Knack sprak, naar aanleiding van de arrestatie van de Belgisch-Nicaraguaanse studente, met mensenrechtenactivist Félix Maradiaga over het bewind van Nicaraguaans president Daniel Ortega.
Maandagavond werd de Belgisch-Nicaraguaanse Amaya Eva Coppens gearresteerd in Nicaragua. De studente geneeskunde is een van de leiders van de studentenbeweging Movimiento Estudiantil 19 de Abril in León. Ze organiseerde protestacties tegen het dictatoriale bewind van president Ortega. Ze was al een tijd ondergedoken, maar dit weekend konden paramilitairen haar lokaliseren en oppakken. Haar familie vreest voor haar leven.
Knack sprak met de Nicaraguaanse mensenrechtenactivist Félix Maradiaga. Hij is directeur van het Instituto de Estudios Estratégicos y Políticas Públicas (IEEEPP) in Managua en getuigde woensdag 5 september nog voor de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties over de verschrikkelijke misdaden van de paramilitairen in zijn land. ‘Ik heb al meer dan honderd doodsbedreigingen gekregen. Ik ben al in elkaar geslagen, gebeten en beschoten, maar ik zal niet zwijgen. Ik heb een plicht ten opzichte van de Nicaraguaanse bevolking. Ik wil aan de internationale gemeenschap vertellen wat er in mijn land gebeurt.’
De Belgisch-Nicaraguaanse Amaya Eva Coppens is maandagavond gearresteerd door paramilitairen. Haar familie vreest voor haar leven. Wat doet de regering van president Daniel Ortega met demonstranten die gearresteerd worden?
FELIX MARADIAGA: In het beste geval wordt ze enkel gefolterd. President Daniel Ortega en zijn vrouw, vicepresident Rosario Murillo, draaien er hun hand niet voor om het vuile werk door paramilitairen te laten gebeuren. Voor niemand is er genade. Zelfs minderjarigen worden in koelen bloede gedood.
Ondertussen zijn er al meer dan honderd artsen uit Nicaragua ontsnapt naar buurlanden, de Verenigde Staten of Europa. De voornaamste reden waarom ze vertrekken is omdat ze door het regime gedwongen worden om natuurlijke doodsoorzaken voor de dood van deze demonstranten op papier te zetten. De familie van deze studente maakt zich terecht zorgen. Haar fysieke en emotionele veiligheid is in gevaar. België en ngo’s moeten alles in het werk zetten om haar te helpen.
Welke praktijken gebruiken de paramilitairen om de bevolking te onderdrukken?
MARADIAGA: Verkrachting is hun standaard wapen. Vrouwen worden zelfs met Kalasjnikovs gepenetreerd; bij mannen steken ze een mes in de anus. Opposanten worden levend verbrand. Als familieleden de lichamen van hun dierbaren vragen, krijgen ze soms enkel een hoofd of enkele geamputeerde lichaamsdelen terug.
We zijn er al aan gewend om beelden van gewapende en gemaskerde IS-strijders in Syrië en Irak te zien, maar de beelden van paramilitairen die in de straten van Managua patrouilleren zijn niet anders. Ook zij dragen maskers en zijn tot de tanden gewapend.
Hoe komt het dat president Ortega u beschuldigt van terrorisme?
MARADIAGA: Ik strijd al meer dan dertig jaar voor de mensenrechten in Nicaragua. Vroeger werkte ik nog als adviseur voor het ministerie van defensie van Nicaragua. Huidig minister van Buitenlandse Zaken Denis Moncada kende ik toen als collega en als academicus. Ik kan niet begrijpen hoe hij vandaag zo’n dictatoriaal regime kan blijven verdedigen. In de Veiligheidsraad liet hij zelfs uitschijnen dat Nicaragua voorstander is van vrede, de mensenrechten verdedigt en de veiligheid van het land probeert te versterken.
In de praktijk heeft het regime van Ortega alle macht in handen. Zowel de wetgevende, uitvoerende als rechterlijke macht wordt door het regime aangestuurd. De familie Ortega deinst ook niet terug voor corruptie. Mochten Venezolanen zich afvragen wat er met de oliewinsten van enkele jaren geleden is gebeurd: een deel ervan staat op de privérekeningen van de familie Ortega.
Met het geld dat Venezolaans president Hugo Chavez gaf aan ons land om de gezondheidszorg en het onderwijs van de arme Nicaraguaanse bevolking op te krikken, kocht de familie Ortega in praktijk alle soorten mediakanalen op. Ondertussen bekleden de kinderen van Ortega belangrijke posities in deze mediakanalen.
Ik probeer dit onrecht al lang aan te kaarten en ik betaal daar een hoge prijs voor. Ik heb al honderden doodsbedreigingen gehad, ben al in elkaar geslagen en ben ook al beschoten in mijn auto. Ik kies er niet voor om te zwijgen. President Ortega beweert dat ik de persoon ben die de betogingen in gang heeft gezet tegen hem. De werkelijkheid spreekt dit tegen. De betogingen zijn ontstaan nadat Daniel Ortega een hervorming van de pensioenen aankondigde. Dat was de druppel die de emmer deed overlopen. Jongeren van verschillende universiteiten zijn spontaan beginnen betogen. Ze probeerden barricades te maken waardoor de politie de betogingen niet kon tegenhouden. President Ortega reageerde buiten proportie. Hij stuurde het leger, politie, paramilitairen en scherpschutters. Zelfs jongeren die in een kerk bescherming zochten, werden gearresteerd. Nadien trokken de familieleden en vrienden van de jongeren die gearresteerd waren op straat om te betogen, maar zij werden op hun beurt ook hardhandig aangepakt. Zo zitten we met honderden doden en vermisten en duizenden gewonden. Ik heb jongeren nooit gemobiliseerd om te gaan betogen, zoals president Ortega beweert. Ik zou hen dat ook nooit vragen. Het zijn de jongeren zelf die niet langer het onrecht in hun land kunnen aanzien. Ze zijn beginnen betogen in de hoop dat ze zich kunnen bevrijden van het dictatoriale regime van Ortega.
U bent naar de Verenigde Staten getrokken. Keert u ooit nog terug naar Nicaragua?
MARADIAGA: Van zodra ik de internationale organisaties op de hoogte heb gebracht van wat er in Nicaragua gebeurt, keer ik terug. Ik ben nu van nut in het buitenland, maar ik gun het president Ortega niet een politiek vluchteling te worden. Ik keer terug naar mijn land, ook al breng ik daarmee mijn leven ernstig in gevaar.
Zo getuigde u vorige week voor de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties over de wanpraktijken in uw land.
MARADIAGA: Verschillende Nicaraguaanse mensenrechtenactivisten zoals ik hebben nu de opdracht gekregen om onder ede te getuigen voor verschillende internationale organisaties zoals de Verenigde Naties en de Organisatie van Amerikaanse Staten over deze verschrikkelijke gebeurtenissen. We proberen zoveel mogelijk verklaringen te verzamelen om aan de internationale gemeenschap te laten zien wat er gebeurt in Nicaragua. Gelukkig beschikken we over zeer veel foto’s en filmmateriaal waarop overduidelijk te zien is hoe paramilitairen met slachtoffers omgaan. We proberen de straffeloosheid van deze paramilitairen een halt toe te roepen. In Nicaragua gebeuren ernstige misdaden tegen de mensheid. Ik wil een duidelijke boodschap aan president Ortega geven: deze misdaden kennen geen verjaringstermijn. Ze kunnen zich nu misschien nog verstoppen, maar uiteindelijk zal het internationaal recht zegevieren.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
