‘Wie is Jacob Rees-Mogg, de ‘parlementarier voor de 18de eeuw’ en mogelijke opvolger van Theresa May?’

Jacob Rees-Mogg is een exquis gemanierde, erudiete parlementariër met een droge humor en de scherpste haarscheiding in het lagerhuis. Buiten en vermoedelijk ook binnenshuis, wordt hij enkel gezien in formele, meest driedelige kostuums. Hij zou slapen in krijtstrepen pyjama’s.

Floccinaucinihilipilification

De Conservatieve politicus, ooit bankier en financieel beheerder van beroep, deed voor het eerst van zich horen toen hij in 1997 socialistische Schotten probeerde overhalen op hem te stemmen. Niet alleen waren Tories een zeldzaamheid in Central Fife, potentiele volksvertegenwoordigers die campagne voerden met hun vroegere kindermeisje en zich lieten rondrijden in een Mercedes, waren uniek. ‘Een Bentley zou meer toepasselijk geweest zijn’, beaamde Rees-Mogg later. De natie glimlachte en ging verder met de gebruikelijke dingen des levens.

Maar de stoffige excentriekeling weigerde terug te kruipen in de romans van PG Wodehouse, waar hij eigenlijk thuishoort. In 2010 werd Rees-Mogg het parlement ingestemd door de burgers van de Engelse streek North East Somerset. Een politieke ster was geboren.

‘Floccinaucinihilipilification’, sprak hij in 2012. Het was niet alleen Latijn, maar het langste woord ooit geuit in het lagerhuis. (Het betekent, schijnt, iets onbeduidend vinden). Het halve land viel in katzwijm. De quote werd een hit online waar het duizenden keren werd bekeken. De pers mocht dan spotten met de ‘parlementariër van voor de 18de eeuw’, Rees-Mogg had geen probleem met zijn onverwachte roem op sociale media.

Op Instagram (@jacob_rees_mogg) publiceert hij foto’s van alle upper class activiteiten waar hij en zijn gezin aan deelnemen. De Rees-Moggs (er zijn zes kinderen) opereren in een ongebruikelijke hoeveelheid stropdassen en tweed. Sinds de eerste serie van Mad Men zijn nergens in de westerse wereld zoveel grondig gepoetste en geveterde schoenen gezien. Uitgezonderd in het leger. Tot groot genoegen van de pers kreeg het zesde kind Rees-Mogg, dat deze zomer geboren werd, de namen Sixtus Dominic Boniface Christopher.

Persoonlijkheidscultus

Rees-Mogg is het product van exclusieve, Engelse kostscholen en universiteiten. Desondanks en ondanks het feit dat hij in een landhuis woont met negen slaapkamers, dat zijn echtgenote een lange stamboom heeft en een fortuin van € 100 miljoen, wordt hij, net als Trump, gezien als de buitenstaander. Zij het een met meer Latijn en humor. Gevraagd in TV documentaire ‘Posh and Posher’ naar volksvertegenwoordigers met een bevoorrechte afkomst, beschreef hij zichzelf als ‘man van het volk – vox populi, vox dei’. Zijn aanhangers zien Rees-Mogg als man van traditie en van rebellie. En bovenal als ‘authentiek’.

De 48-jarige Rees-Mogg kan sinds kort bogen op een eigen beweging, #Moggmentum. In een peiling van Conservatieve partijleden over leiderschapskandidaten, eindigde hij op de tweede plaats. De twitter campagne, Ready For Rees-Mogg, bedoeld hem over te halen mee te dingen naar het leiderschap van de partij mocht zich een vacature voordoen, had binnen de kortste keren 20.000 handtekeningen. Dat zegt overigens niks, behalve dat er een persoonlijkheidscultus in de maak is en dat The Mogg geen haast maakt die in de kiem te smoren.

Conservatieve standpunten

Zeker is dat er met Rees-Mogg in Downing Street meer te lachen zal zijn dan met Theresa May. Maar niet lang. De overtuigingen van de Mogg zijn terug te voeren naar het tijdperk van Downton Abbey en staan dwars op die van de doorsnee kiezer. Rees-Mogg is tegen abortus en het homohuwelijk en heeft twijfels over klimaatwijziging. In het parlement, waar hij een van de meest consciëntieuze backbenchers is (hij komt bij iedere stemming opdraven) stemde hij tegen hulp voor langdurige, jonge werklozen en voor belastingverlaging. Hij wil aristocraten in de eerste kamer houden en de wet op de mensenrechten op de brandstapel hebben.

Begin 2016 besprak het parlement een amendement dat huiseigenaren verplichtte hun eigendommen ‘geschikt te maken voor menselijke bewoning’. Rees-Mogg, die voedselbanken een groot goed acht en heilig gelooft in nuluurcontracten, stemde tegen. Hij is enthousiast voorstander voor afsplitsing van de EU.

Het is onwaarschijnlijk dat de Britten klaar zijn voor een premier Rees-Mogg. Maar niemand die, in een klimaat waar Boris Johnsons clownachtig gedrag de weg vrijmaakte voor de brexit, daar zijn hand voor in het vuur durft steken.