Ansjovissen waren ooit tot een meter groot en hadden slagtanden

U kijkt voortaan helemaal anders naar de bescheiden ansjovis op uw pizza Napolitana.

Bizarre zeevissen verwant aan de moderne ansjovis, maar met slagtanden, zwommen ooit rond in onze zeeën, zo meldt New Scientist op basis van een studie in Royal Society Open Science. Het waren volgens wetenschappers mislukte experimenten van de natuur.

Onderzoekers van de University of Michigan analyseerden met behulp van een techniek genaamd X-ray microtomography – vergelijkbaar met een CAT-scan – fossielen van twee oervissen van zo’n 45 tot 55 miljoen jaar oud, een uit België, de andere uit Pakistan.

Beide fossielen vertonen heel wat gelijkenissen met de huidige haringachtige soorten (Clupeiformes), zoals ansjovissen, haringen en andere planktonetende vissoorten.

Toch zijn er twee verrassende verschillen. Elk van de twee gefossiliseerde schedels vertoonde vergelijkbare tanden als carnivoren met verschillende vergrote tanden in de onderkaak en één lange sabeltand aan de bovenkaak die zo lang naar achteren gebogen was dat hij uit de gesloten mond stak.

Daarnaast zijn de oervissen allebei een stuk groter dan de huidige ansjovissen en haringen. Een was bijna een halve meter, de andere een volledige meter.

https://twitter.com/acapomorphic/status/1260502364940832779Alessio Capobiancohttps://twitter.com/acapomorphic

Meet Monosmilus, the saber-toothed anchovy. One meter in length, it lived in the shallow seas of Pakistan 45 million years ago. Read about it in our new paper with @Friedman_Lab and colleagues (open access!): https://t.co/Q60CR9KZSx Wonderful art by @JoschuaKnuppe #fossil #fish pic.twitter.com/iwpLFkYh9Q

— Alessio Capobianco (@acapomorphic) May 13, 2020

De ansjovissen van vandaag hebben kleine tandjes die bedoeld zijn om plankton te eten. Met hun afschrikwekkende sabeltand die diende om prooien te kunnen doorboren, hadden de voorhistorische ansjovissen zonder twijfel een ander dieet dan plankton.

Volgens de wetenschappers konden deze ansjovissen tot beduchte roofvissen uitgroeien omdat de asteroïde die de dinosaurussen 66 miljoen jaar geleden, tussen het Krijt en het Paleogeen, uitroeide mogelijk ook verantwoordelijk was voor het wegvegen, decimeren of verplaatsen van voorheen dominante groepen roofvissen. De twee fossielen zouden een bevestiging kunnen zijn dat de natuur toen nieuwe, ‘experimentele’ wezens heeft voortgebracht, die het evenwel niet lang hebben uitgehouden.

Het is niet duidelijk waarom de “sabeltandansjovis” het niet overleefd heeft tot de dag van vandaag. Maar als dat wel was gebeurd, zou hij zeker niet op onze pizza gelegen hebben. Hij zou bovendien helemaal anders gesmaakt hebben, aangezien de oervis zich niet voedde met plankton.