‘Wat als een Vlaams parlementslid borstvoeding wil geven in het parlement?’

‘Is het Vlaams parlement wel het ‘open huis’ dat het claimt te zijn’, vraagt Anne Dedry na een voorval in het Vlaams parlement waar een vrouw op de publiekstribune werd aangemaand om te stoppen met borstvoeding geven.

Ik lees op de website:

 Het Vlaams Parlement wil een ‘open huis’ zijn. Daarom zet het zijn deuren open voor iedereen. Als burger heb je dan ook het recht om te weten wat er in het parlement gebeurt en ben je welkom om  plenaire of commissievergaderingen openbaar bij te wonen. 

Op 8 februari zaten ouders voor de elfde keer op rij in de publiekstribune. Ouders die het prangende probleem van de kinderopvang op regelmatige basis mee volgen. Deze week werd een mama aangemaand om te stoppen met borstvoeding, want dat blijkt verboden in het ‘open huis’ en zou niet wenselijk zijn in het openbaar.

“Er bestaat ook nog zoiets als de papa, toch?” hoorden we voorzitter Homans zich in de problematiek van de kinderopvang luidop afvragen. Wel die vader zit vandaag de dag ook participatief mee in de publiekstribune met baby en peuter, maar een flesje geven terwijl moeder aan het werk is, zou ook geen soelaas brengen….want er mag immers niet gegeten worden op die publiekstribune.

(Lees verder hieronder.)

Op de hoogte van de wetgeving?

Borstvoeding geven in het openbaar is in ons land niet verboden. Meer zelfs, in 2020 werd dit mee opgenomen in de federale genderwet als discriminatiecriterium.

Borstvoedende mama’s zijn vanaf dan extra beschermd en kunnen beroep doen op deze wet indien zij geconfronteerd worden met negatieve reacties m.b.t. het geven van borstvoeding op een openbare plaats. Moet deze mama zich nu baseren op een federale wet omdat zij gediscrimineerd wordt in een deelstaat-parlement? Beetje Kafkaïaans lijkt mij…

Mee met haar tijd?

Een baby voeden is de meest natuurlijke zaak van de wereld. Toch krijgen heel wat mama’s ongepaste en ontmoedigende opmerkingen wanneer ze voeden in het openbaar. Niet alleen in ons land! Maar in andere landen pakken ze dat anders aan in hun parlementen. Al in 2015, 2016 en 2017 kregen we drie inspirerende voorbeelden:

De Argentijnse politica Victoria Donda Perez heeft tijdens een parlementaire zitting, omringd door politieke tegenstrevers, haar dochter de borst gegeven. Eerder trok de Australische politica Waters al de aandacht, toen ze haar dochter voedde tijdens een Senaatsvergadering en ook terwijl ze tijdens de vergadering zelf het woord nam. Daarmee trad ze in de voetsporen van haar IJslandse collega Unnur Bra Konradsdottir. 

Dit zijn rolmodellen waar onze parlementsleden een voorbeeld kunnen aan nemen.

Nu gaat het ’maar’ om een mama hoog en droog in de tribune, ver weg van de camera’s. Wat als binnenkort een Vlaams parlementslid borstvoeding wil geven tijdens haar spreektijd of tijdens het volgen van de debatten?

Is dit dan verboden omdat we onze eigen wetgeving niet kennen, omdat we geboetseerd zijn uit Vlaamse klei, of omdat we toch nog niet helemaal een ‘open huis’ zijn? Dat het Vlaams Parlement alsnog een mannenbastion zou zijn, wens ik zelfs in deze kwestie niet in overweging te nemen.

Woorden belijden in daden?

De eerste 1000 dagen in een mensenleven zijn oh zo belangrijk, daar zijn we samen met en door onze Vlaamse minister van Welzijn Crevits, wetenschappers en het Agentschap Opgroeien ondertussen allemaal van overtuigd. Waarom betrokken ouders – al dan niet met een baby aan de borst- dan wegjagen of het hen moeilijk maken als ze het parlementair debat willen volgen?

Anne Dedry is oprichtster van Expertisecentrum Kraamzorg en vroedvrouwenpraktijk De Bakermat. Van 2014 tot 2019 was ze Kamerlid voor Groen.