Wie per ongeluk in een spinnenweb loopt, weet hoe kleverig het ding is, maar waarom komen spinnen zelf niet vast te zitten in hun eigen val?
Veel spinnen maken een web. De bekendste zijn wielwebspinnen (waarvan er bijna 3000 soorten zijn): hun web lijkt op een wiel. ’s Morgens, als er dauwdruppels aan zo’n web hangen, kun je die vorm heel mooi zien.
Een spin bouwt haar web in een aantal stappen: eerst spint ze een lange draad die ze met de wind laat meevoeren. Raakt die draad ergens vast aan een tak of een muur, dan kan de spin echt van start gaan. Ze legt de spaken van het wiel aan en begint van binnen naar buiten spiraaldraden te leggen.
Het geheim van het web is dat niet alle draden kleverig zijn: de spiraaldraden zijn dat wel, de spaken niet.
Wanneer haar web klaar is, gaat de spin er middenin zitten. Het midden van het web is als een controlecentrum: daar komen alle spaken samen. Wanneer een vlieg verstrikt geraakt in de kleverige spiraaldraden, dan voelt de spin aan het trillen van de spaken exact waar in het web de vlieg vastzit. Ze loopt vliegensvlug langs de (niet-kleverige) spaken tot bij de vlieg, wikkelt die helemaal in en voorziet zichzelf van een lekker hapje.
Bioloog Jelle Boeve-de Pauw, Universiteit Antwerpen
Uit: ‘Ik heb een vraag’ van Bart Coenen en Stephanie Dehennin, 19,99 euro, ISBN 978-94-6131-807-7, uitgegeven door Van Halewyck.
Ik heb een vraag bundelt de beste, de meest tot de verbeelding sprekende en de meest curieuze vragen en antwoorden die zijn verschenen op de wetenschapssite ikhebeenvraag.be.
Op die website hebben wetenschappers uit de meest uiteenlopende disciplines al meer dan 15.000 wetenschapsvragen beantwoord. Jong en oud stelt er vragen over allerlei onderwerpen: biologie, fysica, taal, geschiedenis en nog veel meer. Wetenschappers met kennis ter zake geven rechtstreeks antwoord.
Mysterie van de dag
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
