Tinder-oplichter verzamelde snelle wagens, maakte dure reizen en liet berooide vrouwen achter

De Israëlische oplichter Shimon Hayut reisde jarenlang door Europa en leerde jonge vrouwen kennen op internet. Intussen beroofde hij ze van hun geld en hun liefde. Hoe kon hij daar zo lang mee wegkomen?

Wat is uw beroep?

Hayut: Ik ben een degelijke zakenman.

Wat voor zaken doet u?

Hayut: Ik bezit enkele ondernemingen. Meer wil ik hier niet over kwijt.

27 dagen later, zaal 305, gerechtshof van Tel Aviv. Een dinsdagvoormiddag ergens eind oktober 2019.

Hij vraagt of hij mag gaan staan om een verzoek te doen. De rechter knikt. Shimon Hayut staat recht. De openbare aanklager kijkt op van zijn dossiers. Het gefluister verstomt. ‘Gisterennacht heeft een van mijn medegevangenen zich voor mijn ogen omgebracht,’ zegt Hayut, ‘het is ongehoord dat ik een cel moet delen met elf anderen. Plaats me alstublieft onder huisarrest.’ Shimon Hayut is bleker dan op de foto’s en video’s die de ronde doen in de media en op sociale netwerken. Hij heeft kort zwart haar, een baard van drie dagen, een oranje bril en een wit poloshirt waarop ‘Fendi Roma’ staat. Een Italiaans luxemerk. Een eerbetoon aan het jetsetleven waarvan hij al droomde toen hij een paar kilometer verder als zoon van een rabbijn opgroeide in een ultraorthodoxe Joodse familie. Shimon Hayut, aangeklaagd wegens fraude met cheques en diefstal, werd in de Duitse pers bekend als de ‘Tinder-Schwindler’, de Tinder-oplichter.

Hayut, 29, één leven, verschillende identiteiten. Hij gaf zich uit voor wapenhandelaar Mordechay Tapiro en diamantenhandelaar Simon Leviev. Hij reed met Ferrari’s, sliep in vijfsterrenhotels, reisde met privéjets en rekruteerde mooie vrouwen via datingapps. De vrouwen werden verliefd, hij pluimde hen. Voor zijn slachtoffers is Hayut geen oplichter, hij is een crimineel.

De rechter slaat zijn verzoek af. Hayut wordt de zaal uit geëscorteerd en naar het Abu Kabir Detention Center gebracht waar hij in voorarrest wordt vastgehouden. Hij was twee keer uit Israël gevlucht voordat het proces tegen hem kon beginnen.

1 miljoen euro schade

Twee jaar geleden. De herfst van 2017. Katharina Benzen komt thuis van haar werk in haar herenhuis in Charlottenburg, Berlijn. Ze strekt zich uit op de hoeksofa in de woonkamer en opent Tinder op haar smartphone. Na wat geswipe naar links en naar rechts valt haar oog op het profiel van de oplichter. Het is een match.

Katharina Benzen is een van de vier vrouwen die tijdens persoonlijke ontmoetingen en telefoongespreken getuigen over hun ervaringen met Shimon Hayut. Als bewijs leggen ze WhatsAppberichten, foto’s, video’s en spraakberichten, overschrijvingsbewijzen en creditcardrekeningen voor. Nog zes andere slachtoffers blijven onbekend. In Finland heeft Hayut al een gevangenisstraf uitgezeten nadat drie van hen naar de rechter waren gestapt. De totale financiële schade voor de tien slachtoffers bedraagt meer dan een miljoen euro. De emotionele schade laat zich niet in euro uitdrukken. Wat kost angst, hoeveel is vertrouwen waard nu het voor altijd geschonden is?

Benzen vertelt haar verhaal in een conferentiezaal in Berlijn. Ze ontmoet geen vreemde mannen meer op café of in restaurants. Zij is het eerste Duitse slachtoffer dat spreekt. Haar naam is ook niet Katharina Benzen. Ze krijgt dreigberichten, wil niet dat de boekjes bij haar komen aankloppen of dat een toekomstige werkgever haar met de ‘Tinder-Schwindler’ in verband kan brengen door een vlugge googlesearch.

Benzen is 28 en ziet eruit als een tweelingzus van Gwyneth Paltrow. Ze heeft blond haar in een dot. Ze draagt een zwarte jurk, hoge hakken en een Rolex om haar pols. Tijdens het vier uur lange gesprek bijt ze op haar onderlip als de tranen in haar ogen schieten. Haar woede mengt zich met zelfverachting. ‘Ik twijfel heel hard aan mezelf,’ zegt ze. ‘Waarom heb ik het niet eerder gemerkt? Mijn goedgelovigheid heeft me veel gekost.’

Op die bewuste avond matcht ze met Simon Leviev op Tinder. Hij ziet er interessant uit. Een zuiders uiterlijk, donker haar, verzorgd maar niet overdreven. Op zijn profielfoto zit hij in een cabrio in Tel Aviv. Op een andere foto in een Lamborghini. Op nog een andere is hij aan het strand. Simon lijkt een welvarende kosmopoliet uit een goede familie. Katharina Benzen is naar een privéschool gegaan, heeft in het buitenland gestudeerd en reist graag. Net zoals Simon.

‘Ik ben in het Waldorf Astoria hotel in Berlijn’, schrijft Simon ’s avonds op 14 oktober 2017. Een vriendin rijdt Benzen ernaartoe. Hij stelt zich voor als Simon Leviev, diamanthandelaar uit Tel Aviv. Leviev wordt vergezeld door een slungelachtige donkerharige man. Avishay is een vriend van hem, verklaart hij, en ook zijn zakenpartner. De mannen spreken Hebreeuws met elkaar.

Thuis in vijfsterrenwereld

Leviev draagt een colbertjas, een geruite broek, slippers en een hoornen bril. Keurig, denkt Benzen. Hij ziet er op een grappige manier elegant uit. De vanzelfsprekendheid waarmee hij dingen bestelt in het Engels, de routineuze manier waarop hij de rekening op de kamer laat schrijven. De man is duidelijk thuis in deze vijfsterrenwereld. Zij drinkt een Moscow Mule. ‘Waar kunnen we vanavond nog uitgaan in Berlijn?’ wil Leviev weten.

In een club op de Karl-Marx-Allee vraagt hij een tafel, maar die zijn allemaal bezet. Hij betaalt de drankjes aan de bar. Zelf drinkt hij aangenaam weinig. Hij betast Benzen niet, geeft haar geen complimentjes, probeert haar niet te kussen. Hij geeft haar niet het gevoel dat hij iets van haar verwacht. Leviev houdt de deur van de taxi open. Een gentleman. De volgende dag verlaat Leviev Berlijn. Voor business. Ze zien elkaar een paar dagen later terug in de Spreegold, een café in de Budapeststraat. Ze praten over Israël. Benzen heeft Joodse kennissen en was met een vriendin vier weken met vakantie gegaan in Tel Aviv. Ze kent de Joodse feestdagen, houdt van het eten.

Simon Leviev vertelt dat hij uit een lange lijn van welvarende diamanthandelaars stamt. Hij kreeg ruzie met zijn vader Lev Leviev en heeft dan maar zijn eigen firma opgericht, LLD Diamonds. Ze dekken alle fases van de diamanthandel, van de aankoop van ruwe diamanten tot het slijpen en verkopen. Daar komt veel bij kijken. Daarom is hij ook altijd onderweg.

Katharina Benzen vindt de firma en zijn vader op internet. Lev Leviev is een Israëlische selfmade-miljardair met Russische roots. Zijn bijnaam is ‘Diamantenkoning’. Hij zou goede contacten hebben met Vladimir Poetin. Met zo’n vader mag je het contact wel verbreken, denkt Benzen. Wat haar nog meer bezighoudt, is wat Simon over de rest van zijn familie vertelt. Ook met zijn moeder heeft hij geen contact meer en hij praat alleen nog met een van zijn zes broers en zussen.

Benzen vertelt haar moeder over Simon Leviev. Hij wekt medelijden bij haar op. Ondanks al zijn geld is hij op een merkwaardige manier eenzaam. Simon en Katharina communiceren via WhatsApp. ’s Ochtends vraagt hij of ze goed geslapen heeft. Hij groet haar op video’s van in zijn privéjet op zakenreis. Om de drie of vier dagen zien ze elkaar in Berlijn. Soms is hij alleen, soms wordt hij vergezeld door zijn entourage. Avishay, zijn zakenpartner en bodyguard, heeft hij nodig omdat hij veel vijanden heeft. Dat is wat succes meebrengt. Hij zegt dat hij zich moet beschermen.

Ze eten in het restaurant van hotel Soho House. Katharina Benzen stelt hem voor aan haar vriendinnen, haar moeder en haar broer. Ze kussen. Hij had een knuffeldier voor haar meegebracht van een reis naar Kaapstad, een pinguïn. ‘Mag ik een paar spullen bij jou laten?’ vraagt hij na een paar weken. Ze geeft hem de reservesleutel van haar woning. Hij overnacht niet langer op hotel. Ze eten pizza, kijken naar Netflix, hij wast af. Benzen had het gevoel hem een thuis te bieden.

Elke dag Kerstmis

Simon Leviev neemt haar mee op citytrips. Hotel Armani, Milaan. Hotel Kempinski, Wenen. De eerste trip gaat naar Parijs. Daar was ze nog nooit geweest. Ze drinken thee in Café Ladurée. Ze gaan shoppen bij Louboutin. Hij toont haar de Eiffeltoren bij nacht. Ze bedrijven de liefde in Hotel Shangri-La.

Bij haar thuiskomst in Berlijn ligt er een boeket bloemen en een handgeschreven brief op de keukentafel. ‘Nog maar een maand tot Kerstmis,’ schrijft Simon Leviev op 24 november 2017, ‘maar met jou is elke dag Kerstmis voor mij. Het spijt me dat ik zo vaak weg moet, maar het is voor onze toekomst samen. Ik hou van je met heel mijn hart. Jouw Simon.’ Met een hartje ernaast gekrabbeld. Op kerstavond neemt ze hem mee naar haar familie. Soep, gebraad, kerstliederen, hij doet met alles mee. Ze geeft hem een tegoedbon voor het racecircuit in Nürburg, de Nürburgring. Hij houdt namelijk van snelle auto’s. Later vertelt hij haar dat de douane het geschenk in beslag heeft genomen toen hij terugkwam van Parijs. Dat gebeurt regelmatig met dingen die zo’n hoge waarde hebben. Maar geen zorgen, het geld krijgt ze zo vlug mogelijk terug.

Na Kerstmis vertrekt Simon Leviev weer. Maar Nieuwjaar moet in het Oostenrijkse Kitzbühel gevierd worden. Hij boekt een vlucht voor haar op 28 december 2017 van Berlijn naar Salzburg. Trouwens, het jaar loopt op zijn einde en hij heeft enorm veel bonuspunten bij American Express verzameld. Die wil hij haar graag cadeau doen. Hij stelt haar voor een kredietkaart bij American Express te kopen. Dan zou hij zijn rekening met de hare verbinden en zo de bonuspunten overschrijven.

Nadat love scammers hun slachtoffers emotioneel afhankelijk hebben gemaakt, begint de milking-fase. Shimon Hayut had tweeënhalve maand in Katharina Benzen geïnvesteerd. Ze was verliefd op hem. Ze vertrouwde hem. Ze maakte geen enkele kans. Ze wist niet dat achter de façade van Simon Leviev een oplichter schuilging die in Finland in de gevangenis had gezeten, omdat hij zich uitgaf voor een wapenhandelaar en vrouwen van hun geld beroofde. Ze wist niet dat hij een dochter had met een van de Finse slachtoffers. Ze wist niet dat de zakenpartner, zijn bodyguard, zijn levensverhaal en zijn liefde verzonnen waren. Dat hij tijd doorbracht met nog andere vrouwen die alles voor hem zouden geven. Dat hij hun reisjes, de hotels en de restaurants met creditcards van andere slachtoffers had betaald. Alles wat Katharina Benzen wist, was dat ze van hem hield.

