‘Wolf en mens lijken op een bepaalde manier wel voor elkaar gemaakt’

Bioloog en Knack-journalist Dirk Draulans verzorgde de voice-over van de prachtige film ‘WOLF’ van de Nederlandse regisseur Cees van Kempen.

Nee, de wolven in Vlaanderen zijn niet uitgezet door ‘de groenen’, zoals men in sommige jagers- en boerenkringen hardnekkig blijft volhouden. Ze zijn hier vanzelf gekomen, vanuit Duitsland en waarschijnlijk ook Polen. Hun terugkeer is een gevolg van het natuurlijk herstel van de eeuwenlang zwaar geviseerde wolvenpopulaties, die genadeloos naar het leven werden gestaan als vermeende voedselconcurrenten voor de mens en ook als een potentieel gevaar. De dodelijke animositeit werd gevoed door het negatieve imago dat de wolf in sprookjes als Roodkapje en De Wolf en de Zeven Geitjes meekreeg. Maar onze maatschappij is toleranter geworden voor dieren als de wolf, en beschermingsmaatregelen bliezen nieuwe adem in hun bestaan.

De Nederlandse filmregisseur Cees van Kempen volgde jarenlang het wel en wee van enkele wolvenroedels in vooral Duitsland en Nederland. Dat leverde onwaarschijnlijk mooie en soms echt spectaculaire beelden op, die hij in een langspeelfilm monteerde als het verhaal van de jonge wolf Scout, geboren in Duitsland als een ondernemende welp en finaal terechtgekomen in de Nederlandse Veluwe. In Nederland is de film, eenvoudig WOLF geheten, al een succes, in Vlaanderen begint hij aan zijn zwerftocht door de filmzalen.

(Lees verder onder de trailer.)

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Welkom Wolf (@welkomwolf)

De film brengt onder meer in beeld hoe zorgzaam wolvenouders voor hun jongen zijn, en hoe jonge wolven moeten leren de gevaren van een leven in een context vol mensen goed in te schatten – dat er om de haverklap wolven worden doodgereden bewijst dat het geen evidentie is om de eigenheden van een door mensen gedomineerd biotoop onder controle te krijgen.

De film toont dat wolven vooral ‘natuurlijke’ prooien vangen, zoals reeën en everzwijnen, bij voorkeur jonge dieren die niet alert genoeg zijn – het is een onderdeel van de fameuze regulerende rol die predatoren in een ecosysteem spelen. Er zitten adembenemende shots in van ontmoetingen tussen wolven en everzwijnen, die illustreren dat het zelfs voor een wolf niet altijd evident is een everzwijn te trotseren.

De film ziet eruit als een sprookje met een heldenrol voor de wolf – net als hij een heldenrol kreeg in het originele Jungle Book van de Britse auteur Rudyard Kipling (en in de ontstaansgeschiedenis van de stad Rome). Het kan dus ook anders dan in onze wolfonvriendelijke sprookjes. Maar de wolvenhaters zullen hem verwensen. Aan de film is een boek gekoppeld (ook ‘WOLF‘ getiteld). In Nederland moest de publieke presentatie van het boek in extremis geannuleerd worden wegens bedreigingen aan het adres van de auteur/regisseur. Maar laat dat vooral de blijdschap om de terugkeer van het enigmatische dier niet drukken.

De film is een schitterend document van de strijd van de wolf om een leefbare cohabitatie met de mens te vinden. Het is trouwens niet de eerste keer dat het gebeurt. In lang vervlogen tijden moeten wolf en mens zo innig zijn gaan samenleven dat het aanleiding gaf tot de ontwikkeling van de hond, officieel nog altijd dezelfde diersoort als de wolf. We lijken op een bepaalde manier wel voor elkaar gemaakt.

Voor een lijst van de filmzalen waarin u naar WOLF kunt gaan kijken, verwijs ik u graag naar bijgevoegde link van de vereniging Welkom Wolf. Ik was vereerd dat regisseur Cees me uitnodigde om de voice-over te doen voor de Vlaamse versie. Ik heb dat met veel overtuiging gedaan en ben blij dat ik op die manier mijn steentje heb kunnen bijdragen aan dit mooie project. Ik hoop dat u er ook van zal genieten.