Wie is Sidney Powell, de advocate van Trump, die zich nu tegen hem keert?

In één van de vier strafzaken tegen Donald Trump, in de staat Georgia, sloten deze week twee medebeklaagden van de gewezen president een deal. In ruil voor een heel milde straf zullen ze getuigen tegen hun medeverdachten, waaronder de ex-president. De meest prominente van de twee is Sidney Powell, de gekste van zijn verdedigers. De andere figuur is Kenneth Chesebro, die de fake kiespersonen bedacht.

Advocate Sidney Powell (68) werd berucht toen ze na presidentsverkiezingen van 2020 een vat bleek vol buitenissige theorieën rond verkiezingsfraude. Ze verscheen onophoudelijk op het rechtse Fox News, waar toenmalig anker Tucker Carlson zich in privécommunicaties zorgen maakte over het opvallend gebrek aan feitelijke onderbouw voor haar beweringen. Het weerhield hem en Fox er niet van om haar opnieuw uit te nodigen, en steeds weer.

Al in de aanloop naar de verkiezingen had ze de aandacht van toenmalige president Trump getrokken omdat ze Justitie bekritiseerde, en omdat ze de schuldbekentenis van zijn eerste veiligheidsadviseur Michael Flynn, die had gelogen tegenover de FBI, ongedaan wist te maken.

Powell kreeg een prominente plaats in het advocatenteam dat namens de Trumpcampagne op zoek ging naar fraude tijdens de presidentsverkiezingen. Powell spande rechtszaken aan, die nergens toe leidden, en ze bleef maar theorieën spuiten over George Soros, de linkse, joodse miljardair; over Hugo Chavez, de aflijvige Venezolaanse leider, in 2013 overleden, die volgens haar achter het bedrijf zat dat Amerikaanse kiesmachines levert en die zo waren uitgedokterd dat fraude een makkie werd; over de Clinton Foundation, Cuba, China en Antifa, die dat communistisch complot ondersteunden… Verder betoogde ze ook dat de kiesmachines, van Dominion Voting Systems, zo geprogrammeerd waren dat ze een bepaald percentage van de Trumpstemmen omzetten richting Joe Biden. En datzelfde systeem was in 2016 volgens haar door Hillary Clinton gebruikt om Bernie Sanders in de primary’s te verslaan.

Zelfs Trump bevond haar op dat moment te ‘gek’ en de Trumpcampagne verspreidde op 22 november 2020 de boodschap dat ze niet verbonden was met het Trumpteam of Trump persoonlijk. Niet langer, bedoelde men, want ze had sinds de verkiezingen voor de campagne gewerkt.

(lees verder onder de preview)

Dat ‘niet langer’, duurde ook niet heel lang, want een maand later, in december 2020, maakte Powell opnieuw deel uit van de discussiegroep die in het Witte Huis strategieën besprak om Joe Biden uit het Witte Huis te houden. De meest notoire van haar bijdragen viel op 18 december, toen ze tot ontsteltenis van Cassidy Hutchinson, die als rechterhand van Trumps stafchef de toegang tot de president in de gaten hield, op het appel verscheen voor een verhitte discussie – gedeeltelijk een scheldpartij – over het inzetten van het leger om stemmachines in beslag te nemen, en om de staat van beleg af te kondigen.

Deze ‘dramatische stappen’, die klaarblijkelijk werden aangestookt door Powell, werden slechts met moeite door team normal binnen het Witte Huis tegengehouden.

Op 7 januari 2021, de dag na de bestorming van het Capitool, kregen computerspecialisten van een techbedrijf in Atlanta toegang tot het kieskantoor van Coffee County in de staat Georgia, waar ze ‘data stalen, inclusief beelden van kiesbrieven, software van kiesmachines en persoonlijke kiezersinformatie’. Dat alles in de vergeefse hoop te kunnen bewijzen dat er inderdaad stemmen van Trump bij Biden waren beland. Het techbedrijf stond in contact met Powell, en stuurde haar de rekening.

Vooral omwille van die laatste inbreuk werd Powell een van 19 beschuldigden in een ‘maffiaproces’ in de staat Georgia, dat in principe in maart volgend jaar in Atlanta van start gaat. De voornaamste beklaagden zijn Donald Trump en zijn privéadvocaat Rudy Giuliani.

Het proces draait rond de pogingen van team Trump om de verkiezingsuitslag in Georgia ongedaan te maken. Een van de bewijsstukken wordt het telefoongesprek waarin Trump de minister van Binnenlandse Zaken van Georgia aanmaant om 11.780 stemmen te vinden, één stem meer dan Trump achterstond bij Biden.

Powell en een andere medebeklaagde, Kenneth Chesebro (zie verder), wisten hun zaak te vervroegen, en af te pellen van de andere beklaagden. De juryselectie voor hun proces zou vrijdag starten. Donderdag, een dag voor de start, pleitte Powell schuldig, onder meer voor ‘gangsterpraktijken’. In ruil voor die schuldverklaring en de belofte eerlijk te getuigen tegen haar medebeklaagden komt ze er met zes jaar voorwaardelijk plus een geldboete vanaf. Als ze volgens de procureur niet eerlijk getuigt, kan de deal weer ingetrokken worden.

De zaak Enron

Powell, zeggen kennissen aan The Atlanta Journal-Constitution, de grootste krant van Georgia, maakte in haar leven een transformatie door. Ze begon haar carrière, vanuit Dallas, Texas, als succesvol procureur. Ze wisselde vervolgens van kamp en verdedigde onder meer een beklaagde in de Enronzaak, een topfiguur van bank Merrill Lynch die verwikkeld was in de fraude van energiebedrijf Enron. In beroep wist ze de voornaamste beschuldigingen tegen haar cliënt te weerleggen en de meeste aspecten van de veroordeling ongedaan te maken. Maar op dat moment had haar cliënt al een poos in de cel gezeten, en zijn veroordeling wegens meineed en obstructie bleef behouden, ook al kon ze aantonen dat het openbaar ministerie bewijsmateriaal ter ontlasting had achtergehouden.

De rechters in beroep hielden, vond ze, de rechters in eerste aanleg de hand boven het hoofd ten koste van de beschuldigde.

‘Hier was een dame die jarenlang gewerkt had voor Justitie en als procureur’, verklaarde een vroegere collega aan The Atlanta Journal-Constitution, ‘Wij waren de goeden, en de criminelen waren de slechten. En toen had ze een ervaring waarbij de procureurs van Justitie niet de goeden waren. Dat werd enorm belangrijk in haar leven’.

De idee van een grote samenzwering, van de deep state, of in elk geval van justitieel machtsmisbruik, groeide mettertijd in haar hoofd. Ze schreef er een boek over. En het groeide verder toen ze Michael Flynn verdedigde en toen ze zag hoe het Mueller-onderzoek naar Trump en diens banden met Rusland in haar ogen ontspoorde in een heksenjacht. Obama’s justitieapparaat had via Flynn en het Muelleronderzoek Trump proberen te treffen, vond ze. 

Flynn, aldus een andere collega, ‘was het volgens haar het doelwit van een poging van de heersende bureaucratie om hem en via hem Trump te vernietigen’. Het kwam er op aan dat machtsapparaat, de deep state, te vernietigen.

Dat was, toen ze soortgelijke theorieën verkondigde op Fox News, spek naar de bek van Trump, die haar na zijn kiesnederlaag heel tijdelijk opnam in zijn ‘elite aanvalsmacht’ tegen kiesfraude. En zij zag die elitemacht als een wapen tegen de deep state.

Volgens ingevoerden was de schuldbekentenis van Powell een complete verrassing voor kamp Trump.

Wordt ze een belangrijke getuige? Ze kan in elk geval uitleg geven over de vergadering van 18 december, en kan ook opgeroepen worden in de federale zaak van Jack Smith, waar ze als nog niet aangeklaagde samenzweerder is vermeld die betrokken was bij Trumps poging tot kiesfraude.

Waarom ze flipte is niet duidelijk. In haar overeenkomst met de procureur staat dat ze geen contact mag hebben met haar medebeklaagden of met de pers. We vernemen misschien meer als ze getuigt.

Met haar schuldbekentenis is Powell niet uit de zorgen. Dominion Voting Systems eist 1,3 miljard dollar aan schadeloosstelling van haar, na haar verklaringen over het ‘frauduleuze’ systeem van de stemmachines, en ook een ander bedrijf van stemmachines heeft een proces tegen haar ingespannen.

