool herkende.
In de zomer van 2014 tekende ze met 6682 punten voor de beste wereldjaarprestatie, maar door een stressfractuur aan de voet moest de Britse forfait geven voor de Gemenebestspelen en het EK. Het begin van een donkere periode. Het jaar erop liep ze een grote scheur in de quadriceps op en werd ze aan de knie geopereerd, in het olympisch jaar was ze een vat vol twijfels. ‘De zevenkamp in Rio was de eerste in twee jaar die ik op een min of meer deftige manier kon afwerken. Toen ik vertrok, hoorde ik dat ik kansloos zou zijn. Terecht, want ik hád geen vertrouwen. Ik durfde op training niet voluit te gaan, uit schrik dat ik een nieuwe blessure zou oplopen. In mijn hoofd was het een puinhoop, met een voorspelbaar teleurstellend resultaat. Ik had in Rio niets te zoeken.’
De Britse schaduwfavoriete werd met 6523 punten pas zesde en moest zelfs haar landgenote Jessica Ennis-Hill (zilver) laten voorgaan. Ze brak met haar coach Mike Holmes, met wie ze al sinds 2008 samenwerkte, en verhuisde naar Montpellier, waar ze kon aansluiten bij het trainingsgroepje van Bertrand Valcin. Die had tienkamper Kevin Mayer in Londen (2017) naar de wereldtitel en een nieuw wereldrecord (2018) zou coachen.
In de Britse hoofdstad, voor een uitzinnig thuispubliek, viel Johnson-Thompson helemaal door de mand. Uitgerekend op een van haar beste nummers, het hoogspringen, bleef ze ver onder de verwachtingen (1m80, 18 centimeter minder dan in Rio), waardoor ze ook nu weer naast het podium viel en voor het tweede opeenvolgende jaar zag hoe Thiam autoritair het goud pakte. ‘Toen mijn vader enkele maanden erna overleed, heb ik zelfs even gedacht aan stoppen, maar moeder zei dat ik niet mocht opgeven en in Montpellier vol voor een tweede carrière moest gaan. Dat was het keerpunt.’
Ze overwon haar demonen, leerde opnieuw van haar sport houden en de successen volgden bijna vanzelf. Wereldkampioene indoor op de vijfkamp in 2018 (Birmingham) en vorig jaar wereldkampioene in Doha, waar ze voor het eerst beter deed dan haar Belgische concurrente. Straks, in Tokio, wordt het wellicht opnieuw een tweestrijd. ‘Ik vermoed dat ik wel beter zal moeten doen dan mijn nationaal record van 6981 punten, want Nafi heeft in het verleden al meer dan 7000 punten gesprokkeld en ik heb het gevoel dat ze op de Spelen nóg sterker zal zijn. Maar ik ben er klaar voor.’
