Lia Van Bekhoven staat stil bij de deelname van oud-minister Matt Hancock aan een realityreeks waar hij door de kijkers niet gespaard werd. ‘Als Hancocks bedoeling was zijn reputatie wit te wassen en zichzelf te rehabiliteren, is hij daarin geslaagd. Voor de politiek is hij uitgerangeerd.’
Er is dit jaar veel dat somber stemt in het VK, maar de avonturen van oud-minister van gezondheid Matt Hancock vallen daar niet onder. De Conservatieve politicus verruilde drie weken geleden het lagerhuis voor de Australische jungle om mee te doen met het spelletjes programma van de commerciële TV: I’m A Celebrity…. Get Me Out Of Here! (en dat in chocolade letters, zou mijn moeder over die titel zeggen).
Volgens de beproefde formule van het kijkcijferkanon wordt een aantal min of meer Bekende Britten samengebracht in de middle of nowhere waar ze moeten overleven zonder elkaar de hersens in te slaan. I’m A Celebrity houdt het midden tussen Love Island en Lord of the Flies. Om aan eten te komen moeten de celebs taken uitvoeren. En omdat geen enkele realityserie compleet is zonder participatie van het publiek, zijn het de kijkers die het laatste woord hebben. Zij kiezen welke deelnemers zich door meren met krokodillen moeten waden of slangenogen moeten eten om de maaltijden voor de groep binnen te halen.
Nu ik er nóg eens over nadenk, is het toch meer Lord of the Flies dan Love Island. Het is de huidige versie van de middeleeuwse schandpaal.
De oud-minister schreef zich in als kandidaat om zich van ‘zijn menselijke kant te laten zien’ en omdat de jungle een betere plek is dan het parlement campagne te voeren voor dyslexie. De £400.000 die hij volgens speculatie voor zijn medewerking ontvangt, zal ook wel geholpen hebben. Over dyslexie heeft hij het tenminste nauwelijks nog gehad.
Zijn kampbewoners in de Australische jungle, doorgaans bekendheden van de C-lijst die de roddelcolumns van de Daily Mail bevolken, zoals uitgezongen zanger Boy George en Mike Tindall, aangetrouwde neef van koning Charles, doen natuurlijk ook niet mee voor geld en eerherstel, maar voor ‘de ervaring’.
Ze hadden heel wat aan te merken op het corona-beleid van de ex-bewindsman en over het feit dat hij zich niet aan de afstandsregels hield toen hij in het parlement betrapt was tijdens de lockdown in een enthousiaste omhelzing met een vrouw die niet zijn echtgenote was. Zijn partij royeerde hem omdat hij I’m a Celebrity verkozen had boven zijn parlementaire werkzaamheden.
Maar dat was allemaal niets in vergelijking met wat de kijkers voor Hancock in petto hadden. Avond na avond werd de politicus gekozen voor een rechtstreeks uitgezonden, rituele vernedering. Hancock kroop door tunnels waar drek over hem werd uitgegooid, door kooien vol ongedierte en bakken met stinkende afval, at de penis van een kameel en de anus van een koe, werd aangevallen door een slang en gebeten door een schorpioen.
Hij onderging het zonder veel ophef. Misschien omdat jaren op een jongenskostschool en in het Brits parlement, een goeie voorbereiding waren op smaad en marteling. Hancock deed zijn plicht, bleef opgewekt en was daarom waar de Britten voor vallen: a good sport.
In weerwil van critici die boven het kamp rondvlogen met een spandoek waarop stond: ‘Nabestaanden van corona zeggen: Get out of here!’ en zijn collega-parlementariërs die volgens mij iedere avond op Hancock stemmen die bushtukker trials uit te voeren, veranderde Hancocks status bij de kijkers van zero naar (bijna) hero.
Als Hancocks bedoeling was zijn reputatie wit te wassen en zichzelf te rehabiliteren, is hij daarin geslaagd. Voor de politiek is hij uitgerangeerd. Maar de weg naar een carrière in de entertainment business ligt wagenwijd open. Hij kan zelfs zondag nog de winnaar worden van I’m A Celebrity…..Get me out of here!
Op sociale media zijn de meningen verdeeld. Sommige kijkers overwegen de politicus eerder naar huis te sturen omdat ze op hem zijn uitgekeken. Want hoe aangenaam het ook is om een oud minister met een nalatenschap van 150.000 doden tijdens de covidpandemie, alle hoeken van de Australische jungle te laten zien, het moet wel leuk blijven. Vergeet zijn politiek en zijn ministerieel beleid. Een vroegere bewindsman die saai is verdient het niet te winnen. Die wacht nog een laatste vernedering.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier