Meelwormen lusten blijkbaar plastic en dat is goed nieuws voor de strijd tegen afval
Gewone meelwormen zijn in staat om plastic te verteren tot organisch materiaal zonder dat ze daar ziek van worden. Die ontdekking kan belangrijke gevolgen hebben voor de strijd tegen plastic afval.
In de VS alleen al wordt jaarlijks 33 miljoen ton plastic weggegooid, waarvan amper 10 procent wordt gerecycleerd. Een van de grote problemen zijn koffiebekers, waarvan er elk jaar 2,5 miljard worden weggegooid. De bekers bestaan uit polystyreen, een materiaal dat niet bio-afbreekbaar is.
Maar de gewone meelworm kan daar verandering in brengen, zeggen onderzoekers van de Universiteit van Stanford. Samen met Chinese collega’s ontdekten ze dat de keverlarven kunnen overleven op een dieet van polystyreen. Micro-organismen in de ingewanden van de meelworm zijn in staat het plastic te verwerken tot organisch materiaal.
‘Deze bevindingen openen de deur naar een oplossing voor het wereldwijde probleem van plasticvervuiling’, zegt Wei-Min Wu, hoofdauteur van de studie in Environmental Science and Technology.
Honderd wormen
In het laboratorium aten honderd meelwormen elke dag tussen 34 en 39 milligram geëxpandeerd polystyreen. De wormen zetten ongeveer de helft van het materiaal om in CO2, wat de normale hoeveelheid is voor elk voedsel. Binnen de 24 uur produceerden ze de rest van het dieet als bio-afbreekbare uitwerpselen. Een belangrijke vaststelling is dat de meelwormen even gezond bleken als dieren die een normaal dieet krijgen, zegt Wu. Uit de eerste tests blijkt dat restproduct een veilig substraat voor de landouw.
Onderzoekers waren er eerder al in geslaagd om aan te tonen dat de larven van de Indische meelmot in staat waren polyethyleen te verwerken, het materiaal dat vooral in winkelzakjes gebruikt wordt. Dat ook het veel moeilijkere polystyreen afgebroken kan worden, is mogelijk een belangrijke stap in de strijd tegen plasticvervuiling.
De wetenschappers willen nu verder onderzoeken welke bacteriën precies verantwoordelijk zijn voor de biodegradatie en de eigenschappen daarvan onderzoeken. Op die manier kunnen niet alleen nieuwe manieren gevonden worden om het plastic af te breken. De kennis kan ook gedeeld worden met plasticproducenten om nieuwe varianten te ontwikkelen die makkelijker afbreekbaar zijn. (IPS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier