‘Kieskoorts in Taiwan: verkiezing beslist niet enkel over het bestuur van het eiland’

In het grote verkiezingsjaar 2024 bijt Taiwan de spits af. De uitkomst is niet alleen voor het eiland zelf van belang.

In de Europese Unie en in verschillende lidstaten van de Unie – onder meer in België. In de Verenigde Staten, India, Mexico, Zuid-Afrika, Indonesië en in nog enkele tientallen andere landen, zelfs in Oekraïne. Voor een paar miljard mensen is 2024 een verkiezingsjaar. Rusland tellen we even niet mee, de uitslag staat daar toch vast. Dat is zeker niet het geval in Taiwan, dat al op 13 januari een nieuwe president kiest. Die verkiezing beslist niet alleen over het bestuur van het eiland. Er staan ook grote strategische belangen van China en van de Verenigde Staten op het spel.

Het leek lang alsof William Lai van de regerende democratisch-progressieve partij DPP makkelijk zou winnen van Hou You-ih van de Kwomintang. Dat is de partij die in de jaren 1940 de burgeroorlog in China van de communisten van Mao Zedong verloor en zich met haar aanhang op Taiwan terugtrok. Ze houdt vast aan de idee dat Taiwan een deel is van China en geniet daarom, misschien vreemd genoeg, de steun van haar oude vijand in Peking. De DPP hoopt dat Taiwan echt onafhankelijk kan worden en dat wil Peking tot elke prijs vermijden.

Peilingen laten zien dat het alsnog een nek-aan-nekrace wordt. Peking voerde de druk op Taiwan de voorbije maanden zowel militair als economisch stevig op. Zijn marine en luchtmacht zijn zeer aanwezig in de zeestraat tussen het vasteland en het eiland. Toplieden van Taiwanese bedrijven die in China werken, werden weinig subtiel aangemaand om de pro-Chinese partij te steunen. Een stroom van desinformatie op sociale media zoals TikTok probeert de publieke opinie te sturen. De VS van hun kant trokken recent nog 300 miljoen dollar extra uit voor militaire steun aan Taiwan. Dat ziet Peking dan weer als een gevaar voor de vrede en de stabiliteit in de regio.

Dat hele strategische spanningsveld maakt mensen bang en onzeker. China is duidelijk: het heeft maar één antwoord op een eventuele onafhankelijkheidsverklaring door de DPP en dat is oorlog. Dat zou niet alleen een drama zijn voor het eiland. Het zou tegelijk een ramp zijn voor de hele wereldeconomie. Die is erg afhankelijk van Taiwanese microchips. Onzekerheid over de economie en populistische desinformatie die het vertrouwen in de democratie ondergraaft, verdelen de kiezers trouwens niet alleen in Taiwan. Dat doet het ook in Amerika en in Europa. De uitkomst van dit grote verkiezingsjaar zou wel eens bijzonder somber kunnen zijn.