Mind the gap!

Wat de Britten nu hebben beslist, aangevuurd door populisten met een racistisch randje, is pure nostalgie, schrijft Mark Van de Voorde over de brexit. ‘Dit is een ramp voor Groot-Brittannië, Europa en de Europese Unie.’

Mijn anglofiele hart bloedt. Het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie is een historische vergissing en vooral een ramp voor de Britten zelf. Jezelf zijn word je vandaag niet door je los te scheuren van het grotere geheel. Ook landen hebben er geen baat bij.

Overigens, wie zweert bij de idee dat met het referendum de democratie heeft gesproken, herinnert zich best de profetische woorden van een voorganger van David Cameron, Clement Atlee: “Referenda zijn geen democratie, ze zijn iets voor demagogen en dictators” Wat de Britten nu hebben beslist, aangevuurd door populisten met een racistisch randje, is pure nostalgie.

Het Britse Imperium bestaat immers niet meer. De economie van de UK is afhankelijk van Europa. Zonder Europa hebben de Britten niets meer te zeggen over de regels, toch zullen ze voor hun handel met Europa zich moeten schikken naar de Europese regels.

Ook voor Europa is het een ramp. Een grote lidstaat verliezen maakt ons in de wereld minder sterk. De enige winnaars van de brexit zijn Rusland en China. Was dit de bedoeling van het Leave-kamp, de economische macht in de wereld aan de Chinezen en de politieke macht op het Europese continent aan de Russen geven?

Het is voor de Europese Unie ook een ramp, omdat nu alle energie moet gaan naar de afhandeling van de scheiding, met jarenlange onderhandelingen over uitstapregels. En dat terwijl de energie gebruikt moest worden voor de versterking van Europa, het herstel van de economie, de grote vraagstukken van vrede en oorlog in de wereld…

Daarenboven zet de brexit andere landen aan om hetzelfde te doen als de UK. Europa davert op zijn grondvesten. En als Europa uiteenvalt, is Europa niet meer zo zeker om in de toekomst van oorlog en conflict verlost te zijn… Europa was immers het grootste vredesproject uit de mensengeschiedenis.

Maar dat een brexit plaatsgreep, zegt ook iets over de harteloze bureaucratie die Europa was geworden: een machinerie zonder ziel, een constructie zonder project. Misschien kan daarom deze Europese crisis de aanzet worden om terug te werken aan een Europese droom met een ziel…

Als in de Londense metro de deuren opengaan, hoor je een stem die zegt: “Mind the gap!” De ironie wil dat enkele maanden geleden de man achter die stem is overleden.