‘Kim Jong-un zou wel helemaal gek moeten zijn om zijn nucleair arsenaal op te geven’

Donald Trumps strategie van ‘fantastische vriendschappen’ is geen oplossing voor Noord-Korea.

Stel: een goede vriend van u heeft een enorm slecht idee. Hij wil absoluut een blitse auto, of een zwembad, of een bungalow. Zou u de moed hebben uw vriend dat plezier te ontzeggen? En vooral: wat is de kans dat die vriend naar u luistert?

Donald Trump ervaart tegenwoordig maar al te goed hoe moeilijk dat is. De Amerikaanse president pakt graag uit met zijn vriendschappen. Met die vriendschappen krijgt hij dingen gedaan die zijn voorgangers niet voor elkaar kregen. Zo mocht hij afgelopen weekend tijdens het verrassingsbezoek aan de gedemilitariseerde zone als eerste Amerikaanse president ooit Noord-Koreaans grondgebied betreden. Achteraf sprak de president over zijn ‘fantastische vriendschap’ met Kim Jong-un.

Wat Trump met zijn vriendschappen bereikt, is evenwel minder duidelijk. Ondanks zijn vriendschap met Vladimir Poetin zitten de Amerikaans-Russische relaties nog steeds op een dieptepunt. De vriendschap met Xi Jinping staat een handelsoorlog niet in de weg. En in het geval van Kim Jong-un is de oogst al helemaal karig. Hoewel Pyongyang niet de minste stap naar ontwapening heeft gezet, blokkeerde Trump begin maart een nieuw sanctiepakket tegen Noord-Korea, tegen zijn eigen regering in. Uit erkentelijkheid hield Pyongyang begin mei nogmaals een rakettest.

Kernwapens zijn het levenswerk van de Kim-dynastie. Kim Il-sung, de ideologische grondlegger van Noord-Korea, zette in het begin van de jaren vijftig al een onderzoeksprogramma op om een nucleair arsenaal uit te bouwen. Kim Jong-il voerde het aantal rakettests en nucleaire proeven op. Onder Kim Jong-un test het land in september 2016 zijn eerste echte kernkop. Dat nucleaire programma is het regime al die tijd blijven aanhouden. Ondertussen stortte de economie volledig in, brachten economische sancties het land aan de bedelstaf en kwamen miljoenen om door hongersnood. Maar het programma werd nooit opgegeven.

Kim Jong-un zou wel helemaal gek moeten zijn om zijn nucleair arsenaal op te geven. Toen hij in 2012 na het vroegtijdige overlijden van zijn vader aantrad, leek hij een vogel voor de kat: een pafferig rijkeluiskindje, opgegroeid in Zwitserland, zonder ervaring met de meedogenloze achterkamers van Pyongyang. Vandaag is hij onaantastbaar.

Sinds september 2016 wordt Kim met alle égards ontvangen door de groten der aarde. Donald Trump, de president van het machtigste land ter wereld, vroeg zelfs via Twitter om een audiëntie, alsof hij publiek moest smeken om gehoord te worden. Weg zijn de kritische bemerkingen over concentratiekampen, folteringen en ontvoeringen, waaraan het regime zich op grote schaal schuldig maakt. Alles voor de vriendschap.