Atlete Veerle Dejaeghere liep een ereronde van een kwartier.
Jef Van Baelen vraagt toppers naar hun strafste sportherinnering.
De Nacht van de Atletiek in Heusden-Zolder in het jaar 2000, anderhalve maand voor de Olympische Spelen van Sydney, was mijn laatste kans om me te kwalificeren. Sportmarketingbureau Golazo, dat de Nacht organiseert, haalde alles uit de kast om me te helpen: er stonden sterke Russische atleten aan de start en rappe hazen. Dat verhoogde de druk. Maar eigenlijk zat ik vooral in met mijn familie. Zij hadden veel voor mij opgegeven. Ik werkte toen halftijds als lerares. Mijn ma hielp met de was en de plas, mijn zus verbeterde de toetsen. Zonder hen was het me nooit gelukt om goed te trainen. Mijn familie leefde evenzeer toe naar Sydney en ik wilde presteren om hen iets terug te geven.
Om me te plaatsen moest ik het Belgisch record op de 1500 meter breken. Geen simpele opdracht, maar die dag ging het bijna vanzelf. De druk die toen van mijn schouders viel! Ik vergeet nooit de vreugde bij mijn man, of hoe mijn moeder straalde van geluk. Het eindigde met een ereronde van een kwartier. Ik wilde iedereen tonen hoezeer ik hun steun had geapprecieerd.
Omdat ik me zo nipt had geplaatst, verwachtte niemand iets van mij op de Spelen. ‘Wees blij dat je erbij bent’, zeiden de journalisten. De sfeer kantelde tijdens het toernooi, want de Belgische delegatie ontgoochelde. Patrick Stevens, Nathan Kahan en Sandra Stals lagen eruit in de reeksen. ‘Dejaeghere is de laatste hoop van de Belgen’, stond in de krant. De druk verstikte me. Nog het liefst wilde ik terug naar huis. Maar zodra mijn kwalificatiereeks startte, nam de competitiedrang het over. Vlotjes plaatste ik me voor de halve finale. Maar je weet hoe het gaat in de sport: de lat gaat telkens hoger. Ik peperde mezelf in dat ik in de finale thuishoorde, gezien mijn vorm. De top vijf ging door en ik werd… zesde. Tot halfweg koers zat ik op schema, maar in de laatste rechte lijn werd ik ingehaald door een Roemeense. Het scheelde 8 honderdsten of ik had de stunt van het jaar neergezet. Waren mijn borsten een beetje groter, dan zat ik in de finale.
