‘Wie niet kan incasseren, blijft beter weg uit de Twitter-ring’

‘Het gaat er op Twitter soms bijzonder scherp aan toe, soms gaat het er ook over, maar if you can’t stand the heat, stay out of the kitchen’, vindt Louis Ide (N-VA).

Voor wie Twitter nog niet kent, het concept is vrij eenvoudig. In 140 tekens poneer je een stelling, een mening of een gedachte, die dan al dan niet wordt opgepikt. Dit is heel summier voorgesteld, want je kan bv. ook een linkje toevoegen naar een website waar je een heel essay voorgeschoteld krijgt. Twitter gaat razendsnel en is veel vinniger dan Facebook. Twitter kan een vloek maar ook een zegen zijn. Voor mij is twitter een zegen (met af en toe een vloek).

Misschien verrassend voor sommigen maar twitter gebruik ik vooral om bepaalde (snelle) medische evoluties op te volgen. Een global network (Promed) vertelt je in een tweet welke onbekende of exotische virussen, parasieten of bacteriën in de wereld circuleren. Alle medische toptijdschriften, de Center of Disease Control, de Wereldgezondheidsorganisatie, de FDA, EMA, … allen fluiten ze mee met twitter. Op die manier, naast vele andere, blijf ik op de hoogte van wat er in mijn vakgebied beweegt, maar kan ik ook mijn volgers informeren. Als de griep de kop op steekt of ik vind naar aanloop van de Olympische Spelen een didactisch filmpje van de New England Journal of Medicine, dan deel ik dat graag. Twitter is dus een zeer goede bron van objectieve informatie.

Niet enkel op vlak van geneeskunde, maar ook globaal biedt twitter heel wat mogelijkheden. In een tijd waarin het aantal buitenlandse correspondenten afgebouwd wordt en de wereld tegelijk een dorp is, wil ik weten wat er in de wereld gebeurt en dan heb ik liever zoveel mogelijk rechtstreekse informatie van huizen met een reputatie. Wie BBCWorld, Reuters, Le Monde, Die Welt, New York Times, The Financial Times, The Times, The Economist, The Huffington Post… volgt, krijgt een goed beeld van wat er zich in de wereld afspeelt.

Hedendaagse graffiti

Twitter is voor mij hedendaagse graffiti. Alleen blijven de woorden niet eeuwig op de muren geklad, zoals je ze in Pompeii kunt zien, ze blijven hoogstens virtueel wat ‘hangen’. Als je niet kunt incasseren, blijf je beter weg uit de twitter-ring.

Het medium wordt vaak ook ranzig, smerig en ‘een riool’ genoemd. Toegegeven, het gaat er soms bijzonder scherp aan toe, soms gaat het erover, … maar if you can’t stand the heat, stay out of the kitchen. Je moet niet aanwezig zijn op twitter. Je kiest ervoor. Alleen is het wel wenselijk dat iedere twitteraar participeert met zijn werkelijke identiteit, lafaards met een idioot pseudoniem zouden geweerd moeten worden. Ga de discussie aan, maar dan met open vizier. Niet achterbaks. Desnoods blokkeer je degene waarvan je denkt die te moeten blokkeren (zodat hij je tweets niet meer ziet en er niet meer kan op inhaken).

In het algemeen zorgen sociale media trouwens voor een fenomenaal bereik waardoor zij de klassieke media zwaar onder druk zetten. Ook dat is goed, want op die manier kunnen gestuurde communicatie of commentaren veel meer van antwoord gediend worden.

Daar waar de krantenlezer vroeger een brief moest schrijven en een postzegel kleven om zijn ongenoegen te uiten, kan hij dat nu op twitter (of Facebook). In die zin is twitter een laagdrempelige uitlaatklep die meer dan de moeite waard is en die voor een stukje ook de klassieke vierde macht controleert.