Wouter Van Besien (Groen): ‘Als tiener heb ik – letterlijk – iets te veel met vuur gespeeld’
is oud-voorzitter van Groen en zit in het Vlaams Parlement. Om deze twintig vragen te beantwoorden, had Van Besien 13 minuten en 43 seconden nodig.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
De gifaanvallen van Bashar al-Assad in Syrië. Hoe kun je zo barbaars zijn dat je je eigen bevolking aanvalt? Ik kan dat niet aanzien, maar helaas blijft de onmacht van de internationale gemeenschap groot.
Waarover zullen we ons over 50 jaar schamen?
De ongelooflijke ongelijkheid in de wereld. Afrika blijft een vergeetput waar een hongersnood kan heersen zonder dat iemand ervan wakker ligt. Ik hóóp dus dat we ons erover zullen schamen, want dat zou betekenen dat we de schande niet enkel hebben ingezien maar er ook iets aan hebben gedaan.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Kernwapens verbieden. Daar wordt momenteel ook over onderhandeld.
Bidt u weleens? Tot wie?
‘I don’t believe in an interventionist God’, zingt Nick Cave. Ik ben het met hem eens, en dan heeft bidden weinig zin.
Wat is uw grootste prestatie?
Ondanks mezelf misschien, heb ik veel meer vrienden dan vijanden.
Wat is uw grootste mislukking?
Ik maak helaas veel te weinig tijd voor die vrienden.
Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?
Als je het geluk hebt om in Antwerpen te wonen, denk je daar niet over na.
Aan welk voorwerp bent u het meest gehecht?
Ik heb een heel goed hoofdkussen. Op reis neem ik dat altijd mee.
Hebt u ooit geldproblemen gehad?
Er is een periode in mijn leven geweest dat ik moest opletten om op het einde van de maand niet in het rood te eindigen. Maar dat is altijd gelukt.
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Ik word weleens met dictators vergeleken, en met lichaamsafscheidingen zoals gal en stront. Maar beide vergelijkingen vind ik onterecht.
Praat u soms tegen uw huisdier?
Ik heb geen huisdier.
Hebt u ooit iets gedaan dat uw kinderen niet zouden mogen doen?
Als tiener heb ik – letterlijk – iets te veel met vuur gespeeld. Dat zou ik mijn kinderen niet aanraden.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij … – heeft u het meest geraakt of gevormd?
De Guernica van Picasso. In Madrid heb ik een half uur voor dat schilderij gezeten: het is abstract en toch maakt het de gruwel van de oorlog heel tastbaar. Ik heb daarna ook het stadje zelf bezocht. Mijn eerste plaat van Billy Bragg, Talking with my taxman about poetry, die ik op mijn vijftiende in Londen kocht, heeft ook veel indruk gemaakt. Ik hou van de manier waarop hij zowel over liefde als politiek zingt.
Over welk onderwerp zou u meer willen weten?
Astronomie. Ik begrijp er niets van, maar vind het wel heel fascinerend.
Wat is de schuld van de media?
De berichtgeving vervalt al te vaak in oppervlakkigheden, en heeft te veel aandacht voor trivialiteiten. Zuhal Demir heeft als staatssecretaris van Gelijke kansen en Armoedebestrijding een heel belangrijke portefeuille. In haar beleidsbrief kondigt ze erg weinig initiatieven aan. Maar op de voorpagina’s gaat het over een ruzietje tussen CD&V en N-VA.
Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?
Ik sluit dat niet uit, maar het zou moeilijk te organiseren zijn.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Als ik naar mijn vrouw en kinderen kijk, is er niks moeilijks aan. Behalve misschien om het te uiten.
Hoe lang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?
Ze zijn gisteren op bezoek geweest in het Vlaams Parlement met mijn tante. Zij werd tachtig jaar, en ze wilde al lang eens in het parlement komen.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Ik maak veel voornemens om daar iets aan te doen. Maar ik fiets al naar het station, en neem af en toe de trap in plaats van de lift.
Wat hebt u geleerd in het leven?
De belangrijkste dingen in het leven zijn geen dingen.
Eindspel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier