Vietnam maakt zich op voor de tweede topontmoeting tussen Donald Trump en de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un.
Er wordt dit keer op voorhand minder drukte om gemaakt dan voor de eerste top tussen Donald Trump en Kim Jong-un vorig jaar in Singapore. Dat komt ook omdat Singapore wel veel show opleverde, maar bitter weinig resultaat. De Amerikanen wijzen erop dat Noord-Korea het voorbije jaar alvast geen nieuwe kernproeven heeft uitgevoerd. Maar beide partijen zouden het er dit keer, bijvoorbeeld, ten minste over eens moeten worden wat ze precies bedoelen als ze het over ‘denuclearisering’ hebben. En of de Noord-Koreanen onder dat woord hetzelfde verstaan als de Amerikanen.
Er is over deze top in Hanoi ook minder te doen omdat de verwachtingen bij de Amerikaanse onderhandelaars niet echt hoog zijn. Ze zijn ook voorzichtig omdat ze hun baas kennen: Trump is de enige die echt op een tweede top met Kim heeft aangedrongen. Veiligheidsadviseur John Bolton, bijvoorbeeld, gelooft helemaal niet in gesprekken met Noord-Korea. Buitenlandminister Mike Pompeo van zijn kant is, volgens stemmen in het Witte Huis, bang dat Trump oog in oog met de gewiekste Kim te veel zal toegeven. De vrees is met name reëel dat er ook dit keer niet concreet wordt afgesproken hoe en wanneer Noord-Korea met de afbouw van zijn kernarsenaal begint.
Donald Trump wil graag als een vredesapostel aan de campagne voor zijn herverkiezing beginnen.
Trump en Kim willen allebei graag dat de wapenstilstand op het Koreaanse schiereiland na zeventig jaar in een formele vrede wordt omgezet. De Noord-Koreanen willen dat graag omdat het hun land voor een stuk uit zijn internationale isolement zou halen. Trump ziet de kans schoon om de bijna 30.000 Amerikaanse soldaten in Zuid-Korea naar huis te halen, die volgens hem zwaar op de begroting wegen. De Zuid-Koreanen zijn bang dat Trump weer militaire afspraken met het Noorden maakt zonder hen daarin te kennen, maar ze kijken wel uit naar meer economische samenwerking met het Noorden. China ziet vrede in Korea dan weer zitten omdat ze de militaire aanwezigheid van de Verenigde Staten in Azië zou beperken.
De vraag is uiteindelijk wat Trump voor die vrede en een eventueel Amerikaans verbindingskantoor in Pyongyang echt in ruil kan krijgen. Hij wil zelf graag als een vredesapostel aan de campagne voor zijn herverkiezing beginnen. Hij zei al dat hij voor zijn toenadering tot Noord-Korea eigenlijk de Nobelprijs verdient, maar daar was het niet om begonnen. De inlichtingendienst CIA gelooft, bijvoorbeeld, niet dat Noord-Korea bereid is om zijn arsenaal aan atoomwapens helemaal op te geven. Er is argwaan omdat de Noord-Koreanen zo graag met Trump persoonlijk willen praten. Wat als de president zich in al zijn ijdelheid toch weer met een kluitje in het riet zal laten sturen?
Dit artikel verschijnt woensdag 27 februari in Knack.
