Als dijken worden beschermd door buitendijkse natuur of schorren, beperkt dat de kans op dijkdoorbraken.
De aanwezigheid van schorren vóór een dijk beperkt de kans op een fatale doorbraak. Dat tonen historicus Tim Soens (UAntwerpen) en een aantal collega’s onomstotelijk aan in Nature Sustainability.
De wetenschappers gebruikten gegevens over de grote overstromingen van 1953 in de Schelderegio, die 1800 mensenlevens kostten, maar ook over de fameuze Kerstvloed in het Nederlandse Waddenzeegebied in 1717, die liefst 14.000 slachtoffers maakte. Er is een kaart opgedoken uit 1717 waarop een landmeter in Groningen alle dijkdoorbraken heeft getekend, inbegrepen de positie van de schorren. Zijn conclusie was toen al dat een dijk beter standhield als er een schor voor lag.
Een schor dempt golven voor ze de dijk bereiken. Zo duurt het langer voor die dijk breekt en hebben mensen meer tijd om te vluchten. Schorren aanleggen zorgt dus niet alleen voor mooie natuur, maar biedt mensen ook extra veiligheid. Het is te hopen dat dat inzicht nu eindelijk tot onze beleidslui zal doordringen.
Een opmerkelijke studie in Nature, waaraan hydroloog Gaston Demarée (KMI) meewerkte, spitst zich toe op de overstromingen van Europese rivieren in de laatste vijfhonderd jaar. De voornaamste conclusie is dat de concentratie van die overstromingen de laatste dertig jaar tot de grootste behoorde. Je hoeft geen genie te zijn om daar een effect van de klimaatopwarming in te zien.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
