Triatlete Kathleen Smet had een troefkaart.
Jef Van Baelen vraagt toppers naar hun mooiste sportherinnering.
In feite had ik de limiet voor de Olympische Spelen al behaald, maar de normen van het Belgisch Olympisch Comité waren extra streng. Het eiste dat ik in de top acht eindigde op het Europees kampioenschap. In 2000 vond het EK plaats in Stein, in Nederlands Limburg. Ik wist dat het daar moest gebeuren. Ik heb het parcours tot in de puntjes bestudeerd. Toen het vlak voor de wedstrijd begon te regenen, was ik blij. Want een natte omloop, in de heuvels van Nederlands Limburg? Dat is bijzonder zwaar en dan wordt parcourskennis des te belangrijker. Velen zullen het onderschatten, dacht ik.
Na het zwemmen lag alles nog dicht bijeen. Bij het fietsen waagde ik een demarrage. Twee atletes konden volgen: de Zwitserse Magali Messmer en de Britse Julie Dibens. Bij het begin van de loopproef hadden we twee minuten voorsprong. Ik kreeg een opstoot van euforie. Twee minuten! Onmogelijk dat zes vrouwen mij nog zouden inhalen: de top acht kon niet meer ontsnappen. Het ticket voor de Spelen was binnen! De derde proef in een triatlon is altijd lijden, maar ik voelde me ontspannen, hoe raar dat ook klinkt. Nu nog afrekenen met Messmer en Dibens.
Naar mijn inschatting was de Zwitserse normaal beter dan ik, en de Britse niet. Maar ik had een troefkaart: ik liep graag bergaf. Sommige atletes remmen af wanneer ze van een heuvel rennen. Mijn truc was om juist extra veel snelheid te maken. Je moet dat durven en je benen moeten kunnen volgen. Ik ben die heuvels afgespurt. Messmer en Dibens losten. Ook daar heeft mijn doorgedreven verkenning het verschil gemaakt. Zo hard gaan bergaf lukt alleen als je elk hoekje kent.
Mijn entourage stond me dolgelukkig op te wachten aan de finish. De enige die er niet was, was mijn vader. Uitgerekend hij, die zo veel voor me heeft opgeofferd. Duizenden kilometers gereden, naar trainingen en wedstrijden… Maar die ene dag kreeg hij het geniale idee om een Alpenvakantie te boeken. Ik moest opnieuw Europees kampioen worden, opdat hij ook eens kon delen in de euforie. Gelukkig is dat twee jaar later ook gelukt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
