Trump dan toch aansprakelijk voor seksueel misbruik: slinken zijn kansen op tweede ambtstermijn?

Een jury in New York had er dinsdag niet lang voor nodig om Donald Trump aansprakelijk te stellen voor seksueel misbruik en smaad: de deliberatie duurde minder dan drie uur. Heeft het verdict ook politieke gevolgen? Donald Trump is de vroege koploper in de race om het presidentschap in 2024.

Het werd nog even spannend in de rechtszaal in Manhattan, waar de zaak die E. Jean Carroll tegen Donald Trump had aangespannen na twee weken op haar einde afstevende. De jury was opvallend snel klaar. De deliberatie duurde maar even langer dan de instructies die de rechter de juryleden had meegeven.

De jury, bestaande uit zes mannen en drie vrouwen, moest vier vragen beantwoorden inzake seksueel geweld. De eerste vraag luidde: ‘Bewees miss Carroll met overmacht dat mijnheer Trump haar verkrachtte?’ Het antwoord was: neen.

Even leek het erop dat de jury de kant van de gewezen president zou uitgaan.

Dan volgde de tweede vraag: ‘Bewees miss Carroll met overmacht dat mijnheer Trump haar seksueel misbruikte?’ Daar luidde het antwoord: ja. Een derde vraag, over ongewenste aanrakingen, verviel bij het positieve antwoord op de tweede vraag. En ook op de vierde vraag, of Carroll had bewezen dat ze schade had opgelopen door Trumps gedrag, was het antwoord: ja.

De jury veroordeelde Trump tot een schadevergoeding van twee miljoen dollar voor de geleden schade. Ze veroordeelde Trump ook tot het betalen van ongeveer drie miljoen dollar voor smaad aan het adres van Carroll. Hij had haar onder meer op Truth Social een ‘mafkees’ (nut job) en ‘geestesziek’ genoemd, en haar beschuldigingen als ‘bedrog en leugens’ afgedaan.

E. Jean Carroll, die destijds als adviescolumniste werkte voor Elle, stelde dat Trump haar in 1995 of 1996 had verkracht in een pashokje van luxewarenhuis Bergdorf Goodman in Manhattan, New York. Ze maakte de beschuldiging in 2019 eerst in een artikel en vervolgens in een boek wereldkundig. In 2019 waren de feiten verjaard en behoorde een crimineel proces niet langer tot de mogelijkheden.

Trump ontkende niet alleen, maar verklaarde onder meer ook dat hij Carroll nooit had ontmoet en dat ze bovendien ‘zijn type’ niet was. Carroll liet vervolgens een foto van hen samen circuleren. Ze besloot Trump voor een burgerlijke rechtbank te dagen wegens smaad. Korte tijd later voegde ze daar mishandeling aan toe; nadat een wetswijziging in New York laattijdige vervolging mogelijk had gemaakt.

Het proces verliep gunstiger voor Carroll (79) dan voor Trump. Ze kwam, beschreven rechtbankjournalisten, geloofwaardig over. De rechter liet twee van haar vriendinnen getuigen, met wie ze onmiddellijk na de feiten overlegde of ze al dan niet klacht zou neerleggen. Er kwamen twee andere vrouwen aan het woord met gelijkaardige ervaringen over seksueel wangedrag van Trump.

In de rechtszaal werd ook de Access Hollywood-tape uitgezonden die een rol had gespeeld in de presidentscampagne van 2016. In die opname zei Trump dat beroemde mannen, zoals hij, zich alles kunnen permitteren, zoals vrouwen zonder toestemming zoenen en bij de ‘pussy’ grijpen.

Trump verwart Carroll met tweede echtgenote

De advocaat van Trump, Joe Tacopina, probeerde gaten te schieten in de geloofwaardigheid van Carroll. Zijn eerste lijn van ondervraging kwam erop neer dat ze zich niet gedragen had als een slachtoffer van verkrachting. Ze had niet om hulp geschreeuwd, bijvoorbeeld. Carroll pareerde die opmerking. ‘Sommige vrouwen schreeuwen, andere niet. Hier is wat gebeurde: ik was te veel in paniek om te schreeuwen. Hij verkrachtte me, of ik nu schreeuwde of niet.’