Midlifecrisis

Donderdag ging Powell overstag, vrijdag was het de beurt aan Kenneth Chesebro. (er was eerder een andere, minder belangrijke beklaagde in de zaak die schuldig gepleit had).

Chesebro (62) heeft, zoals Powell, een leven met een breuklijn. Hij studeerde bij en werkte voor de linkse jurist Laurence Tribe in Harvard. Hij was, zoals zijn mentor en professor, een Democraat, leefde bescheiden, en fleurde op als hij nieuwe argumenten kon bedenken. ‘Ken wordt zo gefascineerd door ideeën en argumenten’, aldus een collega in Air Mail News, ‘Hij hield ervan dingen te verzinnen die niemand ooit bedacht had. De praktische implicaties waren altijd minder belangrijk voor hem’.

Zijn grote ommekeer kwam er toen hij een jonge vijftiger was. ‘Hij beleefde wat een van de meer belangrijke midlifecrisissen in de VS-geschiedenis kan zijn’, aldus journalist/jurist Jeffrey Toobin, die het artikel in Air Mail News schreef. Toobin heeft ook bij Tribe in de klas gezeten, en ook voor hem gewerkt. Hij kent Chesebro uit die tijd.

Chesebro werd multimiljonair door in Bitcoin te beleggen, hij scheidde, verhuisde en schoof politiek op naar rechts. Hij begon te werken voor conservatieve Republikeinen zoals de senatoren Ted Cruz en Mike Lee.

Toen Trump verloor, werd hij op 9 november 2020, zes dagen na de verkiezingen, gecontacteerd. Hij besliste gratis voor Trump te werken, en stuurde op 18 november zijn eerste memo uit. Daarin stelde hij onder meer, met verwijzing naar zijn mentor Tribe, dat de limiet van 14 december, toen de staten de uitslag bekrachtigden, er niet zozeer toe deed. 6 januari 2021 was de enige echte deadline, stelde hij, de dag dat het Congres in Washington de uitslag officieel maakte.

Dat memo, schrijft Toobin, was niet iets wat hem in zwaar water zou doen belanden.

Maar vanaf 6 december 2020 begon Chesebro te suggereren dat de Trumpcampagne in zes zogenaamd betwiste staten (Georgia, Pennsylvania, Michigan, Wisconsin, Arizona en Nevada), alle nipt gewonnen door Biden, kiespersonen moest introduceren die zo goed als mogelijk de acties van de echte kiespersonen zouden volgen. Op 6 januari 2021 kon vicepresident Pence dan als Senaatsvoorzitter de brief met fake kiespersonen openen en zo de certificatie van de echte kiesuitslag tegenhouden of vertragen.

In de zes staten kwamen de valse kiespersonen samen.

Chesebro gaf in een e-mail aan onder meer Rudy Giuliani toe dat zijn advies ‘op landverraad kon lijken’.

Het was niet duidelijk hoe de valse kiespersonen aan legitimiteit konden geraken zonder dat een staatsparlement die verleende. Zonder de bekrachtiging van de staat zouden de neplijsten niet meer zijn dan een vodje papier. Maar toch leek Chesebro te veronderstellen dat ze iets zouden voorstellen.

In de federale strafzaak rond kiesfraude van speciaal aanklager Jack Smith is Chesebro, zoals Powell, een nog niet aangeklaagde samenzweerder. In Georgia was hij in de staatszaak wel degelijk aangeklaagd voor zijn rol in de poging om nep-kiespersonen in het gelid te brengen.

Hij pleitte vrijdag schuldig aan samenzwering met als doel valse documenten in te dienen. Hij is veroordeeld tot vijf jaar voorwaardelijk, een geldboete en 100 uur vrijwilligerswerk. Daarnaast beloofde hij geloofwaardig te getuigen tegen zijn medebeklaagden. Wat dat getuigenis oplevert, en wat het lot van Chesebro wordt in de federale zaak, valt net als bij Sidney Powell af te wachten. Maar bij het schuldpleidooi van Chesebro was het Trumpkamp al minder verrast.