Op nieuwjaarsavond wacht ze in Kitzbühel tevergeefs op haar vriend. Hij zit vast in Wenen, ‘sorry, my love‘. ‘Is de American-Expresskaart er al?’ vraagt hij. Ze ontmoeten elkaar kort in Berlijn begin januari 2018. Zijn vader heeft een hartaanval gehad, hij moest dringend terug naar Tel Aviv. In moeilijke tijden komt een familie altijd terug bij elkaar. De American-Expresskaart neemt hij mee.

3 februari 2018: 980 euro, Gucci, Amsterdam.

7 februari 2018: 12.384,87 euro, Waldorf Astoria, Amsterdam.

9 februari 2018: 1799 euro, Saturn, Berlijn.

14 februari 2018: 5037,84 euro, British Airways.

Geldwolf en nazi

Het stoort niemand dat een man met de kaart van een vrouw betaalt. Katharina Benzen ziet op het transactieoverzicht van haar creditcard dat hij vluchten voor andere vrouwen betaalt. ‘Wie zijn die meiden?’ vraagt ze op WhatsApp. Hij zegt problemen te hebben met zijn rekening, ze zou het geld snel terugkrijgen. Waarom zou ze daaraan twijfelen? Simon reist met een privéjet, heeft een diamantenfirma en is de zoon van een miljardair. Die bedragen waren peanuts voor hem.

Hayut kende het spel. Benzen zou haar kaart blokkeren zodra ze lucht krijgt van het bedrog. Tot die tijd moest hij er zo veel mogelijk uit halen. ‘You have to fuck them hard because you can only fuck them once’, dat iseen oude oplichtersregel. Om haar gerust te stellen, stuurt Hayut een overschrijvingsbewijs van de Credit Suisse Bank op. Bedrag: 30.000 dollar, ontvanger: Katharina Benzen, afzender: LLD Diamond’s LLC, 5th Avenue, New York. Op 19 februari 2018 krijgt Benzen het overschrijvingsbewijs van een transactie van meer dan 180.000 dollar. Maar de overschrijving komt nooit aan. De documenten waren vervalst. Benzen laat de kaart blokkeren. Hij eist dat ze die weer activeert. Zijn vijanden zouden hem bedreigen. Hij zegt dat hij in gevaar is en haar financiële hulp nodig heeft. ‘Jij bent mijn vijand’, schrijft Hayut en maakt haar uit voor geldwolf en nazi.

Intimidatie is de laatste act van een scammer. Het slachtoffer kan niet inschatten of het in gevaar is. Velen dienen geen klacht in uit angst en schaamte. Ze zijn niet alleen de man van hun leven, maar ook hun spaarcenten kwijt. Het enige wat ze willen is dat de nachtmerrie eindigt.

Shimon Hayut stuurt Benzen een foto van haar huisdeur in Charlottenburg. De foto werd door zijn vijanden gemaakt, hij kan niets meer garanderen, schrijft hij. Als ze die avond thuiskomt, merkt ze dat iemand binnen was geweest en Hayuts spullen had meegenomen. Ze geeft hem aan. ‘Ik maak me geen zorgen om AmEx of de politie’, schrijft hij. ‘Ik heb je hulp niet nodig. Jij bent diegene die hulp nodig zal hebben.’

Benzen antwoordt niet meer. Ze krijgt een bericht van een Instagramprofiel dat ze niet kent. ‘Soms is het beter je mond te houden, maar dat ligt niet in jouw aard. Vergeet niet, het leven is als een restaurant. Aan het einde moet je voor alles betalen’, schreef ‘marcelocosta_80’.

Katharina Benzen meldt zich ziek, ze huilt veel en krijgt psychologische hulp. Een bevriende psychologe helpt haar inzien dat de man van wie ze houdt niet bestaat. Dat haar toekomst met Simon een illusie is. Katharina Benzen wil ten minste haar geld redden. Ze neemt contact op met American Express en belandt bij een Senior Special Agent voor Cyber Crime Investigations. Ze ontdekt dat Shimon Hayut sinds 2015 bekendstaat onder de naam Simon Leviev en Mordechay Tapiro. AmEx scheldt Benzens schulden kwijt. Een uitzondering, de meeste slachtoffers moeten hun schulden wel betalen.

Na haar aangifte hoort Benzen niets meer van de politie. Het onderzoek kan niet voortgezet worden ‘omdat de beschuldigde nergens in de deelstaat gedomicilieerd is’, deelt het openbaar ministerie van Berlijn haar enkele maanden later mee.

Hoe verklaart u de vervalste overschrijvingsbewijzen?

Hayut: Mijn naam staat er niet op.

We hebben toegang tot chatberichten waarin u de slachtoffers naar geld vraagt en bedreigt.

Hayut: Ik zal iedereen achterna komen. Jullie zullen boeten voor wat jullie me hebben aangedaan. Ik ben de derde wet van Newton, voor iedere actie is er een reactie.

Een bereisde partygirl

Pernilla Sjöholm doet haar verhaal in restaurant Bonnie’s in het centrum van Stockholm. Ze bestelt champagne, rode wijn en een ribeye steak met truffelsaus. Op de achtergrond speelt relaxerende muziek. Sjöholm staat vaak op om buiten een sigaret op te steken. Het is zijn schuld dat ze weer begonnen is.

Sjöholm is 32 jaar oud en heeft blondgeverfde haren. Op haar Instagramprofiel presenteert ze zich als een bereisde partygirl die regelmatig aan luxueuze zwembaden of in ontspannen strandclubs vertoeft. Op 30 januari 2019 krijgt ze een Facebookbericht van de journalist Erlend Ofte Arntsen. Hij werkt voor het Noorse dagblad Verdens Gang (VG) en benadert haar omdat hij had opgemerkt dat ze bevriend was met een man genaamd Simon Leviev. ‘Kunnen we eens bellen?’ vraagt hij.

Sjöholm bevond zich toen in de milking-fase. Ze wachtte al maanden op meer dan 30.000 euro die ze Simon had geleend. Op de vragen die ze stelde, antwoordde hij met meer eisen. Bij Sjöholms bank kon niemand haar helpen, op de een of andere manier kwam het geld dat hij overschreef nooit aan.

Ze leerde Simon Leviev op Tinder kennen. Ze hield van zijn genereuze aard. Ze gaf hem raad wanneer hij niet wist welke Louis Vuitton-schoenen hij moest aantrekken. Ze reisden naar Mykonos. Hij bestelde een wagen met bestuurder, 1000 euro per dag. Bestelde een tafel in een Club Bonbonniere, 1500 euro. Zonder probleem. Als het slecht met haar ging, dan vloog hij naar Stockholm en stond hij voor haar klaar.

Journalist Arntsen zegt aan de telefoon dat hij haar naam had gevonden op kredietkaartafschriften van de Noorse Cecilie Fjellhøy. Hij legt Sjöholm uit dat Hayut systematisch naar slachtoffers zoekt van wie hij geld leent dat ze nooit meer terugzien. Op 2 februari 2019 nodigt Hayut Sjöholm uit in München. Drie journalisten begeleiden haar zonder dat Hayut het merkt. Ze willen hem niet confronteren. Ze willen alleen voor hun artikel documenteren dat Sjöholm contact met hem heeft.

Sjöholm, Hayut en zijn vermeende zakenpartner Avishay eten die avond in het Mandarin Oriental Hotel. Ze vermijdt ieder geldgerelateerd onderwerp. Na het eten staan ze even voor de ingang van het hotel te praten. Vanuit een parkeergarage aan de andere kant van de straat maken de journalisten foto’s.

Op 16 januari 2019 publiceert VG een onlinereportage waarin Cecilie Fjellhøy en Pernilla Sjöholm vertellen hoe ze door Simon Leviev bedrogen werden. De titel van het stuk: ‘De Tinder-Schwindler’. Het verhaal betekent het einde van Hayuts business. Hij verwijdert Simon Levievs profielen op social media en duikt onder. Oekraïne, Thailand, maandenlang weet niemand waar hij verblijft.

Op 28 juni 2019 wordt Hayut op de luchthaven in Athene door de politie opgepakt als hij met een valse identiteitskaart verder wil reizen. Ambtenaren stellen vast dat Interpol een rood alarm heeft uitgevaardigd voor Shimon Hayut. Israël vraagt Griekenland om zijn uitlevering aangezien het land een internationaal aanhoudingsbevel tegen de man had uitgevaardigd.

