Door de opwarming van de aarde gaat het steeds slechter met de groene zeeschildpad. Een groep experten werkte samen met de Universiteit van Queensland een techniek uit om de soort voor uitsterving te behoeden.
Al jaren maken wetenschappers zich zorgen over de zeeschildpaddenpopulatie in het Groot Barrièrereef in Australië. Vooral de groene zeeschildpad baart onderzoekers grote zorgen. Door de opwarming van de aarde ziet hun toekomst er allesbehalve rooskleurig uit.
Warme stranden
Het Australische Heron Island, een koraalbaai in het zuidelijke Groot Barrièrereef, is jaarlijks een broedplaats voor heel wat groene zeeschildpadden. Vrouwelijke exemplaren graven hun eieren onder in een zelfgegraven kuil op het strand. Na hun worp spartelen ze opnieuw richting de oceaan. Het lot van de eieren ligt vervolgens in handen van een volledig natuurlijk proces, maar de veranderende klimatologische toestand maakt dat niet langer mogelijk.
Extinctie komt dichterbij
Door klimaatverandering warmt de aarde op. De stranden waarop de schildpadden hun eieren leggen, blijven daar niet van gespaard. De temperatuur van het strandzand neemt toe en dat heeft serieuze gevolgen voor de ondergegraven eieren. De temperatuur van het nest bepaalt immers het geslacht van de schildpad. Hierbij geldt: hoe warmer het zand, hoe groter de kans op een vrouwelijk jong. Door de stijgende temperaturen is 99% van de jongen de laatste 10 à 20 jaar vrouwelijk. Op lange termijn zorgt deze tendens ervoor dat er geen enkel mannetje meer overblijft om vrouwelijke exemplaren te bevruchten, wat uiteindelijk leidt tot extinctie van de soort.
Artificiële broedplaatsen
De penibele situatie krijgt steeds meer gehoor. De Universiteit van Queensland zet nu alle zeilen bij om de groene zeeschildpadden te redden. Ze rekenen daarvoor op de steun van een aantal experten zoals Chris Hof, die voor het WWF werkt. In een video toont ze aan de BBC hoe ze precies te werk gaan. Nadat de schildpad bij zonsondergang op het strand komt, graaft ze haar kuil en legt ze gemiddeld 120 eieren. Tijdens haar worp bevindt het dier zich in een soort trance, waardoor de onderzoekers een aantal eieren kunnen wegnemen zonder het dier te storen. Daarna creëert het team artificiële nesten op stukken van het strand waar ze de zandtemperatuur en de eieren zelf koel kunnen houden. Wanneer ze 6 weken later uitkomen, keren ze terug om de resultaten waar te nemen.
Noodzakelijke menselijke ondersteuning
De schildpadden hebben zich in de loop van de geschiedenis altijd aangepast aan klimaatverandering, maar nu wordt alles te snel anders en is de mens genoodzaakt om hen te ondersteunen. Dat benadrukt Hof in de video: ‘Het zou fantastisch zijn mocht de natuur gewoon zijn gang kunnen gaan, maar op dit moment komen de stijgende temperaturen en de andere gevolgen van klimaatverandering zo snel tot hun recht, dat de omgeving niet in staat is om zich snel genoeg aan te passen. Klimaat verandert al miljoenen jaren en schildpadden hebben duizenden jaren gehad om hun gedrag aan te passen in functie van het klimaat op dat moment. Maar nu wijzigt alles gewoon te snel, te plots. We hebben een punt bereikt waarin we wel moeten ingrijpen willen we deze soort van de ondergang redden.’
