Het mysterie van de baby die spontaan vuur vat

In India is een drie maanden oude baby al vier keer in brand gevlogen zonder een duidelijke oorzaak. Mogelijk is er een medische verklaring.

Baby Rahul was nog maar een week oud toen hij voor het eerst in brand vloog. Zijn moeder hoorde hem schreeuwen in de hut terwijl een buur “je baby staat in brand!” riep. De moeder zag tot haar ontreddering vlammen op de buik en de rechterknie van het kindje. Haar echtgenoot haastte zich om het vuur te blussen met een handdoek.

In het ziekenhuis stonden de dokters voor een mysterie, waarop het gezin terug naar huis keerde, hopend dat het gruwelijke voorval zich nooit meer zou herhalen. Maar Rahul zou nog drie keer vuur vatten, waarbij hij eerste en tweedegraads brandwonden opliep. Het gezin werd gedwongen te verhuizen, omdat de buren vreesden dat de baby een ernstige brand zou kunnen veroorzaken, zo schrijft de Daily Mail.

God?

Ook in het ziekenhuis weten de dokters niet wat ervan te maken. Verschillende theorieën doen de ronde. Het vuur zou het werk zijn van een god, of veroorzaakt worden door ontvlambare fosfor in het bouwmateriaal van het gezin. Ook werd gesuggereerd dat de baby in brand gestoken werd door een buurtbewoner of zelfs zijn eigen ouders.

De dokters overwegen nu de mogelijkheid dat Rahul het slachtoffer is van spontane menselijke zelfontbranding. Hierbij vat iemand zonder duidelijke aanleiding vuur en, als er niets gedaan wordt, brandt op tot een hoopje as. Vaak blijven alleen de benen over. Dit fenomeen is al eeuwenlang bekend, maar er wordt aan getwijfeld of het echt is. Als verklaring geeft men dan dat het slachtoffer in slaap gevallen is met een sigaret of te dicht bij een vuur zat.

Het is echter extreem moeilijk om menselijke lichamen volledig te verbranden. We bestaan voor een groot deel uit water en onze beenderen kunnen alleen maar verbranden na langdurige blootstelling aan enorme hitte. Crematoria gebruiken minstens 30 kubieke meter gas, gecombineerd met 600 kubieke meter voorverwarmde lucht. Een sigaret of haardvuur zou nooit een lichaam volledig tot as kunnen reduceren.

Alcoholgebruik

Een van de eerste gekende gevallen van spontane menselijke zelfontbranding werd gerapporteerd in 1745 in het magazine Philosophical Transactions Of The Royal Society. Een 62-jarige Italiaanse gravin was ’s avonds naar bed gegaan omdat ze zich vermoeid en zwaar voelde. De volgende ochtend vond men in haar bed niets anders dan een hoopje as en haar benen. Er zouden nog vele andere gevallen volgen.

In 1806 dacht Pierre Lair het antwoord op het mysterie gevonden te hebben. Volgens hem zou overmatig alcoholgebruik het lichaam brandbaarder maken. Justus von Liebig onderwierp zijn theorie aan tests. Hij doordrenkte menselijke anatomische specimenen met alcohol en probeerde hen vuur te doen vatten, maar ze wilden maar niet branden. Hij injecteerde zelfs ethanol in ratten om te zien of ze zouden branden, maar ze smeulden niet eens.

Een andere, meer recente theorie is het ‘pit effect’. Hierbij kunnen de brandende kleren van het slachtoffer het lichaamsvet doen smelten, zodat het lichaam langzaam opbrandt op een relatief lage temperatuur, net zoals een kaars. Met deze theorie zijn twee problemen. De eerste is dat ze geen verklaring geeft voor het beginnen van de brand. De tweede dat de temperatuur nog niet in de buurt komt van wat nodig is om beenderen te verbranden.

Chemische stof aceton

Onlangs kwam de Britse bioloog Brian J. Ford met een nieuwe theorie op de proppen. Volgens hem is de grote boosdoener de chemische stof aceton, die gebruikt wordt in nagellakverwijderaar, maar ook op natuurlijke wijze geproduceerd wordt in het lichaam.

Bij gezonde mensen wordt aceton uit het lichaam verwijderd via de urine. Bepaalde ziektes kunnen er echter voor zorgen dat aceton zich opstapelt in het lichaam, zodat de adem ernaar ruikt.

Ford merkte op dat veel mensen die spontaan in brand geschoten zijn zich niet goed voelden en mogelijk ketosis ontwikkeld hebben, een aandoening waarbij het acetongehalte in het lichaam toeneemt.

Er zijn verschillende oorzaken voor ketosis, waaronder alcoholisme, diabetes, een vetrijk dieet en zelfs het doorbreken van melktanden. Aceton zet zich gemakkelijk vast in vet, maar zijn belangrijkste kenmerk is dat het extreem ontvlambaar is. Het is zo vluchtig dat zelfs statische elektriciteit een brand kan veroorzaken met aceton in de buurt.

Gemarineerd in aceton

Om zijn theorie te testen maakte Ford een schaalmodel van een mens uit varkensvlees, het vlees dat het meeste lijkt op dat van mensen. Hij marineerde ‘de pop’ in aceton, deed het kleren aan en plaatste het in een stoel. Dan stak hij een gasvuurtje aan, wat een spectaculair effect had. De pop veranderde in een vuurbal en was in minder dan een uur volledig opgebrand. Net als bij eerdere gevallen van spontane menselijke zelfontbranding bleven alleen de benen over. Volgens Ford komt dit omdat benen niet genoeg vet bevatten om de aceton op te slaan.

Vorige week toonden de bloedtests van Rahul echter aan dat hij niet ongewoon veel aceton in zijn bloed heeft. Misschien is Rahuls acetongehalte ondertussen gedaald, of misschien zit de aceton alleen in zijn vet. Of misschien klopt Fords theorie gewoonweg niet en is de baby het slachtoffer van extreme kindermishandeling, iets waar de autoriteiten nog steeds rekening mee houden maar wat de ouders ten stelligste ontkennen. Zij nemen ondertussen geen enkel risico. Er staat nu constant een emmer water naast zijn bedje. (KJ)