‘Kentucky Fried Closed: als de kip er eerder was dan het ei, dan zat ze niet in Engeland’

‘In de week waarin gewaarschuwd werd dat in het hele land gevangenissen op instorten staan, dat de bestuurscrisis in Noord-Ierland onoplosbaar is en dat ook hulporganisaties niet vrij zijn van seksovertreders, is er maar één verhaal: de gesloten deuren van KFC.’

Het was een beangstigende week voor Britse kipliefhebbers. De Amerikaanse fast food-gigant KFC moest honderden cafés sluiten toen een nieuwe leverancier verstek liet gaan. Het was meer dan de vaste klanten aan konden. Paniek en opstand dreigden. In Manchester en Noord Londen belden boze klanten het alarmnummer van de politie. Elders werden volksvertegenwoordigers gesmeekt de crisis op te lossen.

Als de kip er eerder was dan het ei, dan zat ze niet in Engeland. Tenminste niet waar ze hoorde: in de frituurbakken van Kentucky Fried Chicken. KFC was deze week Kentucky Fried Closed. Op het dieptepunt van de crisis waren tweederde van de 923 KFC-cafés gesloten.

In de week waarin gewaarschuwd werd dat in het hele land gevangenissen op instorten staan, dat de bestuurscrisis in Noord-Ierland onoplosbaar is en dat ook hulporganisaties niet vrij zijn van seksovertreders, is er maar één verhaal: de gesloten deuren van KFC.

Britse winkelstraten worden gedomineerd door fast food-zaken. Hoe armer de wijk, hoe groter het aantal KFC’s, McDonald’s en Burger Kings. Terwijl in landen met een eetcultuur als België, Italië en Frankrijk ook de minst bedeelden weten hoe ze aan een verse tomaat moeten komen, verlaten onvermogende Britten zich op de goedkope, gefrituurde hap. En die van de Amerikaanse kolonel met zijn knalrode winkels, is een van de populairste.

‘Ik ben er kapot van’, vertelde een vrouw voor een gesloten KFC-deur aan het televisiejournaal. ‘Dit is de tweede keer van mijn leven dat ik uit moet wijken naar Burger King’. Oorlogen zijn om minder begonnen. Een Brit die na sluitingstijd zijn alcohol niet kan opsoppen met de kippenvleugels van zijn keuze, is een onberekenbaar individu. Het is tenminste lang niet gegarandeerd dat de suggestie om uit te wijken naar de kebabboer succesvol zal zijn. ‘Wilt u ons alstublieft niet meer bellen’ verzocht Scotland Yard op twitter .’Wij kunnen er echt niks aan doen dat uw favoriete restaurant dicht is’.

Weet, dit is het land van de ‘Dunkirk spirit’, van stoïcijnse Britten die volgens de overlevering met moed, vastberadenheid en kleine bootjes de overmachtige vijand versloegen. Maar tegen een tijdelijke storing in de leverantie van pluimveeproducten zijn ze niet bestand. ‘Zo’n vreemd idee’, verzuchtte een Daniel Wats op sociale media, ‘dat we over 50 jaar tegen onze kleinkinderen kunnen zeggen: ik herinner me de KFC-crisis van 2018’.

Op moment van schrijven zijn de problemen in het distributiecentrum nog niet opgelost. Het distributiebedrijf DHL, dat beloofd had bestellingen goedkoper te kunnen bezorgen dan de oorspronkelijke leverancier, zit opgescheept met duizenden tonnen bouten. Liefdadigheidsorganisaties die de kip kregen aangeboden, hebben het vlees geweigerd omdat het niet volgens de regels zou zijn opgeslagen. Honderden KFC-winkels blijven dicht of opereren op halve kracht met sterk ingekorte menu’s. Duizenden werknemers zijn bang hun salaris van de afgelopen week mis te lopen.

Gelukkig heb ik een oplossing. Zojuist uit het raam van mijn werkkamer naar de tuin kijkend waar een grijze eekhoorn nonchalant de allerlaatste onaangetaste gele krokus opat, kwam een, al zeg ik het zelf, geniale gedachte bovendrijven. Zoals wellicht bekend heb ik een bloedhekel aan die ratten met staarten. Ik kan ze wel vermoorden. En opvreten. Een bezigheid die ik overigens van harte kan aanbevelen. In een stoofpotje of gegrild met een paar druppels citroen, is eekhoornvlees een prima gerecht. Het is bovendien mager vlees en leverbaar zonder een enkele airmile. Mijn suggestie aan KFC is die beesten te frituren met de elf magische kruiden van de kolonel en een eetlepel mayonaise. U las het hier eerst.