Ze was ooit een talent binnen de Democratische Partij, ze ondersteunde de presidentscampagne van Bernie Sanders en was tegen Amerikaanse oorlogen, met veel begrip voor dictators Poetin en Assad. Nu is Tulsi Gabbard (43) genomineerd als de overkoepelende chef van de inlichtingendiensten in de VS.
De nominatie van Tulsi Gabbard wekte, zoals wel meer recente nominaties van Donald Trump, ook in rangen van Republikeinse verkozenen enige bezorgdheid op. In het niet zo verre verleden – maart 2022 – werd ze door gewezen presidentskandidaat en uittredend senator Mitt Romney uitgespuwd als iemand die ‘valse Russische propaganda napraat. Haar verraderlijke leugens kunnen mogelijk levens kosten.’ Het woord ‘verrader’ werd in de periode na de Russische invasie in Oekraïne wel vaker naar haar hoofd geslingerd, zowel door Democraten als Republikeinen.
Nu wordt ze – mits bekrachtiging door de Senaat, wat geen evidente zaak is – Directeur van Nationale Inlichtingen. In die hoedanigheid komt ze aan het hoofd van 18 inlichtingendiensten, waarbij FBI en CIA, die ze wellicht grondig zal willen hervormen. Ze wordt ook degene die president Donald Trump op de hoogte moet houden van wat er in het land en de wereld aan de hand is. Gabbard, aldus Trump in zijn aankondiging van de nominatie, ‘vecht voor ons land en de vrijheid van alle Amerikanen.’
Tulsi Gabbard heeft al vele waters doorzwommen. Ze werd geboren in Amerikaans Samoa, groeide op in Hawaii, en werd op haar 21ste verkozen in het plaatselijk parlement. Ze volgde zo in de voetstappen, zij het niet in de partij, van haar vader, die Republikeins verkozene was.
Gabbard nam ook dienst in de Nationale Garde van Hawaii, en werd in die hoedanigheid uitgestuurd naar Irak, waar ze deel uitmaakte van een medische eenheid. Ze keerde terug met een afkeer voor oorlogen die regimewissels op het oog hebben, en voor politici die bereid zijn andermans bloed en geld te verspillen om die regimewissels te verwezenlijken. Ze werd om die reden als ‘peacenik’ aangeduid. Deze term wees ze af: ze was niet tegen oorlog. Ze was tegen oorlogen die de belangen van de VS in haar ogen niet dienden. De andere erfenis van haar oorlogservaring, en allicht van de aanslagen van 11 september, was een levenslange afkeer voor islamisme, dat ze de grootste vijand van de VS noemde.
Trump als ‘de bitch’ van de Saudi’s
Eind 2012 – ze was toen 31 – werd ze als Democraat vanuit Hawaii verkozen voor het Huis van Afgevaardigden. Ze werd de eerste hindoe ooit in het Huis. Haar moeder, die geen Indiase wortels had, was geïnteresseerd geraakt in het hindoeïsme, gaf haar kinderen hindoenamen mee en voedde hen op in die traditie. Tulsi was als verse verkozenen exotisch en tv-geniek, ze surfte, beoefende yoga, ze werd gegoogeld en gesignaleerd als iemand die hogerop zou komen.
Nancy Pelosi, topfiguur binnen de Democratische Partij, noemde haar een talent voor de toekomst. Gabbard werd welhaast onmiddellijk opgenomen in het partijbestuur. Ze maakte deel uit van belangrijke commissies in het Huis: Binnenlandse Veiligheid, Leger, Buitenland…
De relaties met de partij verzuurden toen ze in 2016 Bernie Sanders, de presidentskandidaat van de linkerzijde, ondersteunde in plaats van die van Hillary Clinton. De partijleiding bevoordeelde Clinton, onder meer door haar vragen door te spelen voor een debat met Sanders. Gabbard nam ontslag uit het bestuur.
Hey @realdonaldtrump: being Saudi Arabia’s bitch is not “America First.”
— Tulsi Gabbard 🌺 (@TulsiGabbard) November 21, 2018
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Ze werd bijna even kritisch voor Democraten als Republikeinen. Ze bekritiseerde president Obama omdat hij zich niet expliciet genoeg uitliet tegen islamisten en terroristen. Ze vond dat hij wauwelde. Ze bekritiseerde na het vertrek van Obama ook Donald Trump. Ze oordeelde dat hij zonder wettig statuut – en tegen de grondwet in – de Iraanse generaal Qassem Soleimani had laten doden. Ze noemde Trump in een tweet ‘de bitch’ van de Saudi’s. Trump had de leiders van Saudi-Arabië bedankt omdat ze de olieprijs deden dalen – dat deed hij kort nadat de kroonprins van dat land de in de VS verblijvende journalist Jamal Khashoggi in stukken had laten hakken. ‘De bitch zijn van Saudi-Arabië is niet America First’, reageerde Gabbard, verwijzend naar de slogan van Trump.