De volgende dagen had advocaat Tacopina iets meer succes toen hij toonde dat Carroll na de feiten nog gegrapt had over seks hebben met Trump. Haar relaas van een verkrachting in warenhuis Bergdorf Goodman, betoogde hij, vertoonde grote overeenkomsten met een aflevering uit de  tv-serie Law and Order: Special Victims Unit, die in 2012 werd uitgezonden.

Het grootste probleem van de ploeg Trump was echter Trump zelf. Hij kreeg alle kans om te getuigen, maar besloot dat niet te doen. Waarop de rechter toeliet dat zijn verklaring voorafgaand aan het proces werd uitgezonden. Het was een ongezouten Trump die als voornaamste verdedigingslijn hanteerde dat Carroll zijn type niet was. Vervolgens verwarde hij haar foto met die van zijn tweede echtgenote, Marla Maples (zie hieronder).

Hij bevestigde zijn uitspraken in de Access Hollywood-tape dat sterren zich seksueel vanalles konden veroorloven als historisch correct, en liet in het midden of dat nu negatief of positief was.

Na het verdict herhaalde Trump dat hij ‘absoluut geen idee’ heeft wie Carroll is en dat de uitspraak ‘schandalig’ en het proces politiek gemotiveerd was (Carrolls rechtszaak werd mede gefinancierd door een Democratische geldschieter).  Hij kondigde, zoals zijn advocaat, aan dat hij in beroep zou gaan. Advocaat Tacopina verklaarde namens Trump dat een eerlijk proces in overwegend Democratisch New York wellicht niet mogelijk is voor Trump. Wellicht zal men proberen voor het beroep een andere locatie te verkrijgen.

Een bluts op weg naar een tweede termijn?

Het verdict was in elk geval een zeldzame juridische nederlaag voor Trump. Bij vorige gelegenheden, bijvoorbeeld bij het schandaal rond Trump University, verkoos hij een dure regeling af te sluiten eerder dan een veroordeling te riskeren, of op procedures te vechten, en zaken tegen hem te laten verjaren. Minstens 17 andere vrouwen hebben Trump publiekelijk beschuldigd van seksueel wangedrag tot verkrachting. Carroll is de eerste die een zaak wint.

Carroll alludeerde daarop in haar geschreven reactie op het vonnis: ‘Ik spande deze zaak aan tegen Donald Trump om mijn naam te zuiveren en mijn leven terug te krijgen. Vandaag kent de wereld eindelijk de waarheid. Deze overwinning is er niet alleen voor mij maar voor elke vrouw die eronder leed dat ze niet geloofd werd’.

Het verdict, en de vele rechtszaken die nog op Trump afkomen, staan in contrast met het positieve nieuws dat presidentskandidaat Donald Trump uit de vroege peilingen kan afleiden. Afgelopen weekend publiceerden The Washington Post en ABC een peiling waaruit blijkt dat Trump, verreweg de koploper bij de Republikeinen, het beter doet bij potentiële kiezers dan de koploper bij de Democraten, huidig president Joe Biden. Slechts 36 procent van de ondervraagden is positief gestemd over het beleid van Biden, 56 procent negatief.  Een meerderheid vindt dat Trump de economie beter beheerde dan Biden, en dat Trump veel scherper van lichaam en geest is dan Biden om de functie van president te vervullen.

Slechts 32 procent van de ondervraagden vindt dat Biden mentaal scherp genoeg is om president te zijn, tegen 54 procent voor Trump. Tegelijk ligt Trump een straat voor op zijn dichtste Republikeinse rivaal, de gouverneur van Florida, Ron DeSantis (die zijn kandidatuur nog niet officieel gesteld heeft).

In de peiling zit ook een paradox rond Trump: een meerderheid van Amerikanen (54 tot 56 procent) vindt dat de gewezen president aangeklaagd moet worden voor zijn rol in de bestorming van het Capitool, voor zijn rol in pogingen om de verkiezingsuitslag van 2020 ongedaan te maken of omdat hij vertrouwelijke documenten achterhield. Van de politiek onafhankelijken die vinden dat Trump op deze drie punten moet aangeklaagd worden, zegt 26 procent dat ze toch voor hem zullen kiezen, eerder dan voor Biden.

Maakt de zaak Carroll een verschil? Het is altijd heikel zoiets te voorspellen over ‘teflon Don’. Maar Democraten hopen dat de zaak een verschil kan maken bij een groep swingkiezers die Trump in 2016 naar zich toehaalde en in 2020 aan Biden verloor: witte vrouwen in de voorsteden.

Afwachten is de boodschap.