‘Wie stapt straks in de schoenen van Angela Merkel?’

De strijd om het Bundeskanzleramt is nog niet gestreden, zo blijkt.

Wie stapt straks in de schoenen van Angela Merkel? De sociaaldemocraat Olaf Scholz leidt in de peilingen, maar de buit is niet binnen.

Angela Merkel trekt dus na zestien jaar de deur van het Bundeskanzleramt achter zich dicht. De kans lijkt op dit moment klein dat ze wordt opgevolgd door de man die haar partij, de christendemocratische CDU met de Beierse zusterpartij CSU, als kandidaat-kanselier voorstelt. Die Armin Laschet uit de deelstaat Noordrijn-Westfalen kreeg de voorkeur op de populairdere Markus Söder uit Beieren en veel christendemocraten vragen zich nu af of die keuze verstandig was. Een kleine twee weken voor de verkiezingen is de stemming in de partij op zijn minst gespannen.

Duitse christendemocraten zijn het niet gewend om te verliezen. De partij scoorde nooit lager dan 31 procent van de stemmen. Ze komt nu in peilingen nog maar aan goed 20 procent. Dat is ondertussen toch al een procent of vier minder dan de sociaaldemocratische SPD van Olaf Scholz, waarmee ze nu een coalitie vormt. De partij lijkt steeds minder overtuigd van Laschet, die een zwakke campagne voert en fouten maakt – zoals toen hij tijdens de overstromingen in zijn eigen deelstaat lachend door een fotograaf werd betrapt.

Scholz van zijn kant staat met veel bestuurservaring voor een continuïteit van het bestuur. Hij presenteert zich als een nieuwe Merkel en hij doet dat beter dan de kandidaat van de CDU/CSU. Hij houdt zijn eigen partij rustig met meer linkse standpunten dan ze van hem gewend is. Algemeen geniet hij aanzien omdat hij als minister van Financiën veel geld uittrok voor de coronacrisis. Hij was ook een architect van het Europese coronaherstelfonds van 750 miljard euro. Scholz houdt voor de formatie alle wegen open, maar hij gaat bij winst wellicht voor een moeilijke coalitie met de Groenen en de liberale FDP. Er zetelen straks zeker zes partijen in de Bondsdag en, zoals het er nu voorstaat, zijn er daarvan drie nodig voor een meerderheid.

Het komt Scholz wel slecht uit dat het gerecht uitgerekend nu een razzia hield in de kantoren van zijn ministerie van Financiën. Het vermoeden bestaat dat de antiwitwascel, die onder zijn bevoegdheid valt, naast aanwijzingen van fraude keek. Er wordt soms vergeten dat Duitsland geen kanselier kiest, maar een parlement en peilingen zijn wat ze zijn. Niet zo lang geleden leek de Groene Annalena Baerbock op weg om in de schoenen van de Kanzlerin te stappen. Het weekblad Der Spiegel sloot vorige week niet uit dat de christendemocraten na verlies in het parlement toch nog met Markus Söder uitpakken. Toen Willy Brandt in 1969 kanselier werd, stond hij ook niet aan het hoofd van de grootste fractie. De race is, kortom, niet gelopen.