‘Toen Sinead O’Connor protesteerde tegen pedofiele priesters, werd ze gek verklaard’

‘Paus Franciscus zal dit weekend bij zijn bezoek aan Ierland opnieuw zijn excuses aanbieden voor het leed dat werd berokkend aan slachtoffers van seksueel misbruik. Maar moeten journalisten ook niet door het stof voor Sinead O’Connor?’

Het bezoek van de paus Franciscus dit weekend aan Ierland was al beladen voordat het begon. De conclusie van een onderzoeksrapport waaruit bleek dat duizend kinderen in zes Amerikaanse bisdommen door honderden katholieke priesters misbruikt werden, zindert nog na. Het katholieke zedenschandaal is even internationaal als MacDonalds. Franciscus zal in Ierland, opnieuw, voor het gedane leed zijn excuses aanbieden. Maar misschien, opperde de Ierse media, is de paus niet de enige die op zijn knieën moet. Moeten journalisten ook niet door het stof voor Sinead O’Connor?

Toen Sinead O’Connor protesteerde tegen pedofiele priesters, werd ze gek verklaard.

De Ierse zangeres met het gezicht van een engel en het haar van een skinhead, werd voor gek verklaard toen ze begin jaren negentig de katholieke kerk van seksueel misbruik betichtte. In oktober 1992 had O’Connor bij de Amerikaanse show Saturday Night Live een foto van paus Johannes Paulus II verscheurd. Het was een protest tegen pedofiele priesters en degenen die hen een zalvende hand boven het hoofd hielden. Twee weken later werd ze tijdens een benefietconcert van het toneel afgefloten. Een stoomwals vermorzelde op de stoep voor haar Amerikaanse muziekmaatschappij stapels van haar platen en cassettes. O’Connors carrière leek voorbij. ‘Ze heeft professionele hulp nodig’, vond de woordvoerder van een bisschop in New York. Niemand die hem tegensprak.

Toegegeven, het viel niet altijd mee O’Connor serieus te nemen. Ze was de kampioen van afwijkend gedrag. Ze was rebels, tegenstrijdig en mentaal fragiel. ‘Mijn verhaal is het verhaal van miljoenen kinderen wiens families en landen uit elkaar gescheurd zijn in de naam van Jezus Christus’, schreef de musicus, die een deel van haar tienerjaren in een berucht katholiek instituut had doorgebracht, kort daarna in een brief.

‘Mijn verhaal is het verhaal van miljoenen kinderen wiens families en landen uit elkaar gescheurd zijn in de naam van Jezus Christus’, schreef de musicus

Het mocht niet baten. Amerika was verbolgen, de boodschapper werd internationaal afgebrand. Haar aantijgingen werden genegeerd. Het zou bijna twee decennia duren voordat 800 leden van de katholieke hiërarchie in Ierland geïdentificeerd werden als misbruikers van duizenden, meest jonge mensen. ‘Misbruik was niet het falen van een systeem’, schreef de Irish Times in 2009. ‘Het was het systeem’.

De 51-jarige O’Connor, die tegenwoordig als Magda Davitt door het leven gaat, haalde na haar hit in 1990 Nothing Compares 2 U, nooit meer de muzikale toppen. Ze blijft evenwel in de schijnwerpers dankzij een angstaanjagende hartstocht voor de Goede Zaak en een permanente neiging te ontsporen.

Haar beleving van het katholicisme is even onconventioneel als haar levensstijl (haar vier kinderen hebben vier verschillende vaders). Zo liet ze zich in 1999 in Lourdes tot priester wijden door de traditionele, katholieke Tridentine beweging. Die roeping bleek niet permanent. Moeder Bernadette heeft het ambt naast zich neergelegd, ‘omdat ik niet nog meer last wil veroorzaken dan ik al doe en van de sacramenten geen circus wil maken’, zei ze paar jaar geleden tegen het blad Billboard. Ze kwam in 2000 ook uit de kast als lesbienne, om later van gedachten te veranderen.

Zoals bij zoveel profeten werd de boodschap van O’Connor niet geloofd

Haar recente, vierde huwelijk met een man die ze ontmoet had op internet duurde zestien dagen.O’Connors meest recente missie is de paus te vragen haar te excommuniceren. Daarmee zou de weg open liggen voor een muzikale heropleving. Het plan is een rap-album met Kanye West.

Maar in 1992 had O’Connor gelijk. Pedofiele was de stille storm die bezig was duizenden levens en de kerk te beschadigen. Johannes Paulus II wist van de misbruikcultuur maar koos ervoor de andere kant op te kijken. O’Connor, die zich spiegelt aan haar rolmodel Jeanne d’Arc, heeft haar eigen kruistocht. Ze is een hervormer die gelooft dat God haar een krachtige stem gegeven heeft om haar ‘uit de hel’ van haar kindertijd te trekken. Haar opdracht is integriteit terug te brengen in een corrupte kerk. Zoals bij zoveel profeten werd ook haar boodschap niet geloofd. We hadden beter moeten luisteren.