NASA wil geavanceerde satelliettechnologie inzetten en stormen en smeltende ijskappen beter gaan monitoren. Met dit programma wil de ruimtevaartorganisatie wetenschappelijke ontdekkingen helpen versnellen.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie heeft plannen opgesteld om verbeterde satelliettechnologie in te zetten om de gevolgen van klimaatverandering wereldwijd beter te kunnen volgen.
Karen St. Germain, hoofd Aardesystemen van NASA, vertelt dat de verzamelde informatie gratis en gemakkelijk toegankelijk zal zijn voor het publiek. Hiervoor wil het bureau samenwerken met particuliere bedrijven, wetenschappers en buitenlandse regeringen.
‘Het idee is om meer wetenschappelijke partijen de gegevens te laten inzien en zo het tempo van wetenschappelijke ontdekkingen te versnellen’, zeg St. Germain.
NASA zegt dat de missie draait om een nieuw te creëren Earth Systems Observatory (ESO), dat wereldwijde inspanningen gericht op klimaatverandering, rampenbestrijding, bestrijding van bosbranden en verbetering van landbouw kan ondersteunen.
De nieuwe satellietbeelden tonen beeld in een hogere resolutie dan de huidige en combineren twee verschillende golflengten van satellieten. Verwacht wordt dat het programma in 2027-2029 van start gaat.
Rol van aerosolen op klimaat
Een van de aandachtsgebieden zal zijn om vast te stellen welke rol aerosolen spelen bij extreme weersomstandigheden en klimaatverandering. Aerosolen zijn hoopjes kleine stof- of vloeistofdeeltjes in de lucht, zoals rook van vuur, zand uit de woestijn, as van vulkanen of vervuiling van fabrieken. Ze voeden wolken en geven de waterdruppels iets concreets om zich aan vast te klampen.
Door de beweging van aerosolen beter te begrijpen, kunnen wetenschappers voorspellen waar en hoe wolken zich zullen vormen. Paulo Ceppi, onderzoeker aan het Grantham Institute, vertelt: ‘Meer aerosolen betekent een verkoelend effect – een zogenoemde ‘negatieve stralingsforcering’ – dat de gevolgen van broeikasgassen, namelijk opwarming van de aarde, tegengaat. Dit komt, simpel gezegd, doordat meer aerosolen meer wolken geven. Maar hoe groot dit effect precies is, begrijpen we nog niet goed.’
Door satellietobservatiesystemen van wolken en aerosolen te ontwikkelen, hopen onderzoekers de hoeveelheid aerosolen in de lucht nauwkeuriger te meten en de wolkvorming om hen heen beter te begrijpen, legt Ceppi uit.
Stormen en cyclonen
St. Germain van NASA zegt dat een beter begrip van aerosolen kan helpen bij het voorspellen van extreme weersomstandigheden, zoals de cyclonen die Zuid-Azië momenteel teisteren. Ook kan het helpen voorspellen hoe heet de aarde wordt, aangezien verschillende soorten wolken verschillende hoeveelheden zonlicht reflecteren.
In de afgelopen jaren zijn stormen die snel in intensiteit toenemen, frequenter geworden, vertelt St. Germain. NASA’s nieuwe ESO gaat onderzoeken hoe en waarom dit gebeurt, zodat autoriteiten beter kunnen voorspellen wanneer stormen gevaarlijk worden.
Het hoofd van de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO), Petteri Taalas, vroeg onlangs aandacht voor de hiaten in de wereldwijde waarnemingen en systemen voor vroegtijdige weersvoorspellingen. Slechts de helft van de 193 leden van de WMO beschikt over de nieuwste en kwalitatief meest hoogstaande vroegtijdige waarschuwingsdiensten, zei hij. Ook stelde hij dat ‘ernstige hiaten’ in weerwaarnemingen, met name in Afrika en eilandstaten, een ‘grote negatieve impact’ hebben op de nauwkeurigheid van tijdige waarschuwingen, zowel lokaal als wereldwijd.
Stijgende zeespiegel
Naast extreem weer zullen de ESO-satellieten veranderingen op aarde, zoals smeltende ijskappen, volgen. Dat is belangrijk, legt St. Germain uit, om de snelheid van de opwarming van de aarde en de zeespiegelstijging te begrijpen, maar ook om de zeespiegel op specifieke plekken te voorspellen.
‘Kijk je bijvoorbeeld naar de zeespiegel rond Groenland, dan zie je dat die hoger ligt dan een stuk verderop. Dat komt doordat Groenland een soort grote kom ijs is. Er is veel massa en extra zwaartekracht, dus het trekt water letterlijk naar zich toe en verhoogt zo de zeespiegel’, aldus St. Germain. Zou de helft van Groenland smelten, dan neemt de zwaartekracht af en daalt de zeespiegel, legt ze uit.
Delen van de kust van de VS stijgen langzaam, omdat ze in feite terugveren sinds de laatste ijstijd, legt ze uit. Daarom moet bij het beoordelen van de invloed van zeespiegelstijging op kustgemeenschappen, de mate van landstijging nauwkeurig mee worden genomen in de berekeningen.
–
Dit stuk is oorspronkelijk verschenen bij Climate Home News.
Het Klimaatalarm van Knack
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier