Peter Casteels
‘Respect van de CD&V? Dat is lang niet iedereen gegeven’
Ik ben geen onderzoeksjournalist, ik ben een simpele columnist. Het is vorige vrijdag helaas voor de zoveelste keer aangetoond. Die dag – de dertiende, ik zeg het er maar bij – stond CD&V in de kranten met een nieuwe precampagne: respect werkt.
Wat doet een onderzoeksjournalist? Die begint als een razende gek te bellen tot hij te weten komt wie exact het onzalige idee had om dat stoffige, afgeleefde, niets betekenende containercliché weer eens uit een schuif te trekken, op te warmen en lauw nog maar eens aan het Vlaamse kiezerspubliek te presenteren. Zo’n journalist laat zich niet het bos insturen door een partijwoordvoerder die slechts in algemeenheden antwoordt, maar gaat door tot hij een naam en foto van de verantwoordelijke heeft. Wie kwam niet alleen op dat idee, maar is er ook nog eens in geslaagd om Sammy Mahdi en de andere jongens en meisjes die tegenwoordig bij de CD&V rond de tafel zitten daarvan te overtuigen?
Volgende vraag, uiteraard: hoeveel heeft die grap gekost? Ik wil het ook wel allemaal weten, maar ik kwam niet verder dan keer na keer na keer te blijven kijken naar het videootje dat de partij ook nog over respect op de socials postte. De beeltenis van Mahdi verandert daarin telkens in een andere persoon, terwijl ze allemaal met de stem van Mahdi doorneuzelen over het belang van respect. Zelfs maar dat halve minuutje heeft een hypnotiserende werking op mij.
‘Respect. Het zijn maar zeven letters maar het is een taal op zich.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Het stelt misschien niet heel veel voor, maar je zal toch maar de gelukkige zijn waar de CD&V daadwerkelijk respect voor heeft. Dat is lang niet iedereen gegeven. Heeft Nicole de Moor veel respect voor alleenstaande mannen die asiel willen aanvragen? Nee, hoor, die even niet. De rechters die haar daarvoor ook al keer na keer na keer op de vingers tikken? Nee, nee. Sammy Mahdi dacht niet aan respect voor de rechtsstaat. Hij dacht eerder aan respect voor oude, schattige besjes op de bus, huismoeders, politieagenten en, vooruit, vrouwen die een hoofddoek willen dragen. Eindelijk eens respect hebben voor de weinige natuur in Vlaanderen, of eenvoudigweg al de Europese richtlijnen daarover respecteren? Dat is ook al ingewikkeld, zeker voor een partij die zulke bezorgdheden decennialang negeerde en ook vandaag nog altijd een ernstig stikstofakkoord blokkeert.
Respect voor de boerenstand, dat nog wel. Respect voor de eigen kiezer, kortom, maar daar houdt het wel zo’n beetje bij op.
Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje hout op het vuur.
