In “Alvorens alles vervaagt” vertelt acteur, auteur, criticus (o.a. nog voor Knack), regisseur, organisator en nog zoveel meer Guido Lauwaert over zijn omzwervingen in de wereld van kunst, muziek en literatuur. Een must read.
Aanvankelijk had hij niet veel zin in memoires. “Ik had er me al enkele keren aan gewaagd en telkens viel het resultaat me tegen”, vertelt de cultureel/literaire duizendpoot Guido Lauwaert. “Maar Vé Bobelyn, de uitgeefster van Houtekiet, vroeg het met zoveel overtuiging dat ik er nog eens voor ging zitten.”
Lauwaert kan het iedereen aanraden. “Het schrijven van je memoires helpt wonderwel tegen het vergeten, het is een remedie tegen geheugenverlies. Door het schrijven wordt het geheugen dermate geactiveerd dat verloren gebeurtenissen worden teruggevonden, zelfs tot in de kleinste details. Als je ze dan opschrijft, blijven ze ook. Ze kunnen niet opnieuw verdwijnen.”
Er viel veel te schrijven. Het leven van Guido Lauwaert stak en steekt boordevol. “Ik ben acteur, auteur, organisator, initiatiefnemer van de Nachten van de Poëzie. Ik zit al 40-45 jaar in het literaire vak. Daardoor heb ik heel veel contacten met auteurs gehad. Dit boek is daar een verzameling van herinneringen van. Memoires. Aan Hugo Claus, aan de familie Elsschot, en aan een aantal andere auteurs, van wie ik zeer veel hou.”
Ronkende namen – niet alleen uit de literaire wereld – passeren de revue. Donovan. John Lennon. Salvator Dali. Leonard Cohen. Isabelle Huppert. Ramses Shaffey. Hugo Claus (meermaals). Gerard Reve. Herman Deconinck. Jotie ’t Hooft. Tom Lanoye. Julien Schoenaerts. Luc Philips. Om er maar enkele te noemen.
Niets dan de waarheid?
Lauwaert toont zich een meesterverteller. Zijn memoires lezen als een trein. En elke zin is opgeschreven met hartstocht en passie. Hij neemt veel mensen op de korrel, het meest nog zichzelf. Lauwaert staat te boek als schelm en schavuit, dwarsligger en rebel. Uit zijn pen kon alleen maar een baldadig boek vloeien.
Maar neemt hij geen loopje met de werkelijkheid? “Ik heb alles naar waarheid opgeschreven”, beweert hij. Op de voorstelling van het boek in Gent dacht journalist Karel Anthierens daar anders over. “U moet niet alles geloven wat Lauwaert schrijft. Dat doet hij namelijk ook niet.” Naast Anthierens zat de hoofdbetrokkene te grinniken.
De memoires stoppen abrupt. In 1985. “Toen stopten ook mijn woeste jaren”, verklaart Guido Lauwaert. Maar er komt een vervolg, belooft hij. We kunnen niet wachten.
MENINGEN OVER “ALVORENS ALLES VERVAAGT”
“De beste biografieën worden naar het schijnt geschreven door de scherpste vijand van het onderwerp. Daarom zijn de memoires van Guido Lauwaert geweldige lectuur: de auteur spaart niets of niemand, het minst van al zichzelf.” (Johan Braeckman, hoogleraar wijsbegeerte)
“Een boeiende brok literatuurgeschiedenis, een duik in het echte reilen en zeilen van ons literaire wereldje. Zonder franjes of opsmuk.” (Karel Anthierens, journalist)
“Lauwaert slaagt erin om een epoque waar de creativiteit haast ongebreideld kon heersen, weer tot leven te brengen.” (Leen Van Dijck, voormalig directeur Letternhuis, Antwerpen)
“Recht voor de raap, eerlijk, authentiek. Scherp, zonder filters.” (Björn Soenens, VRT)
“Rep je naar de boekhandel en lees ‘Alvorens alles vervaagt’. Het boek, en dus het leven en de belevenissen van Guido Lauwaert, hadden me in de ban.” (Klaas Chielens, Cultuurpakt)
Bestel “Alvorens alles vervaagt” van Guido Lauwaert via www.standaardboekhandel.be of www.limerick.be