‘Waarom wordt er nooit een manifestatie georganiseerd uit solidariteit met vrouwen die het slachtoffer zijn van de verplichte hijab’, schrijft vrouwenrechtenactiviste Darya Safai na de vrouwenmarsen die afgelopen weekend georganiseerd werden tegen Donald Trump.
Volgens The Guardian is hèt symbool van de Women’s March van afgelopen weekend een moslima met een Amerikaanse vlag als hoofddoek. Is dat de boodschap die de feministen en progressieven achter Women’s March willen uitdragen?
Op het eerste gezicht was de manifestatie een ondubbelzinnig signaal aan de nieuwe president dat met vrouwen- en andere rechten niet gesold kan worden. Feministische en progressieve krachten dulden geen enkele aanval op de verworvenheden waarvoor ze tientallen jaren gestreden hebben. Ze zullen Donald Trump na zijn xenofobe en vrouwonvriendelijke uitspraken tijdens de verkiezingscampagne kritisch en waakzaam blijven volgen.
Maar zijn ze wel kritisch voor zichzelf? Een van de vier vrouwen die de mars organiseerden, Linda Sarsour, is een moslima die een hijab draagt. Verder deelt ze op Twitter over haar persoonlijke geloofsbeleving boodschappen als: ‘I live my life under Sharia law everyday‘.
@RobertWildiris I should never have to vote for it. I live my life under Sharia law everyday.
— Linda Sarsour (@lsarsour) April 29, 2014
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Ik vind het vreemd dat zij zich zorgen maakt over de vrouwenhaat van Trump.
Even verontrustend vond ik de beelden van Amerikanen die zich tijdens de mars massaal hoofddoeken lieten aanpassen met een print van de Amerikaanse vlag, net zoals de foto van Munira Ahmed die uiteindelijk de voorpagina van The Guardian haalde en nu het dominante symbool van de weerstand tegen Trump is.
De hoofddoek is nooit deel geweest van een nationale of traditionele klederdracht en blijft voor mij hét teken van vrouwendiscriminatie en onderdrukking. Het is de veruiterlijking van een religieus bevel. En hoe kun je discriminatie bestrijden met het symbool van andere discriminatie?
Waarom moet de hoofddoek ook zo nodig het symbool zijn van elke vrouw met moslimwortels? Wat met seculiere vrouwen, die de hijab beschouwen als een expressie van vernedering en onderdrukking? Wie komt dat amalgaam ten goede, buiten islamisten én racisten?
Ook in Europa werd in verschillende steden tegen Trump geprotesteerd, en solidariteit getoond met de Amerikaanse vrouwen. In Berlijn schreeuwde een vrouw door een megafoon verschillende keren ‘Allah Akbar!’ Het waren misschien wel de meest schokkende beelden die ik het voorbije weekend gezien heb. Ze herinnerden mij aan de donkerste en bitterste dagen van mijn kindertijd in Iran. En ik weet dat ik niet de enige ben die geraakt werd.
Dezelfde woorden werden gebruikt bij de moordende aanslagen tegen onschuldige mensen overal in de wereld. Sinds wanneer pronken progressieve en feministische mensen met de slogans en symbolen van een uiterst reactionaire en fundamentalistische religie?
‘Waarom geen manifestatie voor vrouwen die het slachtoffer zijn van de verplichte hijab?’
Ik vraag mij verder ook af waarom er nooit een manifestatie wordt georganiseerd uit solidariteit met vrouwen die het slachtoffer zijn van de verplichte hijab. Op basis van de cijfers van de Islamitische Republiek van Iran zijn dat er in dat land alleen meer dan een miljoen per jaar. Allemaal gearresteerd en gestraft omdat ze hun hoofddoek niet correct of iets te los hadden omgedaan.
Filosofie van hijab
De hijab kan geen keuze zijn, religie gaat niet over rechten, maar plichten. Wie de vrijheid van keuze inroept om het dragen van een hoofddoek goed te praten, moet weten dat de filosofie achter de hijab juist tegen die vrijheid ingaat. Hoe kan een jong meisje er bewust voor kiezen om een hijab te dragen? Als je van kindsbeen geïndoctrineerd wordt, en ingepeperd wordt dat alleen vrouwen met een hijab worden gerespecteerd, als je later in het leven een hoofddoek draagt onder druk van je gemeenschap omdat je anders nooit zult trouwen of integreren, noem ik dat geen vrije keuze.
‘Het gevecht tegen racisme mag geen excuus zijn om de strijd tegen het islamisme te verwaarlozen.’
Vrouwen leren vaak dat de hijab er is om hen te beschermen tegen aanrandingen en de zieke blikken van mannen. Een ongesluierde vrouw die verkracht of aangerand wordt, heeft dat volgens sommigen volledig aan zichzelf te wijten. Tegenwoordig moeten zelfs westerse vrouwen die ‘zieke blikken’ ondergaan, zoals vorig jaar is gebleken tijdens de Nieuwjaarsnacht in Keulen, maar even goed duidelijk wordt in Brussel en Antwerpen, waar vrouwen klagen omdat ze in de zomer niet met een topje en rok door de straten kunnen wandelen.
Het islamisme is volgens mij niet alleen de vijand van alle vrouwen maar van de menselijkheid in haar geheel. Het voert permanent oorlog en maakt voortdurend slachtoffers. Racisme is een feit en moet met alle middelen bestreden worden, maar het gevecht tegen racisme mag geen excuus zijn om de strijd tegen het islamisme te verwaarlozen, en zeker niet om het een tribune te bieden voor propaganda. Een gezamenlijke strijd tegen racisme en islamisme maakt die strijd ook geloofwaardiger en efficiënter. Je kunt vrouwenhaat niet bestrijden met symbolen van een systeem gegrond op diezelfde haat.
De scherpste opinies van 2017
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier