‘Willen we opnieuw een Dexia-verhaal? Houd de vakbond weg bij de bank’

De christelijke vakbond LBC vindt dat de gemeenten en “het middenveld” de staatsbank Belfius moeten kopen. ‘Los van de vraag of de gemeenten (en de vakbond) hiervoor de nodige middelen hebben, is een nieuwe deelname van de politiek het christelijk middenveld aan het beleid van de bank te gek voor woorden’, zegt N-VA Kamerlid Peter Dedecker. ‘Hebben we dan niets geleerd uit Dexia?’

In een persbericht van donderdag pleit de bediendencentrale van het ACV om van Belfius een lokaal verankerde bank te maken, een mengvorm tussen staatsbank en coöperatieve bank. “Aandeelhouders zetten banken onder druk om altijd maar meer winst binnen te rijven”, stelt de vakbond als verklaring voor de financiële crisis van 2008. In De Tijd van vrijdag voegt Elke Maes, nationaal secretaris Financiën bij de LBC-NVK, er aan toe dat die coöperatie moet bestaan uit de gemeenten en “middenveldorganisaties”, waaronder vakbond ACV en ziekenkas CM.

Blijkbaar heeft de vakbond nog niets geleerd uit het Dexia-debacle. Dexia is ontstaan uit het Franse Crédit Local, zusterorganisatie Gemeentekrediet (in handen van de Belgische gemeenten) en coöperatieve bank BACOB. Naast de particuliere eigenaars van beursgenoteerde Dexia-aandelen en de participatie van de Franse staatskassen, was Dexia in handen van de Belgische gemeenten (via de Gemeentelijke Holding) en Arco, een coöperatieve met naast 800.000 particuliere coöperanten ook tal van organisaties van ACV, CM en ACW die in de feiten de plak zwaaiden. De rest van het verhaal kennen we: de grootheidswaanzin leidde tot een ongeziene bubbel van wereldwijde kredieten en participaties, gefinancierd door leningen bij andere banken. Met nationaal ACV-secretaris Paul Scheins in de Raad van Bestuur van dochterfirma DVV waagde men zich zelfs aan exotische uitstapjes naar belastingparadijzen als Barbados. Uiteindelijk barstte de bubbel op de dividendenhonger van Arco en de Gemeentelijke Holding, en moest de belastingbetaler opdraaien voor het casinokapitalisme van de gemeenten en het christelijk middenveld.

De pijnlijke realiteit is dat de privaat bestuurde banken vandaag geen risico meer inhouden voor de belastingbetaler: bij Fortis werden de verliezen vooral gedragen door de aandeelhouders en zijn er geen staatswaarborgen meer, terwijl ook bij KBC haar leningen terugbetaalde aan de overheid met een fikse premie erbovenop. Deze laatste private bank is de enige waar we tot nu toe geld aan verdiend hebben. De door vakbonden en politici bestuurde banken Dexia en Ethias blijven daarentegen een molensteen om de nek van de belastingbetaler. Als Dexia omvalt, draaien onze kinderen en kleinkinderen op voor een waarborg van 43,7 miljard euro, nadat we er al ettelijke miljarden in gestopt hebben.

Dus neen, politici zijn niet de beste bestuurders van banken. En de vakbond en ziekenkas doen het niet meteen beter dan private aandeelhouders als het gaat om winstbejag en financiële ethiek wanneer zij het spaargeld van eenvoudige mensen mogen beheren. Laat ons dus lessen trekken uit het verleden en vooral niet opnieuw die weg opgaan. Een Belgische verankerde bank, graag, maar dan zonder politici en het christelijk middenveld aan boord. Als de christelijke Arco-organisaties überhaupt geld hebben, zouden ze dat in de eerste plaats beter besteden aan het vergoeden van hun coöperanten-slachtoffers, in plaats van opnieuw het spaargeld van de mensen te willen beheren.