‘Objecten hebben een bestaansrecht nodig’, zegt ontwerper en meubelmaker Jonas Van Put. ‘Als iets alleen maar mooi is, dan is dat voor mij meestal niet genoeg.’
Jonas Van Put, die zowel interieurarchitectuur als meubelontwerp studeerde, vindt het belangrijk om dingen ter discussie te stellen. ‘Als je iets op de wereld zet, en je gebruikt daar materialen voor, dan zit er idealiter een boodschap achter. Als design alleen maar mooi is, is dat in mijn ogen vaak een verspilling aan materiaal. Ik streef ernaar om met mijn ontwerpen vragen op te roepen, emoties uit te lokken en mensen te doen dromen.’
Voor zijn werk ontving Van Put in januari een Henry van de Velde Award.
Hoe gaat u te werk?
Jonas Van Put: Als ik iets ontwerp, vertrek ik altijd vanuit een verhaal. Door te vertrekken vanuit een vraag, probleemstelling of droombeeld, kan ik daarna materialen zoeken die dat verhaal zo goed mogelijk ondersteunen. Vaak is dat metaal, omdat je dan met weinig materie grote en sterke structuren kunt maken. Uiteindelijk maak ik voor elk ontwerp eerst een klein schaalmodel, later een prototype op ware grootte, waardoor ik de proporties, de werking en de verhoudingen kan inschatten.
Waar werkt u momenteel aan?
Van Put: Nu werk ik voor tuinarchitecten aan een ruimtescheidend element dat ook fungeert als buitendouche. Eerst denk ik na over wat een ruimtescheidend element moet zijn, en zoek ik inspiratie voor de buitendouche in de natuur – denk aan watervallen.
Welk ontwerp blijft u bij?
Van Put: Als student vroeg ik me af waar ik de ooghoogte moet leggen om dubbel zo ver te kunnen kijken. Met behulp van de stelling van Pythagoras heb ik dat berekend, en op basis daarvan heb ik ‘Observer’ gemaakt: een stoel waarmee je 8 kilometer ver kunt kijken. Als gebruiker krijgt je een andere kijk op de wereld en neem je afstand van de aarde en haar bewoners.
Dat ontwerp blijft me bij omdat ik toen nog heel makkelijk erg zuivere ontwerpen maakte, omdat ik me minder bewust was van bepaalde maatschappelijke tendensen of verwachtingen. Vandaag vraagt het een grotere inspanning om daarvan los te komen. Maar als dat lukt, levert het hopelijk wel de meest poëtische concepten op.
Lees ook: ‘Deze zuin verstrengelt zich volledig met de architectuur’
Jong talent
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