De verdediging van Poetin
In 2020 werd ze zelf presidentskandidaat, zonder veel succes. Hillary Clinton, die nog een eitje te pellen had met Gabbard, beschuldigde Gabbard ervan door de Russen klaargestoomd te worden voor een campagne als partijloze, om zo stemmen weg te halen van Biden. Gabbard reageerde door Clinton ‘de koningin van de oorlogsstokers’ te noemen, ‘de belichaming van corruptie’ en ‘de verpersoonlijking van de verrotting die de Democratische Partij al zo lang teistert’.
Ze voerde geen onafhankelijke campagne. Ze ondersteunde de kandidatuur van Joe Biden. Maar van partijliefde was geen sprake meer. Ze omarmde meer en meer het isolationisme van Trump en vooral van toenmalige Fox News-coryfee Tucker Carlson. Ze ging werken voor Fox, werd er vaak geïnterviewd door de man die Trump nu als zijn minister van Defensie heeft genomineerd, Pete Hegseth.
Great! Thank you @HillaryClinton. You, the queen of warmongers, embodiment of corruption, and personification of the rot that has sickened the Democratic Party for so long, have finally come out from behind the curtain. From the day I announced my candidacy, there has been a …
— Tulsi Gabbard (@TulsiGabbard) October 18, 2019
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
In 2022 verliet ze de partij. Ze vond dat de Democraten ‘helemaal onder de controle staan van een elitaire kliek van oorlogsstokers, aangevuurd door lafhartige wokeheid’.
Het laatste restje partijliefde was gesneuveld met de oorlog in Oekraïne. Gabbard verdedigde de positie van Poetin, die zich volgens haar met reden bedreigd voelde. Er moest, betoogde ze, een oplossing komen waarbij Oekraïne neutraal zou zijn – zonder militaire alliantie met NAVO of Rusland. Zo zouden de ‘legitieme veiligheidszorgen’ van zowel VS/NAVO als Rusland getemperd kunnen worden.
Ze bracht ter sprake dat de VS biolaboratoria in Oekraïne hadden gefinancierd (wat klopte), waar volgens haar ‘gevaarlijke pathogenen’ werden bestudeerd, die net zoals covid makkelijk grenzen konden overschrijden en wereldwijd schade aanrichten. Dat zat dicht bij de altijd ontkende Russische samenzweringstheorie dat de VS in Oekraïne biowapens creëerden. Op basis van haar uitspraken over de labo’s werd ze – zoals hoger vermeld – door Mitt Romney van ‘verraderlijke leugens’ beschuldigd.
De episode deed denken aan haar bezoek aan Syrië, waar ze dictator Assad in 2017 ontmoette. Toen zei ze twijfels te hebben of Assad inderdaad chemische wapens had gebruikt tegen zijn eigen bevolking (de VN acht dat bewezen). Ook toen leek ze de Russische versie van de werkelijkheid te verkiezen, waarbij Poetin in Syrië in haar ogen de juiste vijand had gekozen. Later zei ze hierover: ‘Assad is niet de vijand van de VS, want Syrië vormt geen directe bedreiging voor de VS.’ De tegenpartij van Assad, de islamisten, vormden wel een bedreiging, stelde ze.
Amnestie voor Assange en Snowden
In de loop van 2024 werd ze samen met Robert Kennedy jr. een (gewezen) Democratische tandem die campagne ging voeren voor Donald Trump. Een maand geleden, in oktober, maakte Gabbard bekend dat ze lid geworden is van de Republikeinse Partij.
En nu zal ze – met het voorbehoud van de bekrachtiging in de Senaat – een cruciale positie innemen inzake inlichtingen en bijvoorbeeld afluisterpraktijken en de privacy van burgers. In het verleden pleitte ze – samen met Matt Gaetz, die nu genomineerd is voor de post van minister van Justitie – voor het buiten vervolging stellen van Edward Snowden en Julian Assange, die via WikiLeaks geheime informatie van de VS-overheid lekten. ‘Als we Snowden niet gehad hadden’, zei ze in 2020, zouden we nooit geleerd hebben dat de NSA telefooninformatie verzamelde en Amerikanen bespioneerde.’ Nu krijgt ze zelf de leiding van onder meer de NSA, en kan ze mee beslissen of en wie er bespioneerd wordt.
Haar standpunt over WikiLeaks stemt activisten hoopvol, maar baart de diensten die ze zal leiden volgens medialekken zorgen.
Amerikaanse verkiezingen 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier