Vijf Oost-Afrikaanse landen willen de handel in tweedehands kleding aan banden leggen, ten voordele van de lokale nijverheid.
In Afrika kopen en dragen heel wat mensen tweedehandskledij uit Europa en de Verenigde Staten. Maar verschillende Oost-Afrikaanse landen willen deze handel (én die van tweedhandswagens) aan banden leggen. De Britse omroep BBC zette enkele kernaspecten op een rijtje.
Wie?
Het gaat om de vijf landen die deel uitmaken van de Oost-Afrikaanse Gemeenschap (EAC): Burundi, Kenia, Rwanda, Tanzania en Oeganda. Het EAC schrijft haar leden voor om zoveel mogelijk kledij en schoenen te kopen die vervaardigd werden in de regio.
Daarnaast stelt het EAC ook voor om de invoer van tweedehands – vaak erg vervuilende – wagens drastisch te verminderen.
Wanneer?
De verschillende landen geven zichzelf drie jaar, tot 2019 om deze veranderingen door te voeren. Al geven verschillende Afrikaanse media aan dat die termijn kan variëren afhankelijk van de verschillende nationale beleidsvoerders. Bovendien kan een vermindering van invoer er slechts komen, indien de lokale productie de hoogte ingaat, zodat het aanbod kan inspelen op de vraag.
Waarom?
De verschillende landen hopen zo een boost te kunnen geven aan de lokale nijverheid, wat de economie vooruit moet helpen. Geïmporteerde (tweedehands) kledij is namelijk erg goedkoop, waardoor lokale ambachtsmannen de concurrentie niet kunnen aangaan. ‘Nochtans zijn leder- en textielbewerkers cruciaal voor de werkgelegenheid in deze landen’, klinkt het.
Veiligheid?
‘In het geval van tweedehandswagens, worden douaniers vaak omgekocht in havens’, vertelt BBC-journalist Alex Mureithi. ‘Mensen betalen steekpenningen zodat hun wagens niet langs veiligheidscontroles moet passeren. Er rijden dus ontelbare wagens in Afrika rond waarvan de remmen en andere essentiële onderdelen niet meer voldoende functioneren.’
België?
Ons land is wereldwijd de zesde grootste exporteur, met een waarde van 172 miljoen euro per jaar. De Verenigde Staten Staten staat op nummer één.
Het doneren van tweedehandskledij wordt vaak gezien als een vorm van liefdadigheid, maar volgens onderzoeker Andrew Brooks, auteur van het boek Clothing Poverty, is dat een gewoonte waar we vanaf moeten. ‘Mensen denken dat hun kleren geschonken worden aan de allerarmsten, zij die het echt nodig hebben. Maar eigenlijk worden hun oude broeken en truien een winstgevend product.’ (AVE)
Lees ook het interview met de Belgische minister voor Ontwikkelingssamenwerking Alexander De Croo (Open VLD): ‘We mogen onze afvalberg niet naar Afrika verplaatsen onder het mom van altruïstische daad’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier