Het bewustzijn rond geweld tegen vrouwen lijkt wereldwijd dan wel te zijn toegenomen, studies waarschuwen voor de ‘epidemische omvang’ van het ‘globale gezondheids- en klinisch probleem’.
De vijfdelige reeks ‘Geweld tegen vrouwen en meisjes’ in het medisch blad The Lancet noemt de kwestie een ‘globaal gezondheids- en klinisch probleem met epidemische omvang’. Aan de vooravond van de ‘Internationale dag voor de uitbanning van geweld tegen vrouwen’ die door de Verenigde Naties op 25 november werd uitgeroepen, zijn de cijfers weinig verhullend.
‘Bewustwording is onvoldoende’
Wereldwijd hebben 100 tot 140 miljoen vrouwen genitale verminking ondergaan, nog eens 3 miljoen Afrikaanse meisjes lopen jaarlijks het risico er slachtoffer van te worden. Time.com schrijft dat 7 procent van de vrouwen tijdens hun leven seksueel misbruikt zullen worden door iemand anders dan hun partner. Bijna 70 miljoen meisjes wereldwijd zijn gehuwd voor hun achttiende verjaardag. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) werd 30 procent van de vrouwen op aarde slachtoffer van partnergeweld.
En dat ondanks de grotere aandacht die wereldwijd uitgaat naar geweld tegen vrouwen. Het probleem houdt volgens de onderzoekers aan en enkel politieke actie en verhoogde budgetten kunnen een oplossing bieden voor bovengenoemde problemen. Zo impliceren zij dat ‘bewustwording’ ontoereikend is.
‘We kunnen niet even met onze toverstaf zwaaien en geweld tegen vrouwen en meisjes uitwissen’, zegt coauteur Charlotte Watts van het Gender Violence and Health Centre in Londen op Time.com. ‘Maar wijzigingen in gedrag en houding zijn wel mogelijk en kunnen in minder dan een generatie tijd worden bereikt.’
‘Marginalisatie vrouwen aanpakken’
Een van de belangrijkste problemen die in The Lancet worden aangekaart, is dat de meeste studies over geweld tegen vrouwen in landen met hoge inkomens werden gevoerd. Meestal lag de focus daarbij bovendien op respons in plaats van op preventie. Uit de studies in het medisch magazine blijkt dat in landen met gemiddelde en lage inkomens, de belangrijkste drijfveer voor geweld bij genderongelijkheid gezocht moet worden. De wetenschappers beweren dat het bijna onmogelijk is om misbruik te voorkomen zonder ook de onderliggende politieke, economische en educatieve marginalisatie van vrouwen aan te pakken.
De studie wijst ook op de rol van gezondheidsmedewerkers die, omdat ze vaak de eersten zijn die over het geweld te horen krijgen, in de unieke positie verkeren om de slachtoffers te helpen.
‘Gezondheidsmedewerkers zijn vaak het eerste aanspreekpunt voor vrouwen en meisjes die met geweld te maken hebben’, zegt een andere coauteur van het WHO, Claudia Garcia-Moreno. ‘De gezondheidszorg mist grote kansen om een geweldprogramma te integreren in initiatieven over hiv en aids, adolescenten, materniteit en mentale gezondheid.’
‘Geld, onderwijs, politieke actie’
Volgens de auteurs moeten naties wereldwijd verscheidene bronnen aanwenden om van de bescherming van slachtoffers een prioriteit te maken. Andere aanbevelingen in de studies luiden dat staten hun beleid en structuren die vrouwen discrimineren, moeten aanpassen. Steun aan overlevenden moet gepromoot worde en gezondheid en onderwijs versterkt om geweld te voorkomen en gepast te kunnen reageren. Tot slot wordt de landen gevraagd te investeren in meer onderzoek naar manieren om het probleem aan te pakken. Zo besluiten de auteurs dat geld, onderwijs en politieke actie noodzakelijk zijn om de meest kwetsbare vrouwen ter wereld bescherming te bieden.
‘We hebben nu veelbelovende studies aangereikt die tonen welke zaken werken om geweld te voorkomen’, zegt Cathy Zimmerman van de London School of Hygiene and Tropical Medicine op Time.com. ‘Dat materiaal uit de studies moet dringend omgezet worden in werkelijke actie, zodat vrouwen en meisjes een geweldvrij leven kunnen leiden.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier