‘Rehabilitatie van Maduro doet denken aan hoe de Syrische president Assad sinds kort weer onder de mensen komt’

Hij werd uitgespuwd door de internationale gemeenschap. Nu is Nicolas Maduro stilletjes aan zijn comeback bezig.

Toen Luiz Lula da Silva op een regionale top in Brasilia de pers toesprak, brak hij een lans voor Nicolas Maduro. De Venezolaanse president is, aldus de Braziliaanse president, een toonbeeld van democratie. Met de besnorde president glimlachend aan zijn zijde trok Lula alle registers open: ‘Dit is het begin van Maduro’s terugkeer.’

Dat laatste klopt niet helemaal. Maduro’s rehabilitatie is al langer ingezet. In november 2022 woonde Maduro al de VN-klimaatconferentie in Sharm-el-Sheikh bij. Daar werd hij hartelijk begroet door de Franse president Emmanuel Macron en door John Kerry, klimaatgezant van de VS – een land dat in 2020 nog een som van 15 miljoen dollar uitloofde voor informatie die kon leiden tot Maduro’s arrestatie. Zelfs aan Amerikaanse kant groeit de inschikkelijkheid. Kort na het begin van de Russische invasie in Oekraïne was er een geheime ontmoeting tussen Amerikaanse en Venezolaanse officials. Sindsdien lopen er gesprekken om de sancties tegen Caracas te laten vallen, in ruil voor eerlijke presidentsverkiezingen in 2024.

Er lopen gesprekken om de Amerikaanse sancties tegen Caracas te laten vallen.

Toen Maduro in 2017 het door de oppositie gedomineerde parlement ontbond en in 2018 met grootschalige fraude de verkiezingen won, was de verontwaardiging groot. De grootschalige betogingen die daarop volgden, werden met geweld onderdrukt. Volgens de mensenrechtenraad van de Verenigde Naties vielen minstens 7000 doden bij het neerslaan van de protesten. Opposanten worden gefolterd. Meer dan zeven miljoen Venezolanen zijn het land intussen ontvlucht.

Dat Venezuela over heel wat olie beschikt, is vermoedelijk niet de voornaamste reden van die inschikkelijkheid. De Venezolaanse olie-industrie wordt notoir slecht gerund. De verklaring is onnoemelijk veel saaier. In een intens geglobaliseerde wereld is het gewoon onhandig om gure regimes te lang aan de kant te zetten. Hoewel in veel Latijns-Amerikaanse landen nog steeds verontwaardiging bestaat over Maduro’s mensenrechtenschendingen, willen ook daar steeds meer leiders overgaan tot de orde van de dag.

De rehabilitatie van Maduro doet denken aan de manier waarop ook de Syrische president Bashar al-Assad sinds kort weer onder de mensen komt. Zijn aanwezigheid op de top van de Arabische Liga afgelopen mei, na een pauze van twaalf jaar, veroorzaakte nog enige deining. Dat blijft niet duren. Geef het een jaar en de Syrische president geeft weer even vrolijk interviews als voorheen. De les voor autoritaire leiders die tot elke prijs hun macht willen behouden, is pijnlijk duidelijk: vergiffenis komt voor hen die volhouden.