Shimon Hayut wordt vastgezet in de Korydallosgevangenis in de buurt van Athene. Niet veel later wordt hij overgeplaatst naar Tel Aviv. Hayuts advocaat overtuigt hem om een telefonisch interview te geven met enkele kranten dat korte metten moet maken met de geruchten. Hayut spreekt met autoriteit in de stem, heeft voor alles een verklaring en negeert vragen en kritiek. ‘Mijn naam is Simon Leviev, ik ben een degelijke zakenman, that’s it’, herhaalt hij steeds weer.

U werd op 29 januari 2016 in Helsinki veroordeeld voor het oplichten van drie vrouwen. U hebt er anderhalf jaar in de gevangenis gezeten. Hoe kunt u zichzelf dan een degelijke zakenman noemen?

Hayut: Er is niets gebeurd in Finland, ze hadden helemaal geen bewijzen. Het was een misverstand.

Waarom reisde u met een valse identiteitskaart?

Hayut: Mijn leven is in gevaar. Het leven is een wedstrijd waarin je vijanden maakt.

Veel vrouwen beschuldigen u van bedrog.

Hayut: Het artikel op de website van VG is verzonnen. Ik heb nooit iemand om geld gevraagd, het is allemaal manipulatie.

U bent dus de zoon van de miljardair Lev Leviev?

Hayut: Ik wil niet over mijn persoonlijk leven praten.

Shimon Hayuts vader Yochanan Hayut is geen miljardair. Hij werkt als rabbijn voor de Israëlische vliegtuigmaatschappij El-Al. Shimon Hayut heeft drie broers, drie zussen en is grootgebracht in een klein appartementje in Bnei Brak in de buurt van Tel Aviv. Zijn ouders wonen er nog altijd. Hij ging naar een Jesjiva, een religieuze school. Shimon Hayut droomde van kindsbeen af al van een heel ander leven dan zijn ouders voor hem hadden bedacht. Hij werd aangetrokken tot de hedonistische kant van Tel Aviv, tot de party’s, de strandclubs, de rijkdom. Op de voetmat voor de deur van het appartement op de eerste verdieping staat Welcome. Niemand doet open. De buurvrouw zegt dat ze Shimon al jaren niet meer heeft gezien. Een telefoontje naar zijn vader. Yochanan Hayut brult dat hij niets meer met Shimon te maken heeft en dreigt een klacht in te dienen.

Tuinier met Porsche

Shimon Hayut was 20 toen hij als tuinier aan de slag ging bij een rijke familie. Hij stal hun chequeboekje en kocht een Porsche. Daarna meldde hij zich aan bij een vliegschool, hij wilde piloot worden. Ook daarvoor betaalde hij met gestolen cheques. Aan het begin van zijn criminele carrière werd zijn bedrog vlug doorprikt. Hij vluchtte voor de processen, reisde met valse identiteitskaarten en gaf zich uit voor een welvarende wapenhandelaar. Na zijn arrestatie in Finland wisselde hij van identiteit en werd Simon Leviev, de diamanthandelaar.

De acht misdaden waarvoor Shimon Hayut aangeklaagd werd bij de rechtbank van Tel Aviv hebben niets met zijn Tinder-oplichterijen te maken. Het zijn misdrijven die hij in 2010 en 2011 in Israël heeft begaan. ‘Ik zal naar Israël vliegen, me aangeven en dan zal ik vlug weer een vrij man zijn’, zegt Shimon tijdens het telefonische interview vanuit de gevangenis. Voor wat hij zijn Tinder-slachtoffers heeft aangedaan, wordt hij niet eens vervolgd. Het gerechtelijk onderzoek verloopt chaotisch. Er is geen uitleveringsverzoek, geen overzicht van het aantal slachtoffers. De geldstromen zijn moeilijk na te trekken en het schadebedrag is klein in vergelijking met grotere witteboordencriminaliteit. Shimon Hayut is maar een kleine vis.

Op 30 december 2019 krijgt Hayut een boete van 170.000 sjekel, zo’n 44.000 euro. Hij wordt veroordeeld tot 15 maanden gevangenis. In mei 2020, na 5 maanden cel, komt hij vervroegd vrij. Zijn slachtoffers reageren woedend.