Liz Magill, rector van de University of Pennsylvania (Penn), neemt ontslag. Ook de voorzitter van de raad van bestuur stapt op. Directe aanleiding is de hoorzitting in het Congres waar Magill, samen met twee andere prominente rectoren, geen eenduidig antwoord gaf op de vraag of een ‘oproep tot genocide van Joden’ in overtreding van de gedragscode van de universiteit is.
De aankondiging van het ontslag werd gedaan door Scott Bok, voorzitter van de raad van bestuur van de universiteit. ‘Het is mijn voorrecht geweest om als rector van deze opmerkelijke instelling te kunnen werken’, liet Magill via Bok weten. Bok nam even later zelf ook ontslag.
De druk op Magill was groot geworden, nadat politici, financiers, oud-studenten en huidige, Joodse studenten haar ontslag hadden geëist. In het geval van de financiers zouden belangrijke donaties wegvallen, een van de financiers wilde voor 100 miljoen dollar aan aandelen van de universiteit terugvorderen tenzij Magill zou opstappen.
(lees verder onder de preview)
De druk was al eerder aanwezig maar werd exponentieel groter nadat Magill en de rectoren van MIT en Harvard getuigden voor een hoorzitting van het Congres.
Op aanhoudende vragen van Republikeinse verkozene Elise Stefanik herhaalde Magill (en herhaalden de andere rectoren) dat het afhangt van de context of de ‘oproep tot genocide van Joden’ een overtreding inhoudt van de gedragscode van de universiteit. Die uitspraken leidden tot een storm van verontwaardiging, onder meer vanwege het Witte Huis.
Bok gaf in zijn mededeling toe Magill het niet goed gedaan had tijdens de hoorzitting. Ze was, schreef hij, ‘overdadig voorbereid, overdadig begeleid door advocaten’. Die minutieuze voorbereiding was er gekomen ‘gelet op het vijandig forum en wat er op het spel stond’. Maar uiteindelijk gaf Magill, in de woorden van Bok, ‘een legalistisch antwoord op een morele vraag, en dat was fout’.
Frustratie aan beide kanten
Universiteiten in de VS, en wellicht elders, verkeren in de moeilijke situatie waarbij studenten héél verdeeld zijn over de aanval van Hamas en de oorlog van Israël in Gaza. De gemoederen zijn heetgebakerd. Wat de ene vrije meningsuiting vindt en niet bedreigend, is voor de andere haatspraak en wel bedreigend. Los daarvan zijn er echte, fysieke dreigementen, echte haatspraak, echt vandalisme. De universiteiten proberen in verschillende gradaties van succes het recht op vrije meningsuiting van pro-Palestijnse studenten te verdedigen, antisemitisme te vermijden of te beteugelen, en geweldpleging te voorkomen.
In het geval van Magill leidde het optreden van de universiteitsdirectie tot frustraties aan beide zijden. Joodse studenten en financiers lieten onder meer hun ongenoegen blijken over wat ze omschrijven als ’tolerantie voor antisemitisme’ tijdens een Palestijns festival in september. Pro-Palestijnse studenten lieten aan journalisten weten dat ze zich niet gesteund voelen door de directie.
Israëlisch-Palestijns conflict
